Mr. SSG President (COMPLETED)

CHAPTER 57: I'm sorry

"S-si Matt? W-where is he?" Iyon kaagad ang taong ko nang nagmulat ako.

Niligtas niya ako kaya hindi mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sakanya.

"Uhm. O-okay lang naman siya." Sagot niya sa tanong ko.

"T-talaga? G-gusto ko siyang m-makita. As--"

"Hindi pa pwede. Kakagising mo lang. Kailangan mong magpalakas bago mo siya puntahan." tumango lang ako at nagtanong ulit.

"S-si G-georgia?"

"She's already dead. Ilang beses siyang nabaril dahil pinilit siyang tumatakas."

"S-si Mr. D--"

"Anak, mabuti at gising ka na!"

Lumapit sakin sila Mama at at kinumusta ang lagay ko, kaya hindi ko na ulit nakausap si Kupal.

Kupal? Namiss kong tawagin siya ng ganon.

Napatigil lang kami sa paguusap ng pumasok ang doctor at sinabing pwede na akong ilipat sa private room.

Nang malipat ako ay umalis muna sila Mama. Kakausapin ko sana si Kupal dahil kami na lang ang natitira dito ng bumakas ang pinto at iniluwal si...

"Matt? O-okay ka lang ba?" nakawheel chair siya. Nagangat ako ng tingin sa taong tumutulak sa kanya. Nangilabot ako ng makita ang taong iyon. "Mr. D-david?"

"I-iwan ko muna kayo." sabi ni Kupal.

"Lov--Chloe.... Kumusta ka na?"

"Ikaw dapat ang tinatanong ko niyan. B-bakit mo kasi i-iyon hinarangan? Ay--"

"Mas hindi ko mapapatawad kung ikaw iyon. Pero natamaan ka pa din e. That bitch! Ang gago ko dahil nakipag- kampihan ak--oh.." napatigil siya dahil narealize niya siguro ang sinasabi niya. "Chloe.. I'm sorry... Patawarin mo ako, Chloe.. I know that you will never forgive,but I'm still hoping. I'll wait, Chloe.. until you finally forgive me.."

"Napatawad na kita... Ayaw ko ng magtanim ng galit, Matt. You already proved to me that you regret everything you've done. It's okay, Matt.. You're forgiven.."

"Thank you, Chloe!" Mangiyak nitong ani habang may ngiti sa labi niya, para bang gusto niya akong lapitan kaso hindi siya makatayo.

"Ahm.. Matt?"

"Hmm?"

"I have this question that keeps on bothering my mind.."

"What is it?"

"Paano kayo nagkakilala ni Georgia? Sabi mo hindi mo siya kilala, no'ng lumabas tayo dati at nakasabay natin silang kumain sa restaurant. Nagsinungaling ka?" tumango ito.

"Oo. Georgia is my ex, i love her so much that i can give my own life just for her. I gave everything to her but that's not enough. Nalaman ko nalang na engaged na siya sa isang article. Kaya pinuntahan ko siya sa bahay nila, at nalaman kong ginamit niya lang ang pangalan ko. She used my name to bait people and they'll obey her. Kaya noong unang gabing nakilala kita sa bar. Naglalasing ako no'n pero nang makita kita, gumaan ang pakiramdam ko kaya hindi ako nagdalawang-isip na lumapit kaagad sa iyo, but I'm still not worth it. Maybe there's really something wrong with me."yumuko ito at lumuha.

"No, Matt.. there's nothing wrong with you. You just need to wait for the special someone to come. Our world is full of surprises. Malay mo nasa tabi-tabi lang ang babaeng para sa iyo pero hindi mo lang siya napapansin or baka hindi pala babae ang nakalaan sayo." Sinubukan kong magbiro para pagaanin ang atmosphere dito sa kwarto ko.

"W-what did you say? No, fuck no! I'm a guy not a gay! Your mouth, Chloe! "

"I'm just kidding!"

"You're really funny iha." Nanigas ako ng marinig mo ang boses na iyon.

"Mr. D-david? P-paano po---"

"Someone help me iha."

"N-naguguluhan po a-ako at hindi po ako ang pumatay s-sa inyo pr--"

"I know iha. Alam kong naguguluhan ka."

"A-ano ho bang nangayri?"

"Georgia is my daughter. The day my family brought me here in the hospital because Georgia and i fought into fight until my chest tighten. She want me to help her, because Theodore is playing along with her and she knew she'll gonna lose the game, but i don't want to help her because lives are involved. Noong nagising ako ng unang pagkakataon ay tinakot niya ako na papatayin niya ako. Hindi ko alam kung bakit naging ganoon kademonyo ang anak ko. Inatake ako ulit ng presyon kaya ako bumulagta sa sahig and when I woke up, month had passed. Nanghihingi ako kaagad ng tulong sayo but it's not for me. I'm old, I am ready to face the hell but you, you're too young for that. Nanghingi ako ng tulong para sayo dahil alam ko ang gagawin ng anak ko. The most painful for me as a father is to know that my own daughter wants to kill me."

"I-ikaw po ba ang bumaril s-sa k--"

"Yes. I shot her because he killed people with no mercy so i need to end her just to finish her demonic plans. She's not my daughter, I didn't raised to be a demon. Iha, ako na ang humingi ng tawad sa nagawa ng anak ko sa iyo. I'm sorry..."

"Okay lang po iyon wala na tayong magagawa. Nangyari na po. Ang magpatawad nalang po ang magagawa lalo na at we ala na po siya. Sorry for your lost, Mr. David."

"Salamat iha. Hindi ko alam kung bakit nagawa iyon ng anak ko e napakabait mo namang bata."

"Anak niyo pa rin po siya. Siguro ay talagang galit lang siya kaya niya nagawa ang bagay na iyon." Nagusap pa kami hanggang sa nagpaalam na sila at pumasok naman si Kupal.

"Burger, may masakit ba sayo? Nag--"

"Okay lang ako."

Tinigtigan niya ako bago hinawakan ang pisngi ko.

"Burger... I'm sorry for leaving you. Hindi ko dapat ginawa iyon pero mapapahamak ka... I'm sorry burger forgive me..."

"M-mapapahamak ako?"

"Oo.."

Kinwento niya sakin lahat at habang patagal ng patagal ay gulat na gulat ako sa mga sinasabi niya. Napakasama ni Georgia, pero hindi ko siya masisisi lalo na't alam ko na ang pinagmumulan ng galit niya. But what she did to me without me knowing it, was incredible.

"Burger, i'm so sorry"

Umiiyak siya ngayon sa harap ko hindi ko napigilan kaya lumapit ako sa kanya at niyakap siya.

"Shh... Kupal.."

"I'm sorry..."

----------------GimmieFries-----------------