LARO NG TADHANA ✔

CHAPTER XVI: BATTLE DRAW ✔

Chapter 16 - Draw

Isn't it breath taking?" I said as I lean on his broad chest.

The the sea looks calm as the is painted with amazing orange hues because of the sunset. Wala nang mas ikakagaganda pa ng araw na ito.

"Your much beautiful my love." He said as he kissed my cheek from behind. He interwind our hands while his other hand hugged me tighter from my back. I could hear his heart beat and its sounds like a music to my ears.

"Bolero." I said and he just chuckled. "Tomorrow is Kuya Klause wedding. I'm really excited for him." Sabi ko rito habang nakatingin sa malawak na karagatan sa harap namin.

We went for a three days vacation pagkatapos ng encounter namin kay Alfonso. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nahahanap. Maging ang mga tauhan ni Ace ay nahihirapan dahil relatives ng mga Garcia ang Ivanov kaya malakas din ang backer nito.

I feel like I needed this. Ginusto ko makawala mona sa syudad to breathe some fresh air with the person that I love.

"Ace?" I called as I face him. I stare at his face for a moment at ganoon din ang ginawa niya. He held my waist while staring at me. I can't believe that I really have him by my side.

"Yes baby?" He answered as he put some of my hair behind my ears.

"How would you live without me?" He looked at me in the eye. Natigilan ito bago tuluyang makasagot.

"Why are u asking me that kind of question babe? You're making me nervous." Natawa lang ako nang dahil sa sagot niya. Biro ko lamang iyon pero hindi ko akalain na seseryusohin niya.

"I will probably go crazy." He added na mas lalong nagpangiti sakin.

"I love you." Ngayon naman ay siya ang nangiti dahil sa sinabi ko. "I will also probably go nuts without you by my side." He pulled me closer to him as he cup my face.

"Don't ever ask another question like that again." He look at me like Im the most precious thing in his entire world. "..and I love you more Snow." He said as he give me the sweetest kiss that I could always for as long as his with me forever.

"Are you ready?" Tumingin ako kay Ace sa harap ng salamin and we just stare at each other for a moment.

"I'm looking forward to see ur performance today." He teased probably talking about Kuya Klause's request. He wants me to sing on his wedding day.

"Wag ka nga jan. Ninerbyos nga ako eh." Sabi ko rito. Humarap ako sa kanya para ayusin ang necktie nito. He's wearing an off-white tux while I'm wearing an off shoulder cream flowy dress.

"Let's go?" He just smiled at me in response. He give me a peck on the lips before we went to the wedding venue.

I am now standing at the right side of a man made flower arch (inspired in Bela and Edwards wedding-Twilight), sa kaliwa naman ay si Kuya Klause at ang mga abay nito. All the visitors looks wonderful. They are all excited.

All of my friends are here. Pili lang din ang mga bisitang dumalo. Even Ace's adopted father is here bilang business partner na din ng kompanya. Some of the Montefalcos are also here. Ang mga nandoon noong masayang dinner night ay nandito rin.

Ken and Athena are same both happy. Masaya din ako para sakanila dahil nagkaayos din sila. Hindi lang ako sigurado kung ligawan stage again ang mga ito.

Zyla and Kurt are still the same. Nagaasaran at naghaharutan pero halatang mas excited ang mga to.

Kuya Warren and Quinn are the sweetest ever magmula ng gabing nag propose ito. Para na nga silang nilalanggam eh. Katabi naman nila si mama.

Si Ate Gab at Soren naman ay magkahawak kamay. I even saw Kuya Soren stealing kisses from ate gab kaya nakatanggap ito ng batok.

Syrah and Nurse Zaine are also here. Masayang masaya ako dahil nakakalakad na ito ngunit hindi pa ganoon kabilis. Alagang-alaga ni Nurse Zaine. Minsan iniisip ko hindi lang niya ito basta Doctor. Simula't sapol ay palagi daw itong naka assist sa Doktora ni Syrah at hindi niya na ito iniwan mula noon.

Pero hindi pa rin mawawala sa isip ko ang mas lalong pagiigting ng seguraridad sa araw na'to. Triple ang hired securities ngaun. Maging ang mga tauhan kasi ngaun ng mga Ivanovs ay narito inspite of their family having a family feud right now.

"She's ready." Naagaw ng atensyon ko ang masayang munimuni ko ng sumenyas sa akin ang wedding organizer telling me na palabas na si Ate Miley. Tumango lang ako dito. Nagsimula na din ang tugtug ng Violin at naghanda na din ako sa pyesang kakantahin ko.

The wedding is a fairytale themed. Everyone raised their customized wands para sa pagdating ni Ate Miley. The wind blows the bubbles and those sparkles na parang nagsilbing maliliit na creature na pumupunta sa direksyon ni Ate Miley.

She looks like a goddess. An enchantress o dyosa in her white long flowy dress with a colorful flower crown on her head.

"Sabi nila
Balang araw darating
Ang iyong tanging hinihiling.." I started singing as Ate Miley took her first step.

"At nung dumating
Ang aking panalangin
Ay hindi na maikubli..." I look at Kuya Klause. Sobrang lapad ng ngiti nito habang may namumuong kaunting luha sa mga maga nito.

"..Ang pag-asang nahanap ko
Sayong mga mata
At ang takot kong sakali mang
Ika'y mawawala.." They are both staring at each other habang dahan-dahang papalapit ang magandang bride sa kaniyang gwapong groom.

"..At ngayon, nandyan ka na
'Di mapaliwanag ang nadarama
Handa ako sa walang hanggan
'Di paaasahin
'Di ka sasaktan
Mula noon
Hanggang ngayon
Ikaw at Ako.." mababakas sa mukha nila ang pagmamahalan at pananabik sa isa't isa nang ibigay ng Papa ni Ate Miley ang kamay nito kay Kuya Klause. Parang wala nang makakapigil sa moment na ito.

"...Miley Cassiophiea, do you take Klause Thomas to be your husband? For richer or poorer, in sickness and health, til death do u part?" the priest said while looking to the both sides of them. Ate Miley stared at Kuya for a moment.

"I do.." nakangiti nitong sagot na halatang sobrang saya nito.

"Klause Thomas, do you take Miley Cassiophiea to be your wife? For richer or poorer, in sickness and health, til death do u part?" Kuya held her hand while staring at each other lovingly.

"Yes, I do father." Mababakad ang mga luha at kaligayahan sa kanilang mga mata.

"I now prounce you husband and wife. You may kiss the bride." Parang huminto ang oras sa kanilang dalawa ng unti-unting naglapat ang kanilang mga labi. I can't believe how Kuya Klause took it deeper na mas lalong ikinasaya naming lahat na mga nanonood.

I am so happy for the both of them. They really deserve each other. I look at Ace and I saw him looking back at me. He's eyes is full of soul. I mouthed I love at him na tuluyang ikinangiti nito. I love how I put some smile on his lips.

It's an after wedding party kaya everyone is on the dance floor having some fun. I just stand on the corner while watching everyone so happy and energetic. Tanaw ko din sa di kalayuan si Ace habang kausap ang Ama nito at mga kapatid ko. Parang seryoso ang pinaguusapan ng mga ito habang paminsan minsang sumusulyap sakin.

Mukhang alam ko kung ano ang pinaguusapan ng mga ito. Gusto ko sana silang pigilan at wag masyadong mastress dahil wedding night ito nina Ate Miley pero alam kong wala rin akong magagawa.

The whole compound is secured in every perimeter pero hindi rin mawala sa akin ang kaba paminsan minsan. Alfonso being the enemy here is not a joke. They really don't want to give him a chance to come near us.

Nagising ako sa pagiisip nang tumunog ang phone ko. Nagulat ako ng makita ko ang pangalan ni Riley sa cellphone ko.

"Hello Riley? Napatawag ka?" Kailangan ko pang lumayo sa bulwagan dahil sa ingay na nagmumula rito.

"A-Attorney. H-Help.. please help me.." Para akong tinakasan ng hininga nang marinig ko ang nanginginig na boses ng secretary ko sa kabilang linya.

"Riley? A-Anong nangyayari sa'yo?" Nagsimulang manginig ang kamay ng dahil sa kabang nararamdaman ko.

"Hi Attorney Snow. Did you miss me?" Muntik ko nang mabitawan ang cellphone ko pagkarinig sa boses ng demonyong iyon sa kabilang linya.

