Cheesecake (SerNis)

ÖZEL BÖLÜM

Cheesecake (SerNis) kitabının tek bölümlük özel bölümüdür...

Olayları toparlamak için saçmaladıysam kusura bakmayın. Çok istediniz sizi kıramadım. Sevgilerle...

•••

Nisa Bölükbaşı (1 yıl sonra...)

Richard ile Prag'da bir havasında oturmuş uçağımın saatini bekliyorduk. Richard ben buraya döndükten sonra en yakın dostum olmuştu. Uçağım ise İstanbul içindi.

Her ne kadar gitmek istemesem de Cemal'in doğumgünü için ona sürpriz yapacaktım. Çünkü kendi derdimle onu çok boşlamıştım.

Başımı bir an sağa çevirdiğimde donup kaldım. Arkası bana dönük bir adam vardı. Keldi ve üzerinde beyaz gömlek vardı. Ona çok benziyordu.

Gözlerim anında dolarken kendime lanetler etmekle meşguldüm. Aldatıldın ama hâlâ onu görünce kendinden geçiyorsun be Nisa. Bu kadar aciz misin sen?

Nisa: Richard velmi podobný mu. (Richard ona çok benziyor.)

Richard anında oraya baktı ve kolunu omzuma atarak beni kendine çekti. Konuşmadı çünkü ne durumda olduğumu biliyordu. Zaten onunla ben kaldırımda ağlarken tanışmış ve her şeyi anlatmıştım.

Ona benzeyen adam yana dönünce o olmadığını anladım ve gözyaşlarım gözümden süzülmeye başladı. Salaksın Nisa!

En çok zoruma giden de Aycan'la öpüşürken basmıştım ve dediklerine inanmıştım. Aycan yanıma gelip özür dilemişti ve salak gibi onu affetmiştim. Ben harbiden çok salağım.

Richard: Jdu s tebou do Turecka. (Ben de seninle Türkiye'ye geliyorum.)

Şaşkın gözlerle Richard'a döndüm. Uçak bileti bulamayacağını ona anlattıktan sonra sonraki uçakla geleceğini söylemişti. Beni yalnız bırakmaması beni mutlu etmişti.

Uçağa binerek İstanbul'a indim ve ilk işim tabiki Cemal'in evine gitmek oldu. Cemal'in de geleceğimden haberi yoktu.

Kapıyı çalarak heyecanla beklemeye başladım. Kapının sesini duyduğum gibi iki elimi yana açarak bağırdım.

Nisa: Sürrppriizz Cemalingoo'mm!!

Karşımda gördüğüm kişiyle gözlerim hemen dolmuştu. Onu görmek beklediğim bir şey değildi. Cemal ile görüştüklerini bilmiyordum.

Cemal'in beni aldatan adamla görüşebileceğini de bilmiyordum.

Sercan: N-nisa?

Sercan'ı görmemiş gibi yaparak yanından geçerek içeri girdim. Yasin, Cemal, Gizem içerde oturuyordu.

Cemal beni gördüğü gibi ayağa kalktı.

Cemal: Kuzum sen mi geldin?

Yasin: Kapıyı Seco açtı dimi? Sıçtık arkadaşlar.

O da kapıdan gelip içeri geçmişti. Arkamdaki hareketlilikten bunu anlayabiliyordum.

Sercan: Cemal benimle görüştü diye kızmışsındır sen. Yasin sürükledi beni buraya. Cemal'in haberi yoktu.

Yavaşça arkamı döndüm ve ona baktım. Yüzünü gördüğüm anda aklıma sadece kendi salaklıklarım geliyordu.

Nisa: Sana bi şey sormadım.

Keskin cümlemden sonra ortamda ölüm sessizliği oluşmuştu.

Nisa: Ben ne yapıyorum burda ya? Kime ne için geliyorum?