Tears of The Unwanted Wife

CHAPTER 4: In Sadness

IVAN

Habang nasa opisina ako at nag checheck ng ratings ng company. I felt something weird.

I don't know...

But i can't help but just to smile.

I don't know pero pakiramdam ko ang saya saya ako. Is this because of what happened last night.

Pero agad din akong napahilot sa sintido ko ng maalala ang kagabi.

Shit! Nadala nanaman ako sa galit ko sakanya.

I don't know pero pag-naalala ko ang meron sila ni David nuon ay naiinis ako.

I don't love her nor like Carmella.

But sometimes i feel something weird.

Isa lang ang taong mahal ko at sigurado akong si Sandra iyon. Wala ng iba...

At kaibigan lang ang tingin ko kay Carmella. At parang kapatid na ang tingin ko sakanya.

So im hundred percent sure na wala akong naramdamang special sakanya.

Pero pag-naaalala ko na siya ang dahilan kung bakit magkahiwalay kami ni Sandra ngayon ay nakakaramdam ako ng pagkamuhi at galit sakanya.

Habang patuloy lang ako sa ginagawa ko. Inis akong napabaling sa telepono ng tumunog ito.

*Cringg!*

Tamad naman akong tumayo upang kunin ito.

"Hello" I coldly answer.

[Hi! Baby..] that voice..

Ohh fuck i miss hearing her voice..

"Sandra?! Is that you?" I happily answered.

[The one and only baby..]

"Fuck i miss you so much, Baby. I miss your smell. I miss your kisses. I miss your hugs and specially i miss the sweet and hot night that we are doing together"

[I miss you too baby. So i decided to go back to the Philippines tomorrow. Because i really really miss you!]

"Really?" my eyes widened because of her good news.

[Yes, so i want you to fetch me at the Sellivan airport tomorrow]

"Of course baby!" I happy replied.

[Okay, bye see yah. Rarwr!] i smile sweetly.

Finally, After 2 years magkikita narin tayo.

Fuck it!

Yun pala ang dahilan kung bakit ako masaya!

Finally makakasama na ulit kita. At pinapangako ko sayo na hindi na ulit kita papakawalan.

I don't know how happy i am. I'm so excited to finally meet you again...

THIRD PERSON

Nakaupo ang isang binata habang naghihintay sa paglabas ng Doctor mula sa loob ng silid.

Halo halo ang nararamdaman nitong emosyon.

Takot, kaba, pag-aalala at sakit.

Takot, dahil takot siyang malaman kung ano ba talagang nangyari sakanya.

Kaba, dahil hindi siyang marinig kung anoman ang resulta dahil simulat sapul palang may idea na siya kung ano.

Pag-aalala, dahil baka tama nga ang kutob niya.

Sakit, dahil na-aawa at nasasaktan siya sa kalagayan ni Carmella ngayon. Naasasaktan siya tuwing naririnig at nakikita niya itong nasasaktan at naghihirap. Lalo na't malalim ang pagtingin nito sa dating kasitanhan na kanya ring kaibigan na si Carmella.