#Hashtag Walang Forever

General Orientation

Dahil affiliated naman ang club na ito, hindi kami nahihirapan sa venue, mawewirduhan kayo kasi kakaibang club, hindi pang academic nor skills related, pinyagan ng school to kasi maraming nasisira ang pag-aaral pagnabigo sa pag-ibig kaya naging way din yun para mapayagan kaming mag-exist at nirecognize kami after a 6 month of trial. Andito ngayon sa auditory room magaganap ang orientation ayoko kasing sa gym dahil masyadong live. Hindi pa ko lumalabas kasi iniisip ko pa kung paano na nga ba naging tagumpay ako sa sinimulan ko. This is great keziah! My mga wasak na naman na matutulungan mo. Inayos ko ang sarili ko at lumabas.

Madami ng tao, sabi ni Via nasa 35 ang official count ng mga nakapasa.

“Ms. K, andito na po lahat ng ioorient natin.” Masipag talaga ang isang to.

“Thanks Via, sige we’re about to start.” I stand on the stage and face them. This bunch of broken hearted needs my help. Operation walang forever!

“Hi, goodmorning!” bati ko

“goodmorning Ms. K!”

“So we are gathered here today to dicuss some matters and concerns in this club, swempre just like the other club may mga rule din tayo at kailangan natin yung masunod para masukat ang loyalty ng bawat isa. Magsisimula tayo sa background ng club natin.”

“Tinayo ko ang club na ito dahil ramdam ko kayo, naranasan ko din kung anu ung mga naranasan niyo, Oh huwag ng mashock!, yeah walang pinipili ang manloloko, minsan na sayo naman na lahat, ginawa na lahat ng effort, naging loyal pero tila ba laro ang pag-ibig at hindi ka exempted sa rules. Ang gusto kong gawin niyo sa oras na ito, alalahanin niyo yung mahal niyong nanloko sa inyo, tapos alalahanin niyo yung mga hirap na ginawa niyu for the relationship, yung tinext ka lang andun kana kahit kailangan ka din ng friends, family mo, hindi ka nag-aral for the exam kasi gusto niya samahan mo siyang magbar, mag-inum, magparty, naiba ang priority mo dahil inisip mong kayong dalawa lang mahalaga sa mundo , pinaikot mo ang mundo mo sa taong yun, naging lakas mo siya, naging saya, naging sandigan, at siya din ang naging kahinaan mo.! Nawalan ng halaga ang bulaklak, chocolates, sweet messages at mga special na lugar sayo, naging madilim ang paligid at naging bato ang puso mo. Naalala niyo kung paano tayo naging mukhang ewan, ginawa pala natin yung mga ginawa natin dahil naniwala tayo, na kayong dalawa forever, walang babasag at walang hahadlang pero mapaglaro ang buhay, kinailangan nating masaktan para may matutunan.” Huminga ako ng malalim at napansin kong umiiyak na halos lahat. Haist hindi dapat ako umiyak, kailangan ako ang pinaka matatag dito.

“well babaguhin natin ang mga yan, hindi nga lang literal dahil we can’t go back in time, all we can do is to change our future, our perspective and our destiny.” 

"Smile coz' this is the day."