"Alfonso..."

Anong ginawa mo kay Riley hayop ka!!" nanggigigil kong sabi sa kanya sa kabilang linya.

"Chill. Wala pa naman akong ginagawa Attorney. I just took him away. Pero kapag nalaman kong magsasalita ka sa magagaling mong kuya at nobyo ay baka hindi ko mapigilang hilain ang gantilyo ng baril ko." Nararamdaman ko ang mala demonyo nitong ngisi sa kabilang linya na mas lalo kong ikinagigil.

Hindi ko mapigilang mapapikit nang dahil dito. I clenched my fist as my anger and frustration builds up.

"I've hacked all the CCTV around your mansion at kitang kita ko ang paghihinagpis sa mukha mo Attorney. And I'm loving it..." He said it slowly. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon. Lumingon ako sa taas at nakita ko ang mga CCTV sa paligid. "That's it. Look in the camera Attorney. You look stunning in your cream dress by the way." Tila tumindig lahat ng balahibo ko dahil sa sinabi niya.

"Nakikita mo ba ang malaking wedding cake na iyon sa gitna ng bulwagan Attorney?" nanginginig akong lumingon muli sa bulwagang pinanggalingan ko kanina. "I paid someone to put a bomb inside it. Isang maling salita mo lang ay mamamatay lahat ng mga mahal mo sa buhay sa loob ng mansion ninyo. I maybe can't enter inside but that's not stopping to access everything from outside." Para akong nabingi sa sinabi nito. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko.

"Demonyo ka Alfonso! Ano bang kailangan mo?!" naiiyak na ako ng tuluyan nang dahil dito. "You can't get away with this! You will rot in hell!" nanggigigil kong sabi rito.

"I already warned u Attorney. Pero hindi ka nakinig. Masyado kang nagtiwala sa maling akala.." I even heard him laughing like a real Devil he is and it made me tears in anger. He really planned this day so well.

"Ano bang gusto mo?!" Pinipigilan kong mapasigaw para makaiwas ng atensyon sa mga tao sa loob ng bulwagan.

"That's more like it. Naiintindihan mo na kung gaano ka kadehado ngaun Attorney." He added even laughing harder. "Here's what I want u to do. If u want to save your secretary, I want you to go outside the mansion secretlt and drive the car that is parked meters away from it. The car key is under the front tire." I know what he's doing. He wants to lure me in his trap.

I have no choice. I don't want anyone to die because of me. And I don't want those innocent people inside the mansion to vanish because of the bomb as well. I have to do this on my own.

"Paano ako makakasiguradong maliligtas si Riley?" I said habang naglalakad sa hallway na walang lingon-lingon. Madadaanan ko pa ang fountain bago tuluyang makalabas.

"It's easy you know. Papakawalan ko siya sa highway 13 kapag nandito ka na sa lokasyon namin. I know how to keep my deal. Marunong akong tumupad sa usapan. Isa pa, wala kang choice Attorney." Nararamdaman ko ang ngisi sa kaniyang boses.

"Snow? Where are you going?" I almost lost my breathing ng marinig ko ang matinis na boses ni Zylah sa likod ko.

"Try to lie attorney. I have some plenty of shooters hiding kilometers away from the trees around the compound. Isang utos ko lang sakanila'y tumba ang kaibigan mong Montefalco." Nanginginig ako sa kinatatayuan ko habang nakatitig sa nagtatakang mukha ni Zylah.

"Snow? Are u okay?" Lalapit pa sana ito pero nagulat ito nang umatras ako.

"Y-Yes! I-Im okay!" I tried not to look nervous but I know my voice is not lying.

"Are u sure?" Tila nagaalala na ito.

"Y-Yes Zy! M-May titingnan lang ako sa labas. I-It's Riley! may pinadala ako sa kaniya kanina." I know she's not convinced pero tumango lang ito.

"Do u want me to call Ace to escort you outside?"

"Yes please!" Gusto ko sanang sabihin pero alam kong nakikinig pa rin si Alfonso sa kabilang linya.

"Tick Tock! Tick Tock!" I even heard Alfonso singing it on the other line. "Time is running Snow. Kating-kati na ang kamay ko sa baril na hawak ko."

"N-No. I'm okay. Sandali lang to. Magpapasama nalng ako sa mga guard sa labas. Pumasok ka na sa loob. Hinahanap ka kanina ng mama mo." I lied trying to convince her.

"Okay. Just text me if u need any help." Makahulugang sabi nito. I inhaled deeply nang may maalala ako.

Way back when we were in High school. May mga sign language kami. Lalo na kung may mga kalokohan kami at kailangan namin ang isa't isa para hindi mahuli ng mga teachers. We used to prank some bad boys way back then. I just have to scratch my forehead twice indicating that I need her help.

Ginawa ko naman ito while staring at directly at her eyes. Hopefully ay naaalala pa niya.

"Papasok na ako Snow. Be careful outside. Alfonso is still on the loose." She said na akmang tatalikod na sana pero laking papasalamat ko nang magkamot ito sa batok niya. Its a response! Thank God!

Hindi niya pinahalata ang kaba sa mukha nito pero alam ko naiintindihan niya ang sitwasyon based on how she looks at me. Unti-unti na itong tumalikod. Natanaw ko pa ang paggamit niya ng cellphone nang tuluyan na itong makapasok.

"Now go before your secretary dies!" Nagitla ako sa pagsigaw ni Alfonso sa kabilang linya. I even heard Rileys plea and sobs kaya dali-dali akong lumabas sa gate. Please Zy! Hurry!

Pinaandar ko na ang sasakyang sinasabi nito. I found its key on where he told me to find it.

"Now wear your Bluetooth earpiece and press the GPS of the car." Ginawa ko naman lahat ng sinasabi nito.

Nasa highway na ako ng laking gulat ko nang biglang sumibat ng mabilis ang takbo ng sasakya. Napatili ako nang dahil dito. I have no control of the car anymore. I tried stepping on the brake but its not working. The steering wheel is also working on its own. Lakinh gulat ko pa nang matanaw ko sa kanan ang isang motor na may dalawang taong sakay at kanina pa pala nakasunod ang mga ito sa akin.

"What's happening?!" Sigaw ko sa kabilang linya ngunit narinig ko lang ang mala demonyo nitong tawa.

"Relax Attorney. That car is being hacked by those two guys na nakasunod sayo. They are in control of it. Alam nila kung saan ka dadalhin." Pagmamayabang pa nito.

"Damn you!" I cussed na ikinatawa lang niya. Nababaliw na talaga ito. Wala akong magawa kundi ang mapapikit na lang sa bilis ng sasakyan.

Laking pagtataka ko ng biglang nag glitch ang GPS ng sasakyan pati ang tawag sa kabilang linya. Halos tumalon ang puso ko ng marinig ang boses ng taong kanina ko pa hinihintay.

"S-ow. Na-- m- ba ako?" It's Ace! Pero putol-putol ang linya nito. Lumingon ako sa mga lalaki sa gilid at laking pasasalamat ko nang mukhang hindi nakakahalata ang nga ito.

"Ace? Ace! Can u hear me?" Tuluyan nang nahulog ang mga luha kong kanina ko pa pinipigilan.

"Y-s b---. I n--d you to speed up! I only have 30 sec-ds f-r th-- call! I am tailing you right now!" Napatingin ako sa likuran at halos matutop ko ang bibig ko ng makita ang isang motor na mabilis na naghahabol sa sasakyan ko. Sa tux pa lang nito ay alam kong si Ace iyon. Sa likod nito ay tatlo pang mga sasakyan na alam kong sasakyan ng mga kuya ko ang isa sa mga iyon! They're here! Zylah had successfully told them!

"Snow! Speed up babe! Now!" Narinig ko pang sigaw nito. Dali-dali ko namang sinunod ang utos nito. I step on the gas and when I'm about 6 meters away sa motor na kumokontrol sa sasakyan ko ay nagkaroon na ako ng kontrol sa sasakyan.

"They --- conn-ct to the c-r by five m-ter ra-ius." Putol-putol man ang linya ay naiinti dihan ko pa rin ang ibig sabihin nito. Kaya lang ikontrol ng mga taong iyon ang sasakyan kapag malapit ang remot nito sa sasakyan.

I look the sideview mirror at nakita ko ang pakikipagpalitan nila ng putok kay Ace. Halos mapatili ako ng dahil dito pero kailangab kong i-maintain ang distansya namin dahil hinahabol pa rin nila ang sasakyan ko.

