Stuck with the Avengers

Naar Tony Stark.

Half slapend zit ik aan de keukentafel. Goed geslapen heb ik niet. Ik heb de hele tijd in bed lopen malen over het feit dat ik gewoon dé Tony Stark ga ontmoeten.

Al was ik het grootste deel van het wakker liggen niet alleen enthousiast, ik was ook erg gespannen. Wat trek ik aan? Hoe gedraag ik me? Zullen er ook andere Avengers zijn?

Die en een hele boel andere vragen spookten door mijn hoofd. Ook nu nog.

Ik pak mijn 2de kop koffie om ervoor te zorgen dat ik niet geheel als een wrak op school aankom.

Als ik de kop op het aanrecht zet, pak ik mijn jas en tas. Ik draai me om om mijn ouders gedag te zeggen, maar herinner me dan dat ze voor een mid-week weg zijn.

Op een of andere manier geeft mij dat ook een beetje rust. Anders zou ik de hele tijd tegen mijn ouders moeten liegen waar ik heen ga. Want ik kan niet zomaar tegen ze zeggen "nou ik ga vanmiddag even naar Tony Stark om hem te vertellen dat ik eigenlijk uit een andere dimensie kom en weer terug wil naar mijn eigen, tot vanavond!!" Nee.. dat is geen optie.

Buiten waait een fris windje en erg helpt met de het laatste zetje te geven om volledig gefocust te zijn op de dag.

Ik adem diep in en begin naar school te lopen.

***

Ik kijk om me heen terwijl ik door de gangen loop, ik heb nog een heleboel vragen voor Peter wat betreft vanmiddag en heb hem nog niet gezien vandaag. Ook Bente is nergens te bekennen.

Na mijn boeken en jas in mijn kluisje gepropt te hebben loop ik naar het lokaal waar ik wiskunde heb. Met Bente en die heb ik nog steeds niet gezien.

Een paar seconden voor de bel komt ze binnen hollen en gaat naast me zitten.

'Waar bleef je?' zeg ik fluisterend. 'Sorry sorry sorry' begint ze, maar word onderbroken omdat onze docent kijkt streng onze kant op, snel doen we alsof we druk met onze boeken bezig zijn.

'Ik had me verslapen! En de tram had ook nog vertraging.. Maar ik heb het gehaald!' Fluistert ze triomfantelijk. Ik moet lachen, wat resulteert op nog een blik van onze docent.

Zodra de les is afgelopen haal ik mijn mobiel tevoorschijn om Peter te appen. Maar hij is me al voor geweest.

"Happy komt ons om 14:15 ophalen. 2 straten vanaf school, om het wat minder opvallend te maken. Zie ik je om 14:00 bij de ingang zodat we er samen heen kunnen? gr. Peter"

Ik glimlach naar mijn mobieltje. Wat is Peter toch een aardige jongen. Snel ik ik hem terug dat ik om 2 uur bij de ingang zou zijn en dat het geen probleem is.

Het is wel een probleem.

Ik heb les tot 15:00. Geschiedenis. Ik kan de les makkelijk missen want eerlijk gezegd... Ik weet toch alles al. Dus dat word naar de conciërge gaan om te zeggen dat ik enorme krampen heb.

Normaal ben ik niet zo erg van het skippen van lessen, maar voor een ontmoeting met Tony Stark?! Geen probleem.

De bel gaat wat betekent dat ik snel op zoek moet gaan naar de conciërge. Ik loop de gangen door om hem te zoeken. Op een gegeven moment zie ik hem bij de aula. Snel loop ik op hem af.

'Hey..' zeg ik een beetje traag om het te laten lijken dat ik pijn heb. 'Ik heb echt heel erg last van... Nou ja, meiden dingen.. Ik denk niet dat het me goed zou doen als ik nog het laatste uur naar mijn les toe ga.'

Hij kijkt me betwijfelend aan. Ik kijk met puppy ogen terug naar hem. Dat lukt altijd.

