Dusk till dawn

Haneul's dairy page three

🍀

Çıkmaya başladıktan bir hafta sonra, en yakın arkadaşım olan Minji'nin de senden hoşlandığını öğrenmiştim. Bunu öğrendikten sonra hemen senin yanına gelip, yanlış bir karar ile senden ayrılmak istemiştim. Şimdi bu olanları düşününce kendime küfürler ediyorum, ama yapabileceğim bir şey yoktu.

O zamanlar hiç sosyal değildim zor arkadaş edinen bir insandım. Minji'yi bırakırsam başka arkadaşım olmaz diye düşündüm. Salaklık ettim, özür dilerim.

Gerçi artık bunun bir önemi yok. Şuan ikinizde yanımda değilsiniz.

Minji'yi sorarsan, sen beni bırakıp gittikten sonra o da kendine bir erkek arkadaş buldu. beni aramıyordu, sormuyordu.

Bende aramadım, sormadım. Böylece koptuk birbirimizden. Belki Minji'nin değil, ama senin benim yanımda olmanı isterdim. Bir korkak gibi kaçtın benden, senden daha o gün nefret etmeye başlamıştım.

Bu nefretin fazlası olarak seni sevmeye içten içe devam ettim. Annem bu yüzden bana çok kızıyordu, ama yapamıyordum. Bir türlü seni sevmekten vazgeçemiyordum.

Hastalığımı öğrendiğim günden sonra bir günüm bile güzel geçmedi. Zaten nasıl güzel geçebilirdi ki? beni bırakıp gittin, her gün aramanı bekledim. Aramayacağını bile bile...

Bir zavallı gibi, çaresizce, ne yapacağımı bilmeden öylece kalakaldım. Belki de senden ayrıldığım günden 2 gün sonra yanıma gelip öyle güzel konuşup, bakmasaydın bu halde olmayacaktım.

Ölüyorum Chan.

Kurtar beni.