Stuck with the Avengers

De ontmoeting deel 2.

Versteend sta ik in de deuropening. Niet in staat om te praten, staar ik hem alleen maar aan.

Peter stapt naar voren en zegt: 'Mr Stark, dit is Anna, en Anna dit is.. Nou ja.. Je kent hem vast wel.'

Nog steeds niet in staat om iets te zeggen, zie ik dat Tony op mij afloopt en zijn hand naar mij uitsteekt. 

Snel haal ik mezelf uit mijn trans en schud de hand van Tony. 'Ja, uhm, hallo!' stamel ik.

'Wat fijn dat u tijd heeft kunnen maken!'

'Ah joh, ik heb Pepper mijn afspraak met Rodey laten verzetten. Ik had er toch al geen zin in' antwoord Tony. 'Ga toch zitten.'

Tony kijkt naar mij en Peter en knikt met zijn hoofd naar 2 stoelen tegenover de stoel waar hij net zat.

Snel gaan we zitten. Ik ben nog steeds onder de indruk van het feit dat ik gewoon oog in oog sta, of eigenlijk zit, met Tony fucking Stark.

'Nou..' begint Tony. 'Vertel maar.'

'Uhm, ik weet niet zo goed hoe ik eh, nou ik eh..' stamel ik.

'Vertel hem maar gewoon wat je mij ook verteld hebt' zegt Peter om mij te helpen.

Ik heel even diep adem. Op het moment dat ik heb uitgeademd begin ik mijn verhaal.

Ik vertel Tony hoe ik hier ben gekomen, hoe ik Peter heb gevonden, hoe in mijn wereld dit alles een film is en iedereen gespeeld wordt door acteurs, hoe de tijd heel anders loopt in deze dimensie en dat ik dingen weet die nog niet eens gebeurd zijn. Ik vertel hem zelf dingen die ik Peter nog niet eens verteld heb; dat ik altijd een zo'n fictieve crush op hem heb gehad enzovoort. Ik vertel hem over mijn ouders en hoe ik nu alleen thuis zit. 

Na een uur is het er allemaal uit. Ik heb mijn gehele verhaal verteld aan een persoon die ik niet eens een dag ken. Ondanks dat lucht het erg op dat het er eindelijk uit is.

Terwijl ik aan het vertellen was heb ik Peter verschillende gezichten zien maken; ik heb een groot deel van dit alles niet eens aan hem verteld. Vooral op het punt dat ik vertelde hoe ik fanfiction las over hem en de Avengers. Hij had een soort veraste blik met een snufje dankbaarheid.

'Dus als ik het goed heb begrepen, ben je hier gekomen nadat iemand een bál op je gooide tijdens een gymles?' Vraagt Tony met druk op de woorden "bal" en "gymles".

'Uhm.. ja..?' antwoord ik heel verlegen. Bang dat hij mijn verhaal onzin vindt en zonde van zijn tijd.

Tony krabt op zijn hoofd, als teken dat hij nadenkt. 'Ik denk dat ik hier met Bruce over moet praten.'

'Friday!' roept hij. 'Vraag Bruce of hij naar het lab wil komen, en zeg ook meteen dat het geen zin heeft om excuusjes te verzinnen.'

Daarna wendt hij zich weer tot Peter en mij.

'Bedankt voor het vertellen, ik ga proberen je te helpen.'

'Jij bedankt voor het luisteren' zeg ik.

'A joh, geen probleem, maar nu is het weer tijd dat jullie gaan. Ik kan me niet concentreren als jullie rond dwarrelen bij het lab. Ga maar lekker huiswerk maken ofzo, nogmaals bedankt voor het verhaal. Happy brengt jullie wel weer thuis.'

Peter en ik zeggen Tony gedag en lopen de kamer uit. Zoals ik al verwacht had staat Happy daar nog steeds en hij leid ons naar buiten.

Ik grijp mijn kans om een goed om me heen te kijken. Deze route hadden we namelijk niet genomen toen we aankwamen.

In de verte zie ik een gedaante in een zwart leren pak op ons af komen lopen. "Natasha!?" is mijn eerste gedacht. En mijn gedachte is correct. Het is inderdaad Natasha.

Terwijl ze langs ons loopt geeft ze me een kleine glimlach.

Als ze langs in gelopen freak ik een beetje uit. Peter moet stiekem lachen. Ik weet dat hij wilde verbergen maar ik zag het toch.

We lopen door tot we bij de uitgang komen. Happy opent de deur en leid ons naar de auto waarmee we ook zijn gekomen.

Met een opgelucht en blij gevoel stap ik in, ik zie dat Peter aan de andere kant hetzelfde doet.

SORRY SORRY SORRY!!! Het heeft zo ontzettend lang geduurd voordat ik weer het geschreven! Het spijt me echt enorm!

Ik zit dit jaar in de bovenbouw en dat vergt meer van me dan ik had verwacht. Ook ben ik eerlijk gezegd een beetje uit mijn"Marvel fase" maar omdat er zoveel mensen zijn die genieten van dit boek ga ik proberen het te blijven uploaden.

Momenteel zit in quarantaine aangezien me broertje corona heeft :)) Dus heb ik de tijd gehad om te schrijven maar ik kan helaas niet beloven dat in de nabije toekomst nog veel delen komen. Natuurlijk ga ik daar wel mijn best voor doen!!

Maar goed genoeg negativiteit, ik hoop dat jullie dit gedeelte leuk vonden!

Groetjess <3