İrem'den
Çağrı ile gelmiştik. Hızlıca arabadan indik kapı aralıktı. Hızlıca hatta koşarak içeri girdik kimse yoktu. Orta da bir sandalye duruyordu ve üstünde bir not...
Çağrı notu aldı ve okumaya başladı.
"Ne Baran ne İmge ikiside mutluluğu haketmiyor. Baran'ı üzmek için canından çok sevdiği insanı, İmge'yi üzmek içinde abisini elinden aldım.
Cehennem de görüşmek üzere. "
5 dakika geçmişti notun şokuişe kalmıştık. Baranı babası mı öldürmüştü?
Çağrı:Baran öldü mü?
Sesi titriyordu. Ne hayalleri vardı. Beraber müzik grubu kuracaklardı. Şimdi o hayaller mi kalmıştı tek?
İrem:Hayır Çağrı, sakinleş lütfen. İlk önce Gökçe'yi sonra da Baran'ı bulucaz.
Çağrı:Bulucaz demi İrem?
İrem:Evet, bulucaz.
Sarıldı ve ben o sarıldığı an kalbim de ki kelebekleri hissettim...
İrem:Hadi oyalanmayalım.
Daha fazla sarılsaydık ondan vazgeçmeye çalışmak benim için daha zor olacaktı.
Beni sevmiyordu, sevgimi farketmiyordu. Bu durumda tek yapabileceğim şey ondan vazgeçmekti.
Çağrı:İrem iyi misin? Hadi gidelim.
İrem:ha iyiyim. Nereye gideceğiz?
Çağrı: Az önce İmge'yi aradım ve ormanda bir evleri olduğunu söyledi. Oraya gidiyoruz.
İrem: tamam.
Ormanda ki evleri istanbul dışında kalıyordu. 1 saatten fazla yol gitmiştik.
Koca ormanın içinde tek bir ev vardı. Yıkık dökük bir ev.
Çağrı:İlk önce evin etrafına bakalım girebileceğimiz bir yer var mı.
İrem:tamam
Evin arka tarafında araba duruyordu.
İrem:Çağrı galiba burdalar. Araba var.
Çağrı :Evet az önce kırık bir cam gördüm şurda ordan girmeye çalışalım.
Camdan ilk ben atladım ardımdan Çağrı.
Gökçe'nin sesleri geliyordu. Ama adamın sesi yoktu. Hızlıca sesin geldiği odaya gittik.
Gökçe sandalyede bağlı duruyordu. Ağzında kü bantı hemen çıkardık.
Gökçe :Çabuk gidelim,o bir yere gitti. Çabuk.
Hızlıca Gökçe'yi çözüp girdiğimiz camdan çıktık.
Koşarak arabaya bindik.
Çağrı:Kurtardık.
İrem:Kurtardık.
Gökçe:Hadi gidelim artık.
Çağrı:Sen iyi misin? Bir şeyin var mı?
Gökçe :Hayır iyiyim ama lütfen eve gidelim.
Eve gelmiştik. İmge koşarak Gökçe'ye sarıldı.
İmge :Gökçe abla iyi misin?
Gökçe :iyiyim canım.
Çağrı:İmgecim Gökçe ablan biraz dinlensin hadi gel.
İrem:Kuzum gel sende odaya gidelim. Dinlen
Gökçe :tamam.
Gökçe'den
İrem'in yardımıyla odaya gittim. Üstümü değiştirip direk yatağa attım.
İrem :Kuzum bir şey istiyor musun?
Gökçe:Yok
İrem:tamam ben çıkıyorum, sen uyu
Aklımdakilerle nasıl uyuyabilirdim ki
Yarın 19:32' de 2.yılımızdı.
Baran yoktu.
Ben bitiktim.
Uyumadan önce aklımda ki tek cümle
"erkek gitmiş,kız bitmiş" olmuştu.
Selaaaaammmm, bir sonraki bölümü yazmak için o kadar sabırsızlanıyorum kii. Çok güzel olacak çooookkk.
Bölümü nasıl buldunuz?
Kendinize iyi bakıııınnn.
