Te Molla✵Yoonmin

Pişman

"Yeter artık!", dedi büyük olan bugün bir hayli sinirlenmişti ve sinirini zavallı küçüğünden çıkarıyordu

"Sana benim verdiğim saatten başka bir zamanda gelmememi söylemiştim! Kendi evinin kendi bahçesi gibi girip çıkamazsın!"

Küçüğü dolu gözleri ile büyüğüne baktı. Haklıydı büyük olan, fazlasıyla haklıydı, bu yaptığı çok saçmaydı büyüğü ona en güzel yemeklerden en güzel elmalardan seçip verirken bugün verdiği elmayı düşürmüş ve yenisini almak için yendien girmişti, o sırada büyüğünün babası eve gelmiş ve büyüğünün söyledikleri aklına gelince zar zor kendini bir duvarın arkasına saklayabilmişti

Büyüğünün ona kızması yanlış değildi ne kadar kırılsa da büyüğü doğru söylüyordu,zorunda olmadığı halde ona yemek vermesi bile çok büyük bir şeydi, bahçesinden kovsa, polisi arasa da haklı olurdu

Ama Yoon açlıktan ölmek istemiyordu ve tek kapısı ise Bay Park ve ailesinin büyük evindeki elma ağacıydı,

Büyük olan sinirli bakışlarını küçüğün yüzünde gezdiriyordu, ancak küçüğü öyle çok düşüncelerine dalmıştı ki, büyüğünün sesini ilk kez bu kadar yüksek kullandığı bir bağırışta ancak küçüğüne sarf ettiği cümleleri duyabilmisti.
"Sana diyorum Yoon!" Büyüğüne baktı küçük olan gözleri dolu dolu

"Benim sözümün dışına çıktı! Ve sana böyle bir iyiliği yaptığıma pişman ettin! Seni uyarmıştım! Eğer seni görseydi hem sana zarar verdi hem de işin arkasında benim olduğumu öğrenir beni de cezalandırırdı,hava hoş neden sana böyle bir iyilik yapıyorsam?! Seni farklı sanmıştım,aç gözlü sokak çingenelerinden değilsindir sanmıştım! Hepiniz aynısınız! Bir daha seni burada görmeyeceğim!"
Ve de ekledi büyük olan
"Karnını doyurmak için başka kapı bul!"

Büyüğü sinirle eve girdi zavallı küçüğü şehrin en küçük en tenha parkında saatlerce ağladı