I fell Inlove with my co - writer

CHAPTER 27

Chapter 27

Ngayon ang araw ng maitatali na ako sa isang lalaki .Kasal na pinangarap ko dati na matutupad na ngayon .Pero marami kaming nasaktan .Ambisyon ko na maikasal sakanya since my highschool days na hinangaan ko sya.Naalala ko pa puno ng mukha nga ang nasa gallery ko na nakukuha ko sa Facebook na mga picture nya.

Nasa make - up room ako at inaayusan na ako .Kasama ko si
na nasa tabi ko .Sinuot na rin sa akin ang gown ko at buhok ko nalang ang inaayos .

"Oh baket ka umiiyak ?"natatawa kong tanong sakanya na patulo na ang luha nya sa akin habang nakatingin sa akin .

" This is it .Matutupad na rin ang paghihilusyon mo noon na ikakasal ka sakanya .Hindi lang ako makapaniwala na parang kailan lang kasama kitang binabatukan sa sobrang paghihilusyon mo sakanya ."

"Though may mga nasaktan akong ibang tao ."

"Huwag muna na nga isipin iyan .Kayo ang itinadhana at sa relasyon may mga masasaktan talaga .Basta ,I'm happy for you ."

"Thank you ha sa pagiging understanding bestfriend .Kahit puno ako ng pagkakamaling desisyon nandyan kalang lagi para damayan ako kapag babagsak ako ."

"Syempre we're bestfriend .Kahit anong mangyari o kahit anong kagagahan ang ginawa mo dapat hindi ako mawawala sa tabi mo ."

"Oh kailan ka ba magbo - boyfriend ?"

"Oo nga no .Napag - iiwanan mo ako kailangan ko na rin lumandi rito sa kasal mo at baka may makita akong engineer hahahaha ."

"Mabuti nga at baka tumanda kang talaga ."

"Ay huwag naman dzai umabot sa gano'n."

"Malay mo lang naman hahaha ." Nalulungkot akong malalayo na kami sa isa't isa after ng kasal ko .Sa Davao napiling tumira ni Keevan .Pati sa mga magulang ko sana matutulungan ko pa sila.Sabe ni papa huwag ko nalang sila alalahanin at may sarili na akong pamilya.

Mabuti nalang at maayos na ang pakiramdam ni papa.Magtutulungan daw silang magtatrabaho ni mama dahil binigay ko sakanila ang ipon ko dati para puhunan ni mama sa paggawa ng negosyo kahit maliit lang .Gusto ko bago ko sila iwan maayos sila .Nakapagpatayo ng maliit na karenderya si mama na makatulong na sa mga gastusin nila .

"Uhmm Eris may gustong kumausap sayo labas nalang muna ako ." Nagtataka naman ako nang pati mga mga stuff na nag- aayos sa akin pinalabas muna .

Napatingin naman ako sa pumasok at hindi ko inaasahan na pupunta pa sya sa araw na ito .

"Tristan..."Lumapit naman sya sa akin at umupo sa kabilang upuan .

"Congrats ," basag nya sa katahimikan .

"Tristan ...I'm sorry ."

"Naisip ko lang na mahal mo talaga sya .Kahit naman magkasama tayo dati sya pa rin ang tumatakbo sa isip mo ."

"Akala ko kase mapapalitan ko sya dyan sa puso mo pero nagkamali ako .Nakaya ko pang hindi mo ako kayang pabalik e.Pero hindi ko na kinaya nang mabuntis kanya .Naisip ko na sobrang martir ko na kapag tinanggap ko pa ang bata para lang maging akin ka lang ."

"I'm sorry ." Wala na akong masabe kundi humingi ng tawad sakanya ng paulit - ulit .

"Pero mas martir akong nakaya ko pang pumunta rito sa kasal mo .Gusto ko lang makita na tama ang naging desisyon ko na sakanya ka nalang .Sakanya ka naman masaya kahit anong gawin ko ."

"Sana makahanap ka ng babaeng kaya ka ng mahalin ng pabalik at hindi ka lolokohin kagaya ng ginawa ko ." Iyon nalang ang tanging dasal ko ang mahanap nya ang babaeng para sakanya .