Acı Ve Gözyaşı ( DÜZENLENİYOR )

~24~ Çöküş

Acı Ve Gözyaşı

~24~ ÇÖKÜŞ

*Düzenlendi*

Şarkı Adı: Seksemdört - Kendime Yalan Söyledim.

İyi okumalar..

~~~~~~

Eğer yalnızlık böyle bir şey ise şu an hissettiğim tek şey buydu.
Hayatımın çöküşünü izliyor gibi. Bu his beni nereye götürüyordu?
Bilmiyordum.
Ama bildiğim tek şey vardı.
Kaybolmuştum.
Artık kalbim ve aklımın içinde kaybolmuştum. Hangisini dinleyeceğimi bilmiyordum.

~~~~~

"İntihar zayıflıktır dediğimi hatırlıyor musun?" Başımı göğsüne daha da bastırdım. Çıplak ayaklarımda ki çizikleri bulanık görsemde görebiliyordum. Ayakkabının önemi adlı çalışmaya hoşgeldiniz! Gözlerimi açamıyordum bile. Uyuşturucu etkisinde miyim? Boktan hissettiriyor. "Gidip yüzünü yıkayalım. Alkol kokuyorsun." Kollarımı belime dolayıp başımı göğsüne sürttüm. "Hayır, burada uyumak istiyorum. Sadece tek bir gece." Kalp atışlarını işitiyordum. Sabrını tükettiğimin farkındaydım, beni arabasına bindirip evime götürdüğünü anladığımda oraya götürmemesi için ikna etmem için babamı bahane etmiştim.

Alkol aldığımı görse vereceği cezadan bahsetmiş, bu geceliğine on da kalacağımı istemişti. Bütün bunları yarı ayıkken arabada olmuştu. İç çektiğini, bacaklarımdan ve kollarımdan kavrayıp beni göğsüne bastrdı.
"Hey! Benim ayaklarım var. Yürüyebilirim!"
"Bir yerlerini kırmana izin veremem, başıma kalmandansa iki adımlık yeri ben götürürüm seni." Omuz silkmekle yetindim. Gözlerimi yine kapatmış merdivenlerden çıktığını adım seslerinden anlıyordum.

"Sorumu yanıtlamadın,"
"O kadar çok soru soruyorsun ki hangisi olduğunu unutuyorum." Arabada yarı ayıkken sorduğum soruları hatırladım bir an. Görmese de güldüm. "Hatırlıyorum, bir ay önceydi." Zamanı da hatırlıyorsun yani? Ben de yerinde olsam hatırlardım, çünkü geçtiğimiz bir ay yüzüme bile bakmıyordu.

"Şimdi düşününce.. saçma geliyor. İntihar zayıflık değil, geçici bir çözüm için kalıcı bir çözüm sadece."
"Geçici bir çözüm ise kalıcı çözüme gerek yok. Saçmalama." durdu. "Nasıl hem uyuyup konuşabiliyorsun?" Hayır, onlardan bir tanesini yapmıyorum.
"Uyur konuşurum ben. Bu yüzden uyumadan önce odamın kapısını kilitlerim kimse gelmesin diye. Uyurken söylediklerimden korkuyorum. Narkoz etkisi kısaca."
"Neden korkuyorsun ki söyleyeceklerinden?" Dudaklarım kıvrıldı. Kapı kolunun çekilme sesini duyduğumda ise sadece yüzüm asılmıştı.

"Ben korkmayayım da kim korksun Rüzgâr?" Gözlerimi araladım yavaşça. Üzerimde ki elbiseyi umursamadan yatağına uzandırmıştı beni.
"Ah! Evet. Bazen yaşadıklarımızın rüya olduğunu, ne zaman uyanacağımı merak ediyorum. Belki de bu yüzden günlerce uyumuyorum."
"Kâbus." Diye düzelttim. Yastığa sarıldım. Karanfil kokusunu içime çektim. Saçları gibi kokuyordu yastık. Birazda kahve. "Kedimi istiyorum. Onsuz uyuyamıyorum ben!" Kıyafet dolabının kapanma sesi ile gözlerim aralandı.
"Homurdanacak bir şey bulmakta üstüne yok, biliyor musun?"

Bileklerimden tutup oturur pozisyona girdim. Elinde olan siyah uzun tişortu o zaman fark etmiştim.
"Kedim yoksa uyumam, bana ne."
"Denizi arayıp ona dikkat etmesini söylersin Hayal, şimdi üzerini değiştir. Böyle uyumayı düşünmüyorsun değil mi?" İki omuzumu silktim.
"Denizi evde zor görürsün, ya kursta ya da arkadaşlarıyladır. Ve.. tam olarak onu düşünüyordum." Sabrını tüketiyordum, onun yerinde ben olsam çoktan evden paketlemiştim bile.