Karanlığın içindeki canavar

1. bölüm - Son gün

Yarın gidiyordum...
Hic bilinmeyen bir hayata, sonunda ölümün olduğu bir hayata gidiyordum. Hayatım bu kadarcıktı işte. 19 yila sığdıra sığdıra bir lise diploması birde ortaokul'da birinci olduğum ilk ve son resim yarismasindan kalan ödülü bırakacaktım.
Halbuki ne hayallerim vardı...
Sahi benim ne hayallerim vardı? Alti yaşındayken annesini mide kanserinden kaybedip evin bütün yükünü üstlenen iki küçük kardesini büyütüp 13 yasinda evlere temizlige giden benim ne hayalim vardi?
Hic yoktu ki...
O zaman hala neden üzülüyorum neden agliyorum? ne sevenim var, ne de sevdigim. ne hayallerim var, ne okulum. neyine uzuluyordum bu kadar? Kardesleri için hayatini feda eden abla dışında neydim ben?
Hicbirsey...
Bunlari düşünüp dururken elmas kirli beyaz kapimi tiklatti "abla musait misin? Birsey konuscaktimda senle" dedi. Yatağın altinda gozyaslarimi uzun kollu beyaz tisortume silip "gel" dedim. Hafifce kapıyı aralayip yanima oturdu. Basimi yorganın altında uzatıp sanki yeni uyanmış gibi gozlerimi kisarak ona baktim. "Noldu elmas?" Tereddütlü bir sesle "abla sen simdi yurt dışında universite imkanı kazandin ya hani..." babamin soru sormamalari icin soyledigi yalanlardan biriydi" "ee elmas nolmus?" "Ben seni cok ozleyecegim abla, cidden bak. Biliyorum seninle hep kavga ediyoruz senden belki yüzüncü kez nefret ettiğimi söyledim ama hic nefret etmedim. Sana bizi bırakma diyecek yüzüm yok. Sadece sensiz hersey daha zor olacak bilmeni istedim sadece" o anda bütün sıkılı iplerim koptu sanki. Elmasi kendime dogru çekip sımsıkı sarılmaya başladım. Sanki hic bırakmayacak gibi hep yanlarinda olacakmış gibi sarıldım ona. Geri cekilip yüzünün hatlarini aklıma kazıdım. Boynundaki siyah ben, marmarabirlik gozler , siyah uzun saclar , alnında çıkmış birkaç sivilce...onlari bile kazıdım aklima. Gözlerimden dökülen birkac goz yasini silip elmasa gulumsedim. "Bugun reyhanida al gece gelin benle yatin olur mu? Son günümüz bu beraber uyuyalim" dedim. Elmas koluma hafifce vurup "tabi kaliriz, bu gece beraber yatiyoruz yupppiii!" Dedi. İkimizde kahkahalar atarak gülerken iceri reyhan girdi "ne guluyorsunuz siz? ta iceriye kadar sesiniz geliyor." Dedi yarim agiz gülerek. Birden yorganin icinden çıkıp reyhana dogru kostum ve onu yatağa ittim. Elmasla beraber onu gidiklamaya basladik. Reyhan bize durmamiz icin yalvarirken biz bundan daha cok keyif alıp onu daha fazla gidikliyorduk. En sonunda reyhan "abla ahahahaha abla allah askina yapm-ahahaha vallahi altıma kaciricam simdi yapmayin ya yeter ahahaha" derken en sonunda bıraktık onu ve birbirimize bakıp gülmeye başladık. Ne özleyeceğim kahkalarini ama. gideceğim aklıma gelince üç gün sonunda ilk kez gülen yüzüm hemen soldu. Kızlar farketmeden tekrar gulumsedim ama bu sefer gercekci bir gulumseme yerine sahte bir gulumseme ile duruyordum yine son üç gündür yaptığım gibi.
Gece pijamalarimizi giyip kizlarla yatağa yattik tabi başta sığamadık , yataktan düştüm , reyhanla elmasin kısa süreli yer tartışmasınida saymazsak sonunda tekli yatağa sığabilmistik. Uyumaya calisirken reyhan "abla korkuyor musun?" Dedi. Onlara dogru hafifce donerek "nasil yani? Neyden korkuyor muyum?" Dedim. Acaba bu durumumu mu ogrendi? Gerci ogrense yerinde duramazdi sinirden ama...bunlari düşünürken elmas sessizliğini bozarak "bu durumdan iste. Kimseyi tanimadigin bir yere gideceksin, ne dillerini biliyorsun, ne kültürlerini. Gercekten yapabilecek misin bunu?" Biran gerçekten bu durumdan haberdarlar sandim. Ne diyecektim simdi "ablaniz yapar kizlar merak etmeyin. Çünki orospu cocugu babaniz olmemek icin ellerine verdi beni. En fazla taciz ederler. Büyük ihtimal onun yerine beni infaz edecekler cokda takmamak gerek bunlari." Mı diyecektim? Tabiki bu secenegi eleyip "merak etmeyin, yeni yeni arkadaslarim olacak. Onlardan yardım alirim. Her giden ogrenci nasil yapiyorsa bende oyle yapacağım. Hem dusunmeyin siz bunlari. Iyi olduğunuzu bileyim o yeter bana tamam mi? " gozlerinin icine bakip en samimi halimle gulumsedim kizlara. "Hadi yatin sabah okul var." Dedim gülerek. Elmas gozlerini devirerek arkasini dönüp yatti hemen. Reyhanda tam donecekken bana bakti "abla bu arada unuttum demeyi babam oglen evden cikarken ablana de sabah 9da ucak burda olucak dedi haberin olsun" ucak mi? Baska bir yere mi gidecektim birde? Allahim napicaktim ben? Korkudan ölüyorum hatta geberiyorum. Ne yapiyorsam su yanimda yatan iki kız için. Kabul ediyorsam, aglamiyorsam, kacmiyorsam hepsi onlar icin. Ama nasil güçlü olucagim ben nasil? bunlari icten ice dusune dururken aklima biri geldi "Aras Tekelioglu" , "Veliaht", "Zengin pic" beni isteyen adami babamin o gun kisaca anlattigi birkac sözden ibaret biliyorum sadece. Hemen arama motoru tanricasi googledan adini yazdim. "*aras tekelioglu kimdir" gorsellere tikladim ve ilk çıkan fotografi açtım. ELLE dergisinin kapağında siyah takım elbiseli , kumral , rampa sac stili olan bu adam gercekten o muydu? Hele gozleri...allahim bu adam nasil birseydi boyle? Gozlerinin rengi maviydi ama oyle bir tonu vardi ki mavinin turkuaz rengi mi gokyuzu mavisi mi belli degil. Yüzünde hic pürüz yoktu. Photoshop yapmislardir kesin. Ama bu adam cok yakışıklı. Yemin ediyorum o insansa ben hayvanım kesin. 20 dakikalik cennet banyosundan sonra bilgilerine baktim
1 subat 1991 dogumlu ( 23 yasinda hmm..)
Boyu 1.88 ( bayagi uzun yani bana gore )
Galatasaray lisesinde okudu
Istanbul teknik univ. ( mimarlik )
Playboy ( şaşırmadım)
Bir cok vakıf dernegi var ( yardim sever)
genc kizlarin gozdesi ( bunada sasirmadim )
Araba tutkunu ( klasik erkek tutkusu )
Vergi rekortmeni ( yine bir klasik )