Dan knikt hij. 'Welke les had je? Dan kan ik het aangeven bij de receptie.'

'Geschiedenis..' Weer knikt hij. 'Ga maar snel naar huis. En beterschap nog.'

Ik draai me om en loop richting de uitgang, snel roep ik nog 'bedankt!' en stap naar buiten.

Zoals ik al had verwacht stond Peter al op me te wachten.

'Happy is er al.. Waarom duurde het zo lang?' vraagt hij aan me.

'Ik moest me nog even afmelden voor mijn laatste uur.' Gezien de blik die Peter me geeft zeg ik snel 'Maar ik had toch geschiedenis en we hebben het over de Battle van New York en.. je snapt zeker wel dat ik daar niet zoveel over hoef te leren.' 

Peter knikt begrijpelijk. 'Door de films zeker..?' zegt hij twijfelachtig.

'Ja, en daarnaast vind ik het geen probleem om me ziek te melden voor Tony fucking Stark.'

Peter moet lachen, waardoor ik ook moet lachen. 

Ondertussen zijn we al aangekomen bij de straat waar Happy op ons staat te wachten.

Hij opent de deur voor ons en Peter stapt in. Ik daarin tegen blijf staan en kijk Happy verbaast aan. Happy trekt een grimas. 'Is er iets aan de hand?'

'O ja, eh sorry, ik eh...''

-'Oké ik ga het gewoon zeggen'-

'Sorry dit gaat heel gek klinken maar ik de laatste film waar jij of eh u in zat had u een baardje..'Ik moet een beetje grinniken. Happy daarin tegen niet. Hij trekt een wenkbrauw op en loopt richting het stuur.

Snel stap ik ook ik de auto.

Peter zit te lachen. 'Een baardje!? Echt?!'

'Jup! Dat is nog niet het enige hij is ook.-' Snel stop ik met praten. 'Kut, sorry sorry sorry, dat kan ik niet zeggen'

'Hoezo niet?' vraagt Peter.

'Nou eh... Dat heeft zeg maar met de toekomst.. of zoiets te maken en het lijkt me niet echt verstandig als je dat zeg maar weet' Ik trek een soort glimlach om te laten zien dat ik het niet gemeen bedoel.

'O tuurlijk! Ik snap het hoor! Daar word ik echt niet boos van!' zegt Peter met een glimlach.

Ik lach terug.

Na ongeveer een kwartier in de auto te hebben gezeten rijden we opeens een afrit op.

'Nou hier zijn we dan.' Hoor ik Happy van voren zeggen.

Langzaam rijden we het terrein van de Avengers Compound op.

Ik druk mijn hoofd tegen het raam zodat ik het allemaal beter kan zien.

Het is in geen woorden te omschrijven hoe ik me voel terwijl ik met mijn neus tegen het raam naar buiten zit te kijken naar gewoon de fucking Avengers Compound!

Peter zit ook wel opgewonden in de auto maar lang niet zo opgewonden als ik. Het voor hem waarschijnlijk niet de eerste keer dat hij hier is.

Hij kijkt naar me en lacht. 'Ik heb nog nooit iemand zo opgewonden gezien!'

Met een kleine tegenzin draai ik mijn hoofd om naar Peter en lach ook.

Hallo! Het spijt me dat het zo lang heeft geduurd voordat ik weer een deel heb geupload! Ik zou heel graag willen zeggen dat ik vanaf nu vaker ga proberen te uploaden, maar ik begin volgende week weer met school en heb daar mijn aandacht goed voor nodig. Corona heeft dat helemaal verpest :)

Nou ik hoop dat jullie het niet erg vinden en ik wens jullie die nog vakantie hebben nog een hele fijne vakantie en degene die net zoals ik weer naar school gaan, veel plezier en suc6 op school! <3

Ps. Ik haat deze titel dus al je een betere hebt, ik sta open voor suggesties