sessiz çığlık

tuhaflık

Hastanenin upuzun koridorlarında görünen ışıklar sinirimi bozuyordu. Bir ortam aynı anda nasıl hem bu kadar aydınlık hemde bu kadar karanlık olabilirdi. Onlarca kapı ardına kadar açıktı. Hepsi haddinden fazla aydınık olmasına rağmen koridoru aydınlatmaya yetmiyordu.

Üzerimde yesil bir ameliyat önlüğü vardı. Öylece yürüyordum bu zamana kadr gectigim odalar bostu. Koridorun sonunda sol taraftaki odanın ısıgı patlamak uzereydi sanırım. Çünkü bir yanıp bir sönüyordu ve kulak tırmalayan bir cızırtı çıkarıyordu. İstemsizce o odaya yöneldim. Vücudumu ben kontrol edemiyordum sanki. Baskasının kuklasıymıs gibi hareket ediyordum. Odaya girmek üzereyken odanın bos olmadıgını fark ettim .

***

Ortamın beyazlığında yatakta yatan kızın uzun kızıl sacları dikkatimi çeken ilk şey oldu. Uyudugunu anlayınca yavasladım. Gözleri kapaliyken bile guzelligi belli oluyordu. Kıza iyice yaklastığım an kalbim duracakmıs gibi oldu , çünkü o ablamdı. Onun 12 yasındaki haliydi. Zaten en sonda onu bu halde görmüstüm. "İyi ama nasıl.." diye dusunurken simsiyah gözlerini actı. O kadar parlaktı ki kendimi görebiliyordum. Bu bendim ama ben degildim . Neler olup bittigini bi türlü anlayamıyordum . gordugumden emin olmak icin eski tip televizyona yoneldim. Evet dogru goruyordum. Bu benim cocukken ki halimdi. Yaklasık 8-9 yaslarındaydım. Ekrana baktıgımda hic bakmamıs olmayı diledim. Yanımda ablam Elçin duruyordu. Bana masumca gülümsüyordu. Bembeyaz yüzü ve kızıl saçları siyah ekrandan bile dikkat cekiyordu. Onun hemen yanında donuk yüz ifadesiyle kücük kardesim Nisa vardı, alnındaki yara goze carpan ilk seydi. Acık renkli sacları ve iri yesil gözleriyle bana bakıyordu. 3-4 yaslarinda gibi görünüyordu. Ve eminim ablamda kardeşimde ilerde benden çok daha guzel kızlar olacaklardi.

Ve tam arkamda, annem ve babam ... Leyla ile mecnun, ferhat ile sirin derler ya hani, benim icin annemle babamın asklarıda öyle biseydi iste . ekrem ve sıla. Babamı her seyden üstün tutardım. Hep onun gibi biriyle evlenmek isterdim. Ve annem. Hayatta en cok örnek aldıgım varlık. Her yönüyle ona benzemek, onun gibi güzel gülmek, sakin olmak,onun gibi dusunup onun gibi hareket etmek isterdim. Benim ailem harika insanlardı. Tabii yaşasalardı ...