Gökçe'den
Sabah irem'in sesiyle kalktım.
İrem:kızım kış uykusuna mı yattın kalksanaa
Gökçe :ay kalktım, saat kaç?
İrem:1
Baya uyumuştum.
O an aklıma önemli bir şey geldi.
2.yılımız...
Hızlıca dolabı açıp içinden en güzel elbisemi seçtim ve giydim.
Belki gelirdi bugün güzel olmalıydım.
Saçımı düzleştirip, makyaj yaptım.
İrem:Bir yere mi gidiyorsun?
Gökçe:Hayır, bugün 2.yılımız.
Sesim titriyordu söylerken.
İrem hiç bir şey dememişti.
Tam 19:32'de 2.yılımız dolacaktı.
19:32'ye kadar gelebilirdi.
Saatler sonra
Saat tam 19:30'du umudumu kesmiştim. O sırada zil çaldı.
Baran gelmiş olabilir miydi?
Koşarak kapıyı açtım. Kapıda tanımadığım kısa saçlı bir kız vardı.
Elinde ki zarfı verip hızlıca gitti.
Arkasından bağırsamda işe yaramadı.
Zarfın üzerindene adres ne isim vardı.
Odama çıkıp öyle açmaya karar verdim.
Odamın kapısını açtığım an telefonum çaldı.
Özel numara arıyor
Normalde açmasamda o gün içimdeki his açmamı söylüyordu.
Gökçe: Alo
Ses yoktu.
Aniden bir hıçkırık sesi geldi.
Gökçe :kimsiniz?
Derin bir iç çekiş sesi duydum. O sırada saate bakmak aklıma geldi.
19:32
Baran..
Arayan Baran olabilir miydi?
Bu küçücük umutla kalbimin yeniden canlandığını hissettim.
Gökçe :Baran sen misin?
Gözümden bir damla yaş süzüldü
Gökçe :Baran lütfen sensen cevap ver Baran
Ağlıyordum.
Yalvarıyordum.
Gökçe :Baran iyi değilim ben. Baran gel artık.
Karşıdan gelen tek ses ağlama sesiydi.
Telefonda ki Baran'dı.
Gökçe:Baran sensin biliyorum. Nerdesin, iyi misin? Zorla mı tutuyorlar orda? Konuşamıyor musun?
Cevap yok.
Gökçe :BARAN CEVAP VER!
Ağlıyordum.
Bağırmıştım ki odaya İrem girdi.
İrem:Gökçe noldu iyi misin?
Sesim çıkmıyordu.
Telefon kapanmıştı.
Gökçe :Baran aradı.
İrem :NE
İrem:Emin misin Gökçe Baran olduğundan.
Gökçe :Eminim,oydu ses vermedi sadece ağladı. İrem oydu.
Hıçkırıklarımdan sesim bile çıkmıyordu.
Aklıma zarf geldi.
Baran göndermiş olabilir miydi?
Yatağa attığım zarfı hızla aldım.
Yırtarak açıp içinde ki mektuba ulaştım.
El yazısını tanımıştım.
Baran'ın el yazısıydı.
Baran yaşıyordu.
Beni arayan Baran'dı.
"Güzelim, nasılsın diye sormayacağım ben gibi bitmiş haldesin biliyorum.
Ama az kaldı güzelim. Güçlü kal ve bana verdiğin sözleri yerine getir.
Çok az kaldı. Kavuşacağız.
Seni seviyorum güzelim. 2.yılımız kutlu olsun."
Mektup yavaşça elimden kaydı.
Baran'dan bir iz vardı.
Baran yaşıyordu.
Ve yakında kavuşacaktık.
Selaaam, bir günde iki bölüm....
Bu bölüm benim uzun zamandır yazmayı beklediğim bir bölümdü.
Bu yüzden hemen yazıp attım.
İnşAllah size beğenirsiniz.
Bölümü nasıl buldunuz?
Kendinize iyi bakın!!