Boyle biri gercektende kotu biri olabilir miydi ki? Haberlere bakayim birde.

"Aras tekelioglu sevgilisi ile birlikte paris de." ( 2009 )

"Aras tekelioglu uzatmali sevgilisi pınar bozkurt ile samimi pozlar verdi" ( 2010 )

"Aras tekelioglu 3 yillik sevgilisi pınar  bozkurt ile nisanlandi ( 2011)

"Aras tekelioglu düğün tarihini acikladi!" ( 2011 )

"Dugunune 1 hafta kalan pınar bozkurt kacirildi!" ( 2012 )

"5 aydir kayip olan pınar bozkurt kacirildigi evde ölü olarak bulundu." ( 2012)

"Aras tekelioglu 1 yil icerisinde asiri alkol ve sinir hastaligi yüzünden 3. Kez rehabilitasyon merkezine yatırıldı. " ( 2013)
"Turkiyenin en zengin besinci ailesi olarak anilan tekelioglu ailesinin aci gunu" ( 2014 )
"Aras tekelioglu babasinin olumunden 1 hafta sonra onun yerini devralarak bundan sonra oyunlari daha sıkı ve sert oynayacağını soyledi" ( 2014 )

Saskinliktan ekrana bakip kalmistim öylece. Bu adamin yasadigi seyler akil almaz degildi. Sevdigi kadini kaybetmis onun travmasini kaldiramazken babasinin olumuyle daha beter cokmustu. Fotograflarinda bile o kadar belli ki. Nisanlisi ölmeden once dunyanin en mutlu adami oldugu her halinden o kadar belli ki. Ama kaybettikten sonra hicbir fotografta yuzu gulmuyor. Babasinin olumuyle bütün dunyasi karanliga gömülmüş bir adamdi sanki. Kemikli yuz hatlari sert , hatta daha dikkatli baktigimda onceki fotograflarinda daha zayifken son cekilmis fotograflarinda daha kasli ve daha iri yari duruyordu. Ama hala yakışıklılıgından birsey kaybetmemis hatta daha tapilasi olmustu. Yinede bunlar ona karsi olan dusuncelerimi değiştiremezdi o kötü biriydi ve hepte öyle olacaktı. Oda babası gibi masum insanlari oldurtecekti. Disardan iyilik melegi gibi gozuksede icinde saklanan bir canavar vardi ve ben yarin o canavarla karsilasacak olan insanlardan sadece biriydim.