Chapter 13: For All My Immortal Life

22 1 1
                                    

Kirsten's POV

Tanaw mula sa dito sa may bintana ng dati kong tinutuluyan ang malaki at maliwanag na buwan. It's fullmoon.

We came there to save Alena. Pero hindi namin inaasahan na makukuha din namin si Papa.

They are both unconscious up until now. Sa silid ko si Papa natutulog at sa sarili naman niyang silid si Alena na binabantayan ni Kuya Tyro.

Simula ng dumating kami ay siya na ang nagpresenta na mag asikaso kay Alena. Habang si Kuya Tyler naman ang nagbabantay kay Papa.

Nakita ko kung paanong nilabanan ng mga kapatid ko ang mga sarili nilang emosyon matapos makita si Papa sa ganoong kalagayan. Sinikap nilang talunin lahat ng bampirang sumulpot hanggang sa nagawa naming makatakas sa lugar na iyon.

I am still wondering about what I saw. I am still having doubt if it was just an illusion or a nightmare that Nemea created to talk to me or it really happened and she just manipulated everything.

Hindi ko masabi kung ano nga ba ang posibleng nangyari. Pero hindi na iyon ang importante ngayon.

The vision that she shared to me, the prophecy that they were saying, that is what matters the most now. Ang kinabukasan na naging dahilan kung bakit nawala ang Mama ko noon.

It was chaotic, a disaster and a tragedy for me and for everyone existing.

Nakita ko ang pinakakinatatakutan kong mangyari. Lahat ng mahal ko, naroon sa kaguluhan. Lahat sila nawala at naging abo.

Nanghina akong bigla sa naalala ko. Kumapit ako sa gilid ng malapad kong bintana nang maramdaman ko ang panlalambot ng tuhod ko.

It will not happen. Hindi ko hahayaan na mangyari iyon. Kung kinakailangan na ako mismo ang tumapos sa sarili ko para lang pigilan iyon ay gagawin ko.

"My Queen" Naramdaman ko ang paglibot ng mga braso ni Aesir sa bewang ko. Biglang natunaw ang lahat ng takot at pangamba na nararamdaman ko kanina.

I stared at the massive view of the fullmoon. It's enchanting and bewitching as if anyone who looks into it right now will be immediately lost in the mere reflection of sunlight into that giant ball of stone.

"Are you okay?" Pabulong lamang ang tanong sa akin ng lalakong yakap ako ngayon patalikod. Ipinagkrus ko ang mga braso ko at ipinatong sa mga braso niyang nakapulupot sa bewang ko.

I want to make our conversation confidential. Knowing that my brother could hear us, I created a small invisible force field to cover us. Another concealment power that I discovered naturally. 

"Did you see her?" I felt him stiffen with my question. Sa reaksyon niyang iyon ay alam ko na agad na nakuha niya ang gusto kong iparating, na alam kong nakita din niya kanina ang nangyari. His soul traveled while fighting.

"You did." Pagiiba ko sa nauna kong sinabi. He sighed and planted a soft kiss on the side of my neck and then my cheeks before talking.

"Nakita kong napunta ka sa ibang dimensyon habang nakikipag laban kami kanina so I searched for your thoughts. There, I saw you fighting against her." He explained. I thought it right. It's not a damn illusion or nightmare. It's worse than that because that was a reality. A cruel one.

After Eclipse (Moon Trilogy #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon