THE SUNFLOWERS (larry)

14.

"Tamam şuraya bakıp geleceğim.."

Hızla gitti ve mağazaya girdi.

Arkasından baktım. Harry mağazaya girmişken bir sigara yaktım.

Alışverişe çıkmıştık. Onun içinde değişiklik olurdu. Elinde bir poşetle geldiğinde gülümsedim.

"Hadi gidelim.."

Elimden sıkıca tuttu ve sürüklemeye başladı. Yürüyerek eve doğru gittik.

"Eveet... eve geldik"

Deyip durdu.

"Ben gideyim çocuklara yardım için söz verdim"

Dediğimde gülümsedi. Sıkıca dudaklarıma yapıştı.

"Görüşürüz."

Deyip apartmana girdi. O sırada bi takım elbiseli adam bana yakınlaştı.

"Louis? "

Aniden adama döndüm.

"Ne yapacaksın Louis'i?"

Diye sorduğumda. Sizi biri görmek istiyor. Acilmiş. Almaya geldim.

"Birilerine gidemem adı yok mu birinin?"

Dediğimde adam nefes verdi.

"Anneniz.. sizi görmek istiyor"

Nefes verdim . Adamla beraber ara sokaklarla o binanın önünde geldim.

"Ne istiyormuş?"

"Aile meselesiymiş.. sizi bekliyor"

Deyip kapıda dikildi. Yukarı gittim. Kapısını çaldım. Geçen gördüğüm kadındı annem.. onu tanımıştım ama beni tanımamıştı.

"Geldin demek? "

Şöyle bir dikkatle bana baktı.

"Seni gördüm burada."

Olumlu kafa salladım.

"Konuşacaklarımız var"

"Ciddi konular bazı şeyleri bilmen gerek. sen uzun zamandır bizimle değildin. bazı şeyler değişti."

Nefes verdim.

"Biliyorum ama pek umrumda değil. Beni kovdunuz bende gelemedim. Bilmek istemedim... "

Dediğimde güldü.

"Hastayım öleceğim meraklanma ama sana söylemem gereken birşey var..."

Gözlerimi yerden kaldırdım ve bir anda arka duvardaki fotoğrafa gözüm takıldı.

Dona kalmıştım. Kalbime bir ağrı saplandı..İçime öküz oturmuş gibiydi.

"Al bu zarfı aç."

Açtım ve fotoğraflarla karşılaştım.

"N-"

Ağzım açık kalmıştı. Benimle Harry'nin resimleriyle bugün ki... ama hala yapbozun eksik parçaları vardı.

"Sen gittikten kısa süre sonra baban beni aldattı ve gitti.. "

"Yeniden evlendim.. ama sen zaten üvey kardeşinle tanışmışsındır."

İşte o öküz asla kalkmayacaktı..

"S-sen... n-nasıl?! "

"Sen ne yaptın anne?! "

Ses tonumu ayarlamakta zorlanıyordum. Bunu böyle öğrenmiş olmak istemiyordum. Ondan hala ölesiye nefret ediyordum.

"Neden? Neden be kadın?! Neden??"

"Babası onuda kovdu ama onu sevmediği içindi. Saf çocuktu Harry. Ona sahip çıkmak istedim ama dayak yedim. O beni çok severdi ve beni babasına karşı korurdu. Gerekirse benimle ağlardı. Onu çok seviyorum.. her zaman yanımda olmuştu. En güzel yardımcım ve hala gizliden destekçimdir.."

Şaşkınca onu dinliyordum. Harry annem diye bahsettiği kadından ben ölesiye nefret ediyordum. Oysa ondan bir farkım yoktu ki...

"Neden şimdi? Neden yine beni kurban seçtin? Niye hayatımı mahvediyorsun?"

Kafasını olumsuzca salladı.

"Kardeşsiniz Louis.. ne olursa olsun o senin kardeşin."

Nefes verdim.

"Tek bir soru soracağım.."

"Neden beni sevmedin? "

Sessizlik ve bana baktı.

"Sen farklısın. Seçimlerin yanlış ben böyle bir çocuk istemiyorum.."

Seslice güldüm. Gözlerim doluydu.

"Biliyor musun ? Sözde sevgili anne rolü yapman hoşuma gitti..."

"Geç olmadan onu kirletmeden ondan vazgeç Louis! O çocuk saf senin bildiğin gibi değil herkese inanır o."

Tekrar histerik bir şekilde kahkaha attım.

"Onun için geç kaldın cici anne! Senin o elinde tutamadığın değerini bilemediği güzel üvey oğlun var ya... o artık temiz değil!"

Aniden ayağa kalktı.

"Bana kıymet bilmekten falan bashetme! En son bu sözü duyacağım kişi sensin! "

"Sen ne dediğini duyuyor musun?! Kendine gel o çocuğa asla zarar gelmeyecek! Onu koruyacak kişide sensin ne yap et kendinden soğut. Senin gibi olmasını istemi...."

Sesli şekilde güldüm.

"Haklısın! Ama bilmediğin birşey var..."

Yakınlaşıp kulağına fısırdadım.

"Senin o güzel oğlunu ben siktim!"

Fotoğrafları sertçe sinesine bastırdım.

"Hayrını gör!"

Hızla çıktım ve eve kadar koştum.

"Louis?"

Zayn'e aldırış dahi etmeden odama girdim ve kapıyı kilitledim.

Yastığı aldım ve yüzüme bastırdım. Sertçe ağlamaya başladım. Kendimi öldürmek istiyordum. Sesimi duymaması için daha da bastırdım.

"Louis?"

Yastığı kapıya fırlattım.

"SİKTİR GİT ZAYN!"

Bağırarak sadece ağlıyordum. Sinir krizi geçirmek üzereydim ki geçiriyordum. Elime ne geçtiyse fılarttım kırdım...