SESSİZ YEMİN

4.BÖLÜM

Bölüm Şarkısı;
Hidra - Ölüme İnat
İyi okumalar🌸
Benim minik tayfam💞

İkisine de şaşkınlıkla bakarken,
Aras Mirza Vuralkan...
Meryem Sude Vuralkan...
Tabi ya bu nasıl aklıma gelmedi cidden!
Aras Mirza Meryem'in abisiydi liseden mezun olduktan sonra Londra da yaşamaya başlayan abisi,Meryem onun sayesinde yanıma geliyordu sürekli...

Meryy "Kanka bak bu abim"
"Abi bu da Derin" dedi bende
"Biz tanıştık" demiştim ki Meryy abisinin yanındaki yellozu görünce direk kaşlarını çatarak
"Ne işin var abimin yanında senin?" dedi.
İşte benim kızım bee...

Rüya hemen "Abin yeni geldi ya tatlım,bende buraları anlatıyordum" diyerek tatlı olmaya çalışarak ama acayip yapışkan bir şekilde Aras Mirza'nın koluna girdi.
Ben şaşkınlıkla olanları izlerken Aras Mirza Rüya'ya umursamaz bir şekilde bakarak benim tepkilerimi izliyordu.

Merry hızla Rüya'yı sertçe iterek
"Ben abime gezdiririm her yeri sen merak etme" dedi.
Rüya buna bozularak hafif kenara çekildi ve bende ona alayla "Artık gitsen mi ya?"
diyince Aras Mirza'ya dönerek "Görüşürüz Mirza'cığım" dedi.
Sinirli ve somurtkan bir şekilde yanımızdan hızla uzaklaşınca ben ve Meryy aynı anda birbirimize dönerek göz kırptık.
Merry "Ortamı çok boşlamışsın be kanka" diyince
bende "Torparlarız kuzum" dedim ve gülmeye başladık.

Meryy ve ben ortaokuldan arkadaştık buraya sonradan taşınmışlardı. Ama biz daha çok lisede yakınlaşmıştık.Biz ortaokuldayken Aras Mirza lisedeydi ve Londra'da okuduğu ve yaşadığı için hiç görüşmemiştik.

Babam konuşma yapmak için sahneye çıktığını görünce onu gururla dinlemiştim babam babasından ona kalan bu şirketi yaşı genç olmasina rağmen yıllarca çalışarak yurt dışına açmış ve oldukça bilinen bir şirket haline getirmişti babasının ölümünden sonra tek başına çabalamış ve uğraşmıştı.

Sonunda şu balo saçmalığı sona erdiği için cidden mutluydum.
Herkes gittikten sonra kısa bir duş alıp hemen playlistimi başlatıp kendimi uykunun kollarına attım.

                 ****************

Sabah güzel bir enerji ile uyanmıştım. Erken kalkmaktan nefret etsemde bugün bürom için yer bakmaya ve bir haftadır gidemediğim
Görkem'in spor salonuna gidicektim. Türkiye'de başka bir spor salonuna gitmiyordum.
Zaten canım kuzenim "başka birileriyle niye dövüşüceksin kızım burda kapı gibi abin var" demişti.
Ve tüm dövüş hareketleri,silah kullanımı,silah bilgileri ve bıçak kullanmayı bile ondan öğrenmiştim.

Londra'dayken tehlike olmasa da geri kalan tüm hayatım boyunca Türkiye'de yaşayacağım icin hayatımızın merkezi olacağını biliyordum.
Ve bunu benim gibi kuzenlerim de bildikleri için tüm yaptıklarımda en büyük destekçim onlardı...
Tabi bir kere deliliğim tuttuğundan kafes dövüşüne girmiştim.
Görkem bunu duyar duymaz Londra'ya gelmişti ama ben zaten kızı çoktan nakavt etmiştim. Çok fazla kızsa da çok güzel bir hissiyattı...

Ailecek kahvaltı yaptıktan sonra babamla bir kaç mekan bakmıştık içime sinen bir mekan olmadığı için pek bir seçim yapmamıştık. Babam karşımda gergince oturuyordu.
Bunu fark ederek "Ne oldu yakışıklım?" Diye sordum.
"Kızım bak sözümü kesmeden dinle olur mu önemli şeyler anlatmam gerekiyor." diyince bende endişeli bir bekleyişle kafamı salladım
"Kızım her ne kadar saklamaya çalışsam da herşeyin farkında olduğunu biliyorum sen annenin kızısın..." diyerek iç çekti.
"Sen herşeyin farkındasın ve her an herşey de olabilir benim güzel kızım,
yani eğer bana birsey olursa-"
"Baba neler söylüyorsun sen ya "

"Kızım bak bana herşey olabilir ve bana birsey olursa sen ve annen
Londra'ya veya nerde gitmek isterseniz oraya yerleşin istediğiniz herşeyi yapın,mutlu olun, normal bir hayat yaşayın ne olursa olsun!" Babamın bu söyledikleri beni biraz düşünmeye zorlasa da sakince kafamı sallayıp
"Ne oldu da biz böyle bir konu konuşuyoruz?" diye sormuştum.