Angel .....[Completed]

제 3 회

ခုနကထြက္သြားတဲ့ျဖဴျဖဴႀကီးေတာ္ေတာ္လွမ္းသြားမွ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုလွည့္.ေခါင္းကိုေမာ့ကာစကားဆိုသည္.

'မင္းကဘာကိစၥ ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ
ေက်ာက္ဖ်ာမွာပဲေနေနရမွာေလ.
ဒီလိုေလ်ွာက္သြားေနလို႔ုျဖစ္မလား'

'ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကိုလာ႐ွာတာ'

ထိုလူရဲ႕ မ်က္ခံုးနက္နက္တို႔တြန္႔ခ်ိဳးသြားသည္.
ဘာလို႔လာ႐ွာတာလဲေပါ့.

'အာ.....လာ႐ွာတယ္ဆိုတာက
ခင္ဗ်ားကိုေမးစရာ႐ွိလို႔ပါ'

တြန္႔ခ်ိုးေနတဲ့မ်က္ခံုးျပန္ေျပသြားကာေမးေလ. ဘာေမးမွာလဲဆိုသည့္သေဘာျဖင့္
ေမးဆတ္ျပသည္.

'ဒါကဘယ္ေနရာလဲ.
ေနာက္ၿပီးကြၽန္ေတာ္ကေရာဒီကိုဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိေလာက္မယ္ထင္လို႔ လာေမးတာ'

ကြၽန္ေတာ့ေမးခြန္းကိုနားေထာင္အၿပီးေခါင္းေလးတၿငိမ့္ၿငိမ့္ႏွင့္လွည့္ထြက္သြားသည္.
လွည့္ထြက္တယ္ဆိုေပမဲ့မေျဖခ်င္လို႔
ထြက္သြားတဲ့ပံုမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္.
အေျဖကိုအခ်ိန္ယူစဥ္းစားေနတဲ့ပံုမို႔ေနာက္ကအသာလိုက္သြားလိုက္သည္.

'မင္းဒီကိုဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲေတာ့
ကိုယ္မသိဘူး.
ဒါေပမယ့္ဒါကဘယ္ေနရာဆိုတာေတာ့ေျပာျပႏိုင္တယ္'

'အင္း.ဒါကဘယ္ေနရာလဲ'

'ဒီေနရာကနာမည္ရယ္လို႔ေတာ့အတိအက်မ႐ွိဘူးေကာင္ေလး'

'အမ္.?'

'ဒီေနရာကိုလူေတြတစ္ေယာက္မွမသိဘူး.
ကိုယ္တို႔ကလည္းဒီေနရာကလြဲလို႔ဘယ္ကိုမွသြားလို႔ရတာမဟုတ္ဘူး.
ဒီေတာ့နာမည္႐ွိတယ္ဆိုဦးေတာ့ဘာမွ
မထူးျခားဘူးေလ...
အဲဒါေၾကာင့္ဒီေတာရဲ႕နာမည္လို႔လည္း
အထူးတလည္ဘယ္သူမွမစဥ္းစားျကဘူး
အဲေတာ့ုခ်ိန္ထိနာမည္မ႐ွိျဖစ္ေနတာ'

'အာ....'

ေလ်ွာက္ရင္းေတာ္ေတာ္အလွမ္းေဝးကိုေရာက္သည္အထိ စကားတစ္ခြန္းမဟမိဘဲ
ႏွစ္ေယာက္သားတိတ္ဆိတ္လ်က္ပင္.

'ဒါဆို..ခ်င္ဗ်ားကေရာ'

ထိုတိတ္ဆိတ္မႈကိုၿဖိဳခြဲလိုက္သူကလည္း
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပင္.