Yaşamda en önemli şey kazançlarımızı kullanmak değildir. Bunu herkes yapar. Asıl önemli olan kayıplarımızdan kazanç sağlamamızdır. Bu zeka gerektirir; akıllı insanlarla aptal insanlar arasındaki fark budur.
UMAY'IN ANLATIMINDAN
Akşama kadar zaman geçirmek için tonlarca şey yaptım.Sürekli bilgisayarımı kontrol ediyordum.En son Şeraffetin ile oynarken bildirim sesi geldi.Bilgisayarıma nasıl bu kadar hızlı gittim bende anlayamamıştım.Maili açıp okuduğumda çığlık atmıştım.Evet gerşekten çığlık atmıştım.
"Tebrikler Umay Hanım;yaptığınız işler,çalıştığınız şirkette verdiğiniz emekler sonucunda sizinle ve Kağan Beyle birlikte çalışmaya karar verdik.Detayları hafta sonu asistanımın size ileteceği konumda konuşmak dileğiyle.İyi Akşamlar."
Evde Şerafettinle sevinç dansı yaptıktan sonra sakinleştim.Bu Kağan ile birlikte en az 1 yıl çalışacağım demekti.
Hafta sonuna kadar şirketteki işlerimi bitirmem gerekiyordu.Bilgisayarımı alıp çizimlere başladım.Çizmek bana iyi geliyordu.Küçüklüğümden beri daha doğrusu annem öldüğünden beri çizim yapmaya başlamıştım.İlk başlarda çok zorlansam da inat edip deneye deneye öğrendim.Lise de teyzemin yanında kalırken hep annemi çizerdim.Sonra bir şey fark ettim.Annemi çizmem hem beni hem de teyzemi üzüyordu.Bende annemi çizmek yerine etrafımda gördüğüm evleri çizmeye başladım.Eniştem çizdiğim evleri gördükçe büyüyünce sen mimar olursun derdi.Teyzem ve eniştem bana çok güzel baktılar.Babamın eline bırakmadılar.Babam umursamaz adamdı.Annem öldükten sonra da kendini alkole verdi.Eve geç gelmeye başladı.Teyzem ve eniştem de babamla konuştu.Babamı ikna edip beni yanlarına aldılar.Beni kendi oğullarından-İlker'den-ayırt etmeden büyüttüler.Bana çok destek oldular.Şuan bir kariyerim varsa teyzem ve eniştem sayesinde.
Her neyse gece yarısına kadar çizim yaptıktan sonra mola vermeye karar verdim.Küçük evimin küçük de bir balkonu vardı.Orayı kendime göre tasarlamıştım.Tam kahve içip kitap okumalık bir yerdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bende öyle yaptım.Şu sıralar elimden bırakamadığım romanımı aldım.Kendime güzel bir Türk kahvesi yaptıktan sonra balkonuma çıktım.Burası bana huzur veriyordu.Her bunaldığımda yada yorulduğumda buraya çıkar nefes alırdım.Gündüzleri çok güzel olduğu gibi gece de bir o kadar güzeldi.Kitabımı okuyup kahvemi içerken Şeraffetin de yanıma geldi.Bacaklarımın dibine kıvrılıp yattı.Şeraffettin benim hayat arkadaşım gibiydi.Üniversite de iken kamüsün bahçesinde ne yapar eder beni bulurdu.Ona yemekler alırdım,mama ve su verirdim.Eniştemin kedi tüyüne alerjisi olmasa eve götürürdüm.Üniversite bittiğinde ben iş ararken her hafta sonu Şeraffetin'in yanına giderdim.İş bulduktan sonra kendi evime çıktım.Çıkar çıkmaz da Şeraffetini yanıma aldım.Teyzem ve eniştemle de hala görüşüyoruz.Hatta onlara bir sürpriz yapacağım.Bu aldığımız işten yüklü miktarda para alacağım.Onlara bir ev alıp içini tam istedikleri gibi dizayn edeceğim.Tabi ki bu ev bana verdikleri emeğin karşılığı olamaz ama elimden geldikçe bende onlara yardım etmeye yanlarında olmaya çalışıyorum.
