KİMSİN SEN? | YT

#30#

Multi: Yedinci Ev - Anlat Ona

***

"Arkana bak Beyza!"

BURAK'IN ANLATIMIYLA...

"Size mutluluklar dilerim!" dedi, sesi titriyordu, güçlü durmaya çalışıyordu.

"Kime, kimle ne mutluluğu ya!" diye sordum.

"Git bekliyordur seni o, koş git yanına" canımı acıtmak için elinden geleni yapıyordu sanki!

"Koştum geldim, yanına senin yanına Beyza. Başkasının değil senin!"

"Sen ne yaptığını zannediyorsun" dedi sinirle.

"Bak ben hiçbirşey yapmadım! Ben sadece seni-"

"Sadece beni seviyorsun değil mi, hiç öyle benim gördüğüm birşey yok, sen suçsuzsun bunları diyecektin değil mi!" dedi ve devam etti.

"Bunlara inanacağımı mı zannediyorsun? Çok yanılıyorsun Burak çok!"

"Birtanem, gerçekten seni aldatmadım, o gömlek nasıl oldu onu da bilmiyorum" dedim yalvarırcasına.

"Git!" dedi gözleri dolu doluydu.

"Git dedim Burak seni görmek istemiyorum!" dedi tekrardan.

Hiçbirşey diyemedim, tek kelime edemedim, inanmıyordu bana ve bu gidişle de inanmayacaktı da biliyordum. Bir şekilde ona ispatlamalıydım, onu aldatmadığımı anlamalıydı! Hızlıca evden çıktım ve arabaya bindim. Telefonumu çıkarıp Nilay'ı arayacaktım ki o anda telefonum çaldı.

BİLİNMEYEN NUMARA ARIYOR...

Telefonu açtım ve kim olduğunu sordum. O an telefonda konuşam her kimse ilk sessizce bekledi tam telefonu kapatacağım sırada
"Dur kapatma! " dedi. "Kimsiniz?" dedim tekrardan.

"Burak, yine kaybettin oyunu, Beyza'yı kaybettin. Yine ben kazandım kardeşim!" dedi ve telefon kapandı. Ne oluyordu? Numara tekrar aradım fakat açan kimse yoktu. Defalarca ama defalarca denedim. En sonunda bu telefondan sonra arabada kalmaya karar verdim. Ailemi korumalıydım bu oyun her neyse kim tarafından oynanıyorsa onu bulacaktım!

***

DORUK'UN ANLATIMIYLA...

"Gitmeliyiz bence!" dedi Buket.

"Bence de yanlarına giymeliyiz hayatım, ama ya daha kötü olursa karışmamız"

"Ben Burak'ın böyle birşey yapacağına inanmıyorum Doruk, yani tanımasam yüzüne bakmam böyle birşey yaptığı için ama Beyza'yı ne kadar çok sevdiğini biliyoruz"

"Bence karışmayalım, kendileri bir konuşsun aralarında. Yani ne bileyim Barış'ı falan yanımıza alalım olmazsa onlar ikisi bir rahat rahat konuşsun ha, olmaz mı?"

"Barış'ı alalım almasına ama bu konuşmalarının kesin olacağı anlamına gelmiyor ki" dedim sandalyemde doğrulurken.

"Gidelim" dedi Buket'im. "Alalım bizim kuzuyu gelelim buraya onlar ikisi kalsın orada"

"Tamam, ben hiçbirine haber vermiyorum, habersiz gidiyoruz, bizim aslan parçasını alıyoruz geliyoruz!" dedim gülümseyerek.

"Evet, alıyoruz geliyoruz!" dedi gülümseyerek.

***

Bizimkileri de arayıp planı anlattıktan sonra yola koyulduk. Yorucu ve aynı zamanda zor birşeydi bu inşallah konuşur, sorunlarunu çözerlerdi. Yani öyle umut ediyorduk.

***

BEYZA'NIN ANLATIMIYLA...

"Biz geldiik!" dedi ikisi birden. Kapıyı açtığımda resmen şok olmuştum. Doruk, Buket ve Bade kapının önündeydi.

Bade, Barış'ı sorduğunda yukarıya yönelttim ve Doruk, ben ve Buket bahöeye geçtik.

"Hoşgeldiniz, yerimizi Nilay söyledi değil mi?" dedi yerine otururken.

"Biraz öyle oldu ama içimiz rahat etmedi be canım, seni göremedik, haber alamadık o kadar" dedi Buket.

"Beyza, iyi misin?" diye sordu Doruk. İyi değildim hem de hiç iyi değildim.

"İyi değilim, yalan söylemeye gerek yok, Burak'ın ihaneti beni mahvetti!" dedim ciddi bir şekilde.

"Biliyoruz" dedi aynı anda ikisi birden.

"Bu yüzden geldik" dedi Buket.

"Biz Barış'ı alsak biraz bizde kalsa, sizde Burak'la rahat rahat konuşsanız olmaz mı?"

"Barış'ı bırakamam Buket'cim size güvenmediğimden asla değil ama yanımda olsun bana yeter" dedim.

"Bir kaç günlüğüne sadece merak etme, daha önce de kalmıştı bizimle sen ameliyat olduğunda gözün arkada kalmasın,hem Bade'yle de beraber sıkılmazlar"

"Buket, bak sadece üç gün kalacak, sadece evde duracaklar dışarı çıkmasınlar ve en ufak şeyde beni ara tamam mı?"

"Ah kabul ettin ya ne dediysen tamam benim için"

"Bekleyin ben ona bir çanta hazırlayayım sonra geleyim"

***

"Oğlum, bak sakın kimseyi üzmek yok uslu ol, Buket teyzeni dinle olur mu? Sen akıllımsın benim, ben seni alacağım tamam mı kuşum?"

"Tamam anne, üzmem, seni seviyorum!" dedi ve yanağımdan öptü beni minik sıpam. Tek moral kaynağım oydu şu hayatta.

"Bende seni seviyorum bebeğim benim" dedim ve arabanın kapısını kapattım. Son kez Buket ve Doruk'la konuştuktan sonra vedalaştık ve gittiler.

İçeri girdim ve kapımı kapattım, ev çok bıl gelmişti, ağlamak için başka bir nedenim daha olmuştu. Kapının eşiğine oturmuş bahçeye karşı ağlıyordum. O kadar çok tutmuştum ki kendimi freni patlamış biri araba misali bende ağlamamı durduramıyordum. Israrla telefonum çalıyor açmak istemiyordum. Yaklaşık bir beş altı defa çalmıştı en sonunda belki Barış geri dönmek istemiştir diye Buket'in aradağını düşündüm, ama arayan onlar değil bilinmeyen bir numaraydı. Telefonu kapatıp masanın üzerine koyacakken aynı numara tarafından tekrar çalmaya başladı telefonum. Kim olduğunu merak etmiştim ama tahminen oparetör tarafından aranıyordum.

"Alo!" dedim yüksek bir sesle. Ses gelmiyordu. "Alo! Kimsiniz beni duyuyor musunuz?" dedim tekrardan. Ve yine ses yoktu. "Burak eğer sensen saçmalamayı kes" dedim sinirle.

"Arkana bak Beyza'cım" dedi telefondaki kişi. Ben bu evde tektim, kapıların hepsi kapalıydı. Arkama dönmeye ölesiye korkuyordum.

"Burak ve sen birbirinizi bulmuşsunuz arkana bak Beyza korkma!" dedi telefondaki kişi.

"Kimsin sen!" dedim bağırarak.

"Ben sizin oyun arkadaşınızım Beyza, siz kaybettiniz ama ben kazandım, arkana bak sana bir sürprizim var!" dedi telefondaki ve telefon kapandı.

****

Heeey! Zuzularıım! Nabersiniiiz? Sizleri ve yeni bölümler atmayı çok özlemişim! İnşallah yeni bölümü beğenmişsinizdir, 9. Sınıf olduğumdan derslerealışmaya en iyi şekilde çalışmaya çalışıyorum yoksa sizde bilmem kaç tane bölüm atardım aylak olsam jdndnsjs Neyse kendinize iyi bakın, bol bol kitap okuyun (tabi benimkikeride mdmsms) HOŞÇAKALIN, YENİ BÖLÜMLERDE GÖRÜŞMEK ÜZERE...❤😘