THE SUNFLOWERS (larry)

2.

"Ben çıktım."

Bir ses duyuyordum ancak tuhaftı. Zayn boğuluyormuş gibiydi.

"Nerdesin sen dangalak?!"

Salondaki koltuğun üstünde bir yığın eşya olduğunu görünce karıştırmaya başladım ve kafasını buldum.

Tişörtü kaldırdığımda bana bakıyordu.

"Şu kardeşine bir el atsanda.."

Tişörtü yüzüne geri attım.

"Kardeşin çalışmayı tercih ediyor. Kendini seviyordun değil mi? "

Şimdi kesin "evet bayılıyorum."
Diyecekti.

Benzer bir ses duyduktan sonra cevapladım.

"Güzel o halde ölmeden önce oradan çıkabilirsin.. iyi temizlikler"

Evden ayrıldığımda eminim bana sövüyordu. Ne diyebilirim favori arkadaşıydım.

İşin yolunu tuttum ve Niall'ı tekrar kapıda gördüm.

Boşboş bana bakıyordu.

"Hayırdır bugün neşeli değilsin?"

Dediğimde kapıyı açmaya başladım.

"Aslında uykumu alamadım.."

Aniden yüzüne dikkatle baktım.

"Hm..peki ama inanmadım bir dahaki sefere iyi yalan söyle.."

Deyip kapıyı iterek içeri girdim.

"Neden içinden bana söyleniyorsun?"

Dediğimde aniden bana baktı.

"Ay! Kafayı yiycem neden herşeyi hissediyorsun ki!"

Sırıttım.

"Senden fazla gün gördüm ve kendimi fazla tanıyorum."

Sertçe çantasını bıraktı.

"Kriz geçirtirsin insana sen be! "

Kollarımı önümde birleştirdim. Kapı ziline odaklanmamıştım bile.

"Ya öyle mi? Açık sözlü olmak her zaman iyidir."

Aniden boğaz temizleme sesiyle kapıya döndük.

"Errm.. şey ben yanlış bir zamanda mi geldim?"

Niall gülümsedi.

"Hayır tabi ki, sadece sohbet ediyorduk. Nasılsın?"

Çocuk kafa salladı ve duyamayacağım ses tonuyla iyi olduğunu söyledi.

"Ne gerekirse yardım ederim"

Dediğinde kasanın arkasına geçtim ve montumu astım.

"Aslında geçen ki ay çiçeklerden alacaktım"

İçeriden getirdim ve tezgâha yerleştirdim.

"Komşumuz bizim binada oturuyor iyi bir çocuk.."

Niall bana anlatırken bende ilgileniyordum.

"Bi soru soracağım? "

Dediğimde çocuk gözlerini bana dikti.

"Sorması ayıp değilse, bu kadar ay çiçeğini ne yapıyorsunuz?"

Tebessüm etti.

"Bir kafede part time çalışıyorum ve şu sıralar orayı dekore etmekle meşgulüm.."

Kafamı salladım ve aldıklarını saydım.

"Borcunuz 10.52 ama siz hiç vermeseniz de olur."

Dediğimde aniden eli cüzdanına gitti.

"Olmaz siz bunun için zaman ve vakit harcıyorsunuz emeğinizi zedelemek istemem"

Parayı tezgâhın üzerine koydu ve elimden çiçekleri aldı.

"İyi günler"

Diyerek çıktığında Niall bana baktı.

"Okula gidiyor ama aynı zamanda çalışıyor. Tek yaşıyor annesi babasıda yokmuş.. yani ben öyle duydum "

Aniden ters ters ona baktım.

"İşte bu yüzden anlaşamıyoruz. İnsanların hayatından bize ne? Ayrıca daha çocuk yarı zamanlı çalışmasından anladım parasının az olduğunu yoksa neden teklif edeyim alıp gitmesini?"

Niall şaşkınca yüzüme baktı.

"En azından iyi bir tarafın varmış"

Elimdeki çiçeği kafasına vurdum.

"İşe dön teneke!"

Hızla uzaklaştı ve güldü.

Sigarayı ağzıma tıktım ve etrafa bakınmaya başladım.

Eşyaları saydım.

Düzenledim.

"Niall dikkatli ol..."

Dememle kırılma sesi geldi.

"Tanrı Aşkına Niall!"

———

"Kafayı sıyırmak üzereyim.."

Eve girdiğimde Zayn için bakındım. Etraf temizdi.

" Zayn?!"

Ses gelmediğinde söverek içeri girdim.

"Hoş geldin"

Sırıtıyordu.

"Hoşbuldum da neden benden başka etrafımdaki herkes mutlu!"

Zayn güldü.

"Pff! İşe geri döndüm"

Kısa süre Tebessüm ettim.

"Oh harika sonunda bizi kurtarmaya karar verdin demek"

Dediğimde ters ters yüzüme baktı.

"Ayrıca, sen bu kadar suratsız olmasaydın sende mutlu olurdun. Sorun içinde"

Dilimi çıkardım.

"Çok biliyorsun sen zaten.."

Dediğimde kapı sesiyle adımladı. Bir gözüm ondaydı.

"Bay Liam teşekkür ederim buyurun"

Elinde pizza kutusu ile içeri giren dallamaya bakmaya başladım.

"Zayn?"

Dediğimde bana bakmaya başladılar. Yanıma geldiğinde fısırdamaya başladım.

"Bunun ne iş?"

Dediğimde suratıma baktı.

"Kutlama ve özür için gelmiş ne yapsaydım bir daha mı reddetseydim? Koskaca adam ayağıma gelmiş.."

Aniden gözlerimi kısarak ona baktım.

"Ne bu? Yaz dizisi mi? Zengin oğlan fakir kız? Aranızdaki ilişki hakkında şiddetli sıkıntılarım var ve bu dallama seni tekrar bu şekilde üzerse ben yapacağımı bilirim... "

Aniden omuzuma vurdu.

"Sen ne anlarsın ki?! "

Aniden öğk gibi gir ses çıkardım.

"Aranızdaki şey beni hiç alakadar etmez ve ayrıca anlamasam daha iyi beni rahatsız etmeyin.. iğrenç"

Zayn omuzuma tekrar vurdu.

"Sevgiden anlamazsın sen çünkü katıksız odunsun kardeşim"

Sekerek gitmesini bile bekledim ama normaldi. Tanrım! Bu görüntüyü görmek için ne günah işledim. Adamın erkek arkadaşı var be!

Sakince yukarı çıktım ve yatağa girdim. Belkide Zayn haklıydı. Su katılmamış bir odundum belkide? Sevgi... uzak bir kelime gibi.