Angel .....[Completed]

제 18 회..final

ေက်ာက္ဖ်ာေပၚႏွစ္ေယာက္သားထိုင္ေနၾကတာအေတာ္ၾကာၿပီ.
သဲငယ္ကကြၽန္ေတာ့္လက္ကို
ဆုပ္ကိုင္ထားဆဲျဖစ္သလိုေခါင္းကလည္း
ကြၽန္ေတာ့္ပခံုးထက္မွီထားဆဲ..

မ်က္လံုးေလးေတြအသာမွိတ္ထားတဲ့
သဲငယ္ ကျဖဴစင္လြန္းသည္.
ဒီလိုေနရာမွာေနဖို႔အတြက္ သဲငယ္
လိုေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုကြၽန္ေတာ္
ခြင့္ျပဳလိမ့္မွာမဟုတ္.

မိသားစု႐ွိရာကိုပဲျပန္ပါ သဲငယ္.
မင္းကိုဒီမွာေလွာင္ပိတ္ၿပီးထားရေလာက္
ေအာင္ကိုယ္သေဘာထားမႀကီးႏိုင္ဘူး.

အခ်ိန္ကတေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ကုန္ဆံုးလာၿပီ.
မၾကာခင္မွာပဲသန္းေခါင္အခ်ိန္ကိုေရာက္
ေတာ့မယ္.

အျမင္ေတြေဝဝါးလာတာနဲ႔အတူရင္ထဲ
ျဖစ္တည္လာတဲ့ဆို႔နင့္ေနတဲ့ခံစားခ်က္.
သဲငယ္ နဲ႔ေဝးရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အေတြးက
သိပ္ကိုတုန္လႈပ္ေစတယ္.

သဲငယ္ ရဲ႕လက္ေတြကိုပိုၿပီး
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္.
သဲငယ္ ေကာင္းဖို႔အေရးပဲမို႔လို႔ကိုယ့္ကို
ခြင့္လႊတ္ပါ.

'ဟင္း....angel
ကြၽန္ေတာ္တို႔သစ္ပင္အိမ္ကိုျပန္ရ
ေအာင္ေလ'

လက္ကိုအတင္းဆုပ္ကိုင္ခံလိုက္ရတာမို႔
ႏိုးလာတဲ့သဲငယ္က
မ်က္လံုးေလးေမွးကာလည္ပင္းကိုကုတ္ရင္း
ပါးစပ္တျပင္ျပင္နဲ႔ေျပာ၏.

°ေတာင္းပန္ပါတယ္ သဲငယ္
အေမ႐ွိရာကိုျပန္ပါေတာ့°

ထိုစကားကိုစိတ္ထဲမွသာေျပာျဖစ္ၿပီး
သဲငယ္ ရဲ႕လည္ကုတ္ကိုလက္ခံုေစာင္းနဲ႔
ခပ္ျပင္းျပင္း႐ိုက္ခ်လိုက္သည္.
သတိေမ့သြားတဲ့သဲငယ္ကေက်ာက္ဖ်ာေပၚ
လဲက်ေတာ့မယ့္ဆဲဆဲမွာပဲသဲငယ္
ကိုယ္ကိုဖမ္းထိန္းကာရင္ခြင္ထဲ
ထည့္ထားလိုက္သည္.

စကၠန္႔အေတာ္ၾကာၿပီးမွ
ရင္ခြင္ထဲကထုတ္ကာေက်ာက္ဖ်ာေပၚ
ကိုေနရာတက်လွဲေစလိုက္သည္.

ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကဒီမွာပဲေတြ႔ၾကၿပီး
ဒီေနရာမွာပဲခြဲရတာပါပဲလား.
ကံၾကမၼာကရက္စက္တယ္.
ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတာင္ေျပာခြင့္မရဘူး.
ေနာက္ဘဝေတြမ်ားေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ၾကရင္
ကိုယ္သဲငယ္ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့
အေၾကာင္းတခမ္းတနားႀကီးေျပာဦးမွာပါ.