LOTUS SERİSİ-1
Yeryüzüne beş farklı taş düştü. Her biri lotus çiçeğine büründü. Beş farklı renkteki lotus, beş farklı özel kişi ve düşmanlar...
Kader, ağlarını onlar için örmeye başlamış,
Kötülük bu sefer yeryüzünü hedef almıştı.
Herkes taşların peş...
Yorumlarınızı ve yıldızlarınızı eksik etmeyin, lütfen.
Kitaba başlama tarihinizi buraya alayım💀
Keyifli Okumalar Dilerim.
🎵Bölüm Şarkısı: Sia- Angel By The Wings🎵
🔗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aurora Morris'ten
Hayatım boyunca başıma tuhaf şeylerin gelmesini dilemiş, kitaplardaki gibi bir hayatımın olmasını istemiştim. Olmuştu da kendimi en yalnız hissettiğim dönemde birden çıkmışlardı karşıma.
Evime gelmiş bana bir meleğin taşıyla bağlandığımı tehlikede olduğumu söylemişlerdi. İlk başta arkadaşlarımın bana yaptığı bir şaka olduğunu düşünsem de sonradan anlamıştım, bunun bana tanrının bir hediyesi olduğunu.
Hayatım boyunca istediğim şey gerçekleşmişti. Benden mutlusu olamazdı değil mi? Çok mutlu olmuştum sadece oda değildi yeni arkadaşlar, yeni bir kız kardeş kazanmıştım. Lakin her şeyin daha farklı olduğunu sonradan fark etmeye başlayınca işin renkleri değişmeye başlamıştı.
En başından beri zaten dünya dışı bir varlığın çocuğu olduğumu öğrenmiştim. Sanırım içimdeki bu fantastik aşkı bundan kaynaklanıyordu. Aslında olduğum şey beni kendisine çekiyormuş. Bütün bunlar ağır şeylerdi. İlk başta kendimi boşlukta hissetsem de arkadaşlarım sayesinde ayakta durabilmiştim.
Kendimi savunmayı ve gücümü kullanmayı öğrenmiştim. Gücüm beni daha güçlü bir kadın yapmıştı. Kırılgan kabuğumu sağlamlaştırmıştı. Zaman geçtikçe öğrendiğim her şey benim için bir deneyim olmuştu.
Ama kesinlikle sonumun kötü biteceğini hiç düşünmemiştim. Ben böyle biri değildim ki kötü sonlar benim hikayemde olmazdı, benimkilerin mutlu sonla bitmesi gerekiyordu. Lakin ne yazık ki olmamıştı. Mutlu sonun masallarda ve böyle fantastik olayların yalnızca kitaplarda güzel olduğunu en sonunda öğrenmiştim.
O hep içinde bulunduğum pembe dünyamdan çıkmıştım. Ve şimdi karşılaştığım bu dünya griden ibaretti. Ne siyah ne beyaz tam ortası. Her şeyin gerçek olduğu, iyinin ve kötünün olduğu, karanlığın ve ışığın olduğu gerçek dünya; griydi. Açıkçası bu acı vericiydi. Yine de bazı şeylerden asla pişman değildim. Bu sonu belirsiz yolda altı yoldaş kazanmıştım.
Diğer şeyleri kaybetmek kimin umurundaydı ki? Ben kazanacağımı kazanmıştım. Fakat şimdi de yoldaşlarımla birlikte bataklığa batıyorduk. Kimsenin bizi kurtaracağı yoktu. Bizde gücümüzü yitirmiştik. Hepimiz param parça olmuş, ölüm uçurumun ucunda duruyorduk.
Ya aşağı düşecek sonsuzlukla buluşacaktık ya da ölümün pençelerinden kurtulmak için bir şeyler yapacaktık. Ama kimsenin kılını kımıldatacak hali yoktu. Bir aydır bu zindan gibi yerdeydik.
