Ilk kitabım lütfen okuyun...Yorumlariniza cevap yazamayabilirim haberiniz olsun.yeni bolum en kısa sürede gelicek ınş.Opuldunuz. Carter street adındaki çocuk rüya görüyordu.rüyasinda bir boşluktaydi.Ne pencere,ne ışık vardı;ama karanlıkta sayılmazdi sadece donuk bir gri vardı.Oturacak ne bir sandalye,ne de bir kanepe vardı bu yüzden ayakta duruyordu.Yere oturamiyordu,çünkü bir zemin bile yoktu.Belki de burası bir oda bile değildi.Havada asılı duruyor olabilirdi.Ya da kendi beyninin içindeydi.Fakat oda ya da boşluk,her neredeyse orası tam anlamıyla boş sayılmazdi.Büyük bir televizyon vardi.Ve görülmeyen bir el televizyonu açtı.Ekranda gördügu şey belli belirsiz tanıdık geldi.Sanki onceden izlediği programın tekrarı gibiydi.On bir,belki de on iki yaşındaki çocuk,hız trenine biniyordu.Çocuğun iki tarafında oturan iri, belli belirsiz iki kisi vardi,ailesi miydi? Tren uçuruma doğru ilerlerken çocuk ellerini havada savurarak kahkaha atıyordu.Ekrandaki görüntü bitti ve yerine başka bir görüntü geldi.Aynı iri cüsseli belli belirsiz çocuk ,yemek masasinda oturuyordu.Daha sonra çocuğun havuzda suyla oynadığını gördü.Ve şimdi de çocuk,beysbol sahasında koşuyordu.Sonra birden görünmeyen el televizyonu kapattı ve ekran simsiyah oldu...