"Ace! Please don't die!" Sigaw ko rito pero hindi na ito nakasagot dahil biglang naputol ang linya at pumalit rito ang nagwawalang boses ni Alfonso!

"Walang hiyang hampas lupa na iyon! I will kill him! I will kill everyone that he loves!" Napasigaw ako ng bigala kong narinig ang mga putok ng baril sa kabilang linya. What's happening? Why is it in chaos at Alfonsos background?

"S-ow. Can u hear me?" Muli akong nabigyan ng pagasa nang maglaho ang linya ni Alfonso. Its Kuya Warrens voice!

"Kuya! Anong nangyayari?!" Sigaw ko sa kabilang linya. Halos hindi na ako makapagisip sa mga nagaganap. Muntik ko pang mabangga ang isang sasakyan pero nagpapasalamat ako ng napihit ko nang mabilis ang manebila.

"Snow! B- c-ref-l! We are t-ying to hack --fonso's system. We are tailing you right now togeth-- with Ace's --ople and the p-lice!" I can still hear the exchange of guns on his background. Nagulat pa ako ng may dumating pang tatlong sasakyan at pinagpuputukan nila ng baril ang sasakayan nina kuya! I can clearly see it in the mirror. The flashes of guns and the crashing of cars. The large highway is being enveloped with the screetching noises of car and gunshots!

"Kuya!!!" Sigaw ko pero naputol na naman ang linya sa kabila. Hindi na ako makahinga dahil sa kaba.

But I was thankful nang sasakyan ng mga kalaban ang umikot sa ere bago sumabog. Nakasunod pa rin ang sasakyan nina kuya pero dadalawang sasakyan na lang ang mga ito. One more car of the enemy is tailing them.

"Mga lintik! They even disarm my bomb and killed my snipers and people! They'll pay for this! I may rot in jail but I'll make sure that Ace will live miserably without you!" Parang nababaliw na tinig ni Alfonso sa kabilang linya. "Before the police could catch me, your secretary will die in my hand Attorney Snow!!!" and right after his crazy speech ay nakarinig ako ulit ng tatlong sunod-sunod na putok with Rileys plea and scream is on the background.

Napabitaw ako sa manebila ng sasakyan ng tuluyan nang dahil sa narinig ko.

"D-did he really kill Riley? No! No!!! Riley!" Nagsisigaw na ako sa sasakyan habang sunod sunod ang luha sa aking mga Mata.

Everything went slow nang maramdaman kong hindi na ako ang may control ng sasakyan ko. Lumingon ako sa magkabilang gilid. I saw Ace on my left, trying to break my window while driving his motor. He's keeping his speed para maglebel ang mga sinasakhan namin. Pero wala na akong lakas at parang nawala na ako sa sarili ko. Nanginginig na ang buong katawan ko

"Snow!" He shouted pero tila wala na akong naiintindihan sa mga sinasabi nito.

On my right window are the two guys na may control sa sasakyan ko. Napayuko ako ng tutukan nila ng baril ang kanang bintana ng sasakyan ko. Nabasag ito at tumagos sa kabila papunta sa direksyon ni Ace!

Hindi na ako makahinga ng makita ko ang pagtilapon ng motor nito kasama siya. Dahang-dahang bumulusok ang katawan nito pababa ng tulay kung saan makikita ang bahagi ng dagat.

"Ace!!!" I screamed in horror. Halos wala na akong lakas. Hindi ako makapaniwala sa nakita ko. Mas lalong pinasibat ng dalawa ang sasakyan ko using their remote. I saw a big truck in front of me. Its honk is deafining pero walang ibang pumapasok sa isip ko kundi ang pagakamatay ni Riley at ang masaksihan ang nangyari kay Ace.

I close my eyes with tears as the light of the car blinded me. I heard the loud crashing of metals and my body floating in the air before everything went black.

Life is an amazing puzzle. You have to figure things out in order to survive. There are people who came into our life Randomly as a stranger. Some of them become part of what we are, giving us love and hope! But some of them comes temporarily to gives us some important lesson in life.

***End of Chapter 16***

Hi beautiful reader! Congratulations on making it this far! Your almost at the final Chapter. See you there!