Angel .....[Completed]

제 2 회

minho ေျပာတာပင္ဆံုးေအာင္နားမေထာင္ဘဲကိုယ့္ဟာကိုယ္ေျပာခ်င္ရာေတြေျပာခဲ့ကာထြက္လာလိုက္သည္.

တကယ္ပါ.
minho ဆိုတဲ့ေကာင္ကေယာက်ာ္းေလး
တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာေတာင္
လ်ွာကအေတာ္႐ွည္တဲ့ေကာင္.
မိန္းကေလးေတြေတာင္သူ႔ေလာက္႐ွည္ၾကမယ္မထင္ဘူး..

ဟိုကသူ႔အခ်ိန္တန္ရင္သူျပန္သြားမွာေပါ့.
ဒါကိုသူကလိုက္လ်ွာ႐ွည္ေနတယ္.
ခုနကမွိန္းေကာင္းေနတာေတာင္သူ႔ေကာင္းမႈ
ေၾကာင့္ဘယ္ေပ်ာက္သြားၿပီမွန္းမသိ.
မွိန္းမရေတာ့မဲ့အဆံုး ေတာလယ္ကေရတံခြန္ဆီကိုပဲထြက္လာလိုက္သည္...

ကန္အစပ္မွာထိုင္ေနရင္းကတလ်ွပ္လ်ွပ္ထေနတဲ့ေရျပင္ကိုျမင္ေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္
အေတြးကဝင္လာေသးသည္...
ဒီလိုေရၾကည္ၾကည္မွာ ဟိုဟိုဒီဒီ ကူးခပ္ေနတဲ့ငါးေလးေတြ႐ွိရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ေလ...

'ဟက္'

ဒီလိုခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္အေတြးမ်ိဳးေတြးမိတဲ့
ကိုယ့္ကိုဟားတိုက္မိသည္..
ေသလူရယ္လို႔ျဖစ္လာကတည္းကအရမ္းအထီးက်န္ဖို႔ေကာင္းတယ္..
ဒီေတာထဲမွာပဲေနရၿပီးဘာသတၱဝါမွလည္းမ႐ွိဘူး....
ကိုယ့္လိုေသလူေတြ႐ွိျပန္ေတာ့လည္း
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ထိေတြ႔ခြင့္မျပန္ဘူး...
ဒီလိုပဲေနလာတာလည္းႏွစ္ေပါင္းရာေက်ာ္ေနၿပီ...
ဒါလည္းဒီလိုအေတြးမ်ိဳးေတြးမိေနတုန္းျဖစ္တဲ့ကိုယ့္ကိုကိဳယ္တကယ္အျမင္ကပ္သည္..

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း
ဒီလိုအေတြးေတြနဲ႔ပဲ႐ွာၾကံၿပီးစိတ္ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ရတာေပါ့...

ကန္ေဘာင္အထိဆင္းသြားကာကန္ထဲမွ
ေရကိုလက္ခဳပ္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ခပ္လိုက္သည္..

'ဟက္ မင္းတို႔ပဲေကာင္းတယ္
အျမဲေအးခ်မ္းေနတာပဲ'

ကြၽန္ေတာ့္လက္ခ်က္ေၾကာင့္လႈပ္ခါသြားတဲ့
ေရျပင္ျပန္လည္တည္ၿငိမ္လာၿပီးေနာက္
ေရျပင္ထက္ကြၽန္ေတာ့္ပံုရိပ္ေရးေရးေလး
ေပၚလာသည္..

ေရးေရးေလး.......
ဟုတ္တယ္ တကယ့္ကိုေရးေရးေလး
ေနာက္ဘက္ကသစ္ပင္ေတြကိုေတာင္
ေဖာက္ထြင္းျမင္ေနရတယ္..

'ဟူး......'

သက္ျပင္း႐ွည္ႀကီးခ်ကာ ျမက္ခင္းျပင္ႏုႏု
ေပၚပစ္လွဲလိုက္သည္..
ကြၽန္ေတာ္လည္းဒီဘဝကဘယ္ေတာ့မ်ားမွ
ကြၽတ္မွာပါလိမ့္...
ကြၽတ္မဲ့ရက္ကိုေစာင့္ရတာနဲ႔ပဲ
ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာဆိုတဲ့အခ်ိန္ႀကီးကိုျဖတ္ၿပီးလို႔
ခုဆိုတစ္ရာေက်ာ္လာၿပီ...
ဟက္ မကြၽတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္လဲ
ဒီဘဝနဲ႔ပဲၿပီးသြားေတာ့မွာေပါ့....
အဲလိုေတြးမိၿပီဆိုတိုင္းဝမ္းနည္းလာတယ္.