I Don't deserve you

κεφάλαιο 7 - Δεν ξέρεις τίποτα για εμένα

ΜΕΡΙΑ ΧΑΡΟΥ

-Γιατί έφυγες;

Την ρωτάω και σκύβω το κεφάλι κοιτώντας τα πόδια μου τα οποία είχα χώσει μέσα στην άμμο. Πέρασαν κάτι λεπτά και κατάλαβα ότι δεν είχε σκοπό να απαντήσει οπότε...

- Εξαιτίας της μητέρας σου, αυτά που μου είπες εκείνο το βράδυ;

Την ρωτώ και επίσης δεν απαντάει μισογελώντας και γω...

- Είσαι δειλή!!!

Λέω γυρνώντας να την κοιτάξω και αυτή το ίδιο.

- Δεν κρύβεσαι απο τα συναισθήματα σου τα αντιμετωπίζεις! Στην αρχή νόμιζα ότι για σένα είμουν απλώς μια νύχτα αλλά τελικά έκανα λάθος... Φένεται στα μάτια σου ότι είναι κάτι παραπάνω

Της λέω με απίστευτη ειλικρίνεια

- Δεν ξέρεις τίποτα για μένα!

Λέει γυρνώντας το κεφάλι απο την άλλη μερια

- Ισχύει! Αλλά ξέρω τα συναισθήματα σου Ροζάνα!!! Και είναι όμοια με τα δικά μου

- Πρέπει να φύγω

λέει και πάει να σηκωθεί αλλά την τραβάω εγώ και γλιστράει και πέφτει πάνω μου και επιβεβαιώνομαι για αυτά που της είπα ενώ με κοιτά έτσι στα μάτια. Πάω να κάνω πάλι την προσπάθεