O gün sevgilisi ile kavga ettikten sonra doğrudan deniz kenarına giden Yazgı , kendini mail atan kızı düşünürken buldu . Bu kızın sürekli aklını kurcalaması Yazgı'nın canını sıkmaya başlamış kendini sürekli adını dahi bilmediği o kızı düşünürken bulmuştu . Ve bu bir süredir böyleydi .
Deniz kenarında sadece boş boş durup etrafı inceleyen Yazgı'nın yanına bir silüet çöktü . Hızla kafasını çevirdiğinde karşısında okuduğu lisede onunla aynı yaşta olan B şubesinde olduğunu tahmin ettiği kız vardı .
Daha önce bir kez dahi muhabbet etmediği bu kızın neden yanına oturduğunu sorgulayan Yazgı aklında düşünceler yüzünden bulunduğu bataklıkta daha da derine batıyordu . Yanındaki kız sustu . Bir kelime dahi etmeden sadece denize baktı . İşin tuhaf tarafı Yazgı'nın yanına oturmuştu ama bir kez dahi ona dönüp bakmamıştı . Yazgı bu durumun nedenini düşünürken yerde bulduğu taşı alıp denize fırlattı .
'' Ne böyle uzak denizlere yelken açtığın duygularının nedeni ? ''
Yazgı kızın konuşmasıyla aldığı nefesi tuttu . Sahiden neydi bulunduğu bu durumun sorumlusu? Ona saçma mailler atıp aklını karıştıran bilinmeyen kız mı ? Yoksa ihanetine uğradığı bir zamanlar kendisi için çoğu kişiyi karşısına aldığı eski sevgilisi mi ? Yoksa sevgilisiyle yatan en yakın arkadaşı mı ?
Hangi ihanet bu mutsuzlukların bedeli ?
'' Daha ben bilmiyorken sana nasıl izah edeyim ? '' Yanındaki kız güldü ''Neden bu kadar bencilsin Yazgı ? '' Yazgı duraksadı . Neyden bahsettiği anlayamadı . '' Güler yüzün , tatlı dilin yok mu senin ? ' Yazgı döndü ve kıza baktı . '' Ne diyorsun sen !? '' Kızın acı tebessümü yüzünde peydahlandı . '' Aklını kurcalayan yaşadıkların mı ? yoksa yaşamaya korktukların mı ? '' Kuşkusuz bu cümle Yazgı'nın beklemediği bir cümleydi.
Kız ayaklandı . '' Gitmeler gelmeler içindir Yazgı . Hoşça kal. '' Şayet bu cümle bir bomba niteliğindeydi . Bilinmeyen kız diye düşündü . Bu oydu dedi içiden . Sendeleyerek olduğu yerden aceleyle kalktı . Çoktan uzaklaşmış olan kızın peşinden koşup kızın kolunu yakaladı .''Sensin . '' dedi sesindeki meraklı tınıyla . Kız acı tebessümle çocuğun suratına baktı . '' Maalesef. Anonim ben değilim . Ama merak ediyorsan sana vereceğim adrese git . Elbet onu bulacaksındır. '' Çocuğun alnı kırıştı anlamadığını belirtmek istercesine . Kız cebinden bir kağıt çıkardı ve çocuğun kolunu tutan elini çekip içini açtı ve usulca kağıdı bıraktı . Çocuk hızla kağıdı açtı .
ŞEN Aile Mezarlığı : T***** Caddesi . A******* sokak
Olduğu yerde kaldı . Kanı çekilmişti . Titrek bir sesle '' Nasıl yani ? '' diye sordu .Algılamak istemediği o gerçek gün yüzüne çıkmıştı . ''Meme kanseri . '' diye yanıtladı kız ağlarken. ''En yakınımı son zamanlarında kırdığın için senden nefret ediyorum Yazgı Selimoğlu ! '' Ve kız ağlaya ağlaya oradan uzaklaştı .
Çocuğun ruhu çekildi . Yer yarıldı . Yazgı o yarığın içine düştü . Ve duygularını o çukura gömdü .
Bazen verilmesi gereken bazı savaşlar için çok geçtir . Fark edilmesi gereken insanlar gibi ..
Onlar için bir son değil. Yarım kalan bir hikaye.
Merhabalar ben geldim .
Şurada kısacık bir duyuru yapmak istiyorum . Öncelikle kurgumu okuyup Final bölümüne kadar sabırla gelen okurlarıma teşekkür ediyorum .
Eklemdeki Yangın her açıdan benim için bir ilk oldu .
Gerek konusu .Gerek duyguları ve anlatış stili olsun .
Kurguyu Final verdirmemek için çabalamış da olabilirim. KDSŞJSİOJVÖFLÇ
Kurgu bittiğinde durup bir düşündüm . Bittiğine inanamadım .
Çok yoğun duygularla yazdığım kurgularımdan en fazla başarı yakalayanı oldu.Bu nedenle sizlere bolca teşekkür ederim.
Kendinize iyi bakın . Hoşça kalın .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EKLEMDEKİ YANGIN
Romance(Tamamlandı!!!) Duyguları anlatmak için yaşamak gerekmez. "Sende hiç yokken bir o kadar vardın ." Eklemdeki Yangın adlı ilk hikâyedir ! Kitap kapağı tasarımı şahsıma aittir !
