KK: Leydim akumayı hemen yok etmeliyiz... Leydim?
UB: Kara kedi beni ele geçiriyor
Kara Kedi koşarak Uğur Böceğinin yanına gitti. Yerde yatan beden kendisini paniğe sokmaktan başka bir işe yaramıyordu. Başından ve göğsünden aldığı yaralar soğuk zemi...
Gözlerimi açtığımda şöminenin alevleri odayı kızıl bir şekilde aydınlatıyordu. Hava karanlıktı Adrian küçük koltuğunda sıkış tıkış bir şekilde uyumuş ağzındaki parmağını yalıyordu. Kıkardadım.
Yeni mucizemi denemek istiyordum hemen.
Koltukta ayaklanıp üstüme örtülmüş pikeyi kenara attım ve kapının önündeki Adrian' nın koca botlarını ayağıma geçirdim. Kapıyı olabildiğince sessizce açıp kendimi dışarıya attım. Adrian bana dönüşmek için Işılda demem gerektiğini söylemişti. Ama parıltılar olma ihtimaline karşılık biraz ileride dönüşme kararı aldım.
Sonunda kulübenin hafif ışığı gidince kendimi rahat hissettiğim bir düzlükte buldum. Burası çok güzeldi. Etraftaki ateş böcekleri küçük çiçekler ve karşımda ateş böceklerinin ışığını kendisine yansıtan bir deniz.
Bunu buraya geldiğim sayılı günlerden birinde görmemiştim. Daha sonra buraya tekrar uğrama kararı aldım ve 2 3 adım daha ileri geldim.
MARİ: IŞILDA!
Bütün gücümle bağırmıştım. Kolumdan gelen pembe ışıltı ve saçlarımın açılıp uzayarak bacaklarıma gelmesi. Sırtımda beliren ok ve ok kılıfı. Çok güzellerdi ama devam ediyordu.
Elime gelen yay o renklerin aksine kırmızı renk ve siyah nokta desenleri olan bir motife sahipti. Gövdemden gelen büyük parıltıyla son buldu diye düşünüyordum ki sırtımda bir hareketlenme vardı.
Benim kanatlarım vardı aman tanrım. Bu mucizenin verdiği güç ve yetenek çok yoğundu. Eski kostümüme göre gayet şıktı hatta.
Çalıladan hızla bir mavi ışık geçmesiyle bütün dikkatimi etrafıma verdim. Bu sefer de ayağımın dibinden geçince oklarımdan birini alıp yaya yerleştirdim ve beklemeye başladım.
Işık bir anda arkama geçince hızlı bir şekilde yayın sert köşesini kafasına geçirdim.
*Ahhhh!!* inleme sesini duymamla ardı ardına mavi ışık saçan bedene tekmeler atmaya başladım.
Mavi ışık saçan beden birden ortadan kaybolup tekrar arkamda durdu ve ellerimi arkamda birleştirip kendisine çekti. Bu mucizede çok acemiyim ne yapmalıyım bilmiyordum. Aklıma Adrian' a sesimi duyurmak geldi. Tüm gücümle adını haykırdım
MARİ: ADRİAAAAN!!! ADRİ...
Mavi ışıklı beden ağzımı tutup
MAVİ: Sussana ne yaygaracı çıktın sende. Sesini çıkarırsan canını çok fena yakmak zorunda kalırım dedi
Ürpermiştim. Çok soğuk konuşmuştu ve net. Öylece ayakta dikiliyorduk. Çalıların içinden bir ses duymamızla oraya döndük ki Karakedi mavili bedene hamle yapmış ve onu savurmuştu.
KK: Merinette arkama geç.
Cevap vermeme kalmadan beni itekleyip Mavili ye doğru koşmaya başladı. Bende dönüşümünü bitirdim.
MARİ: Işıklar kapansın.
Parıltıyla giden kostüm ve bir adet üstüme uçan Karakedi. Yerde bol yuvarlanmacalı savrulduk ve Karakedinin sırtını bir taşa vurarak durmasıla bana sarılı kollarını fark ettim. Bayılmışmıydı? Büyük ihtimalle.
Mavili kişi gelip Karakedinin kollarından beni ayırdı ve kucağına aldı.
Ben ise donmuş kalmıştım. Korkuyordum Karakedi patates olmuştu. Ben mucizemi kullanamıyordum ve kim olduğunu bilmediğim bu yabancı beni çoktan kucaklamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıpırdanıp onu iteklemeye çalıştım ama duvar gibiydi hiç hareket bile etmemişti.
Son kez Karakediye baktım olduğu gibi yerdeydi. İhtimaller olası durum ve şu anki durumum pek iç açıcı sayılmazdı ama....
Birşeyler yapmam gerektiğini biliyordum. Ama ne yapmam gerek hiç bir fikrim yoktu. Mavili ormanın derinliklerine ilerlemeye başlamıştı.
Hızlı düşün Merinette hızlı. En sonunda gelen ani heyecan dalgası ve büyük çoğunluğu adrenalin olan bir hamleyle Mavilinin burnunu ısırdım.
İnleyerek beni yere fırlattı ve burnunu tutmaya başladı. Her şey bir anda gelişmişti. Ben mucizesi olan güçlü birinin burnunu ısırmıştım.
Geldiğimiz yönün tam tersine yardırmaya başladım. Öyle garip koşuyorum ki ayak topuklarım popoma değiyordu. Birden kolumdan tutulup ağaca fırlatılmamla ne olduğunu anlayamadan etraf bulanıklaşmaya başladı. Yere çöktüm. Kendime gelmeye çalışıyordum. Aşırı çaresizdim. Sonunda kafama yediğim darbeyle her yer karardı.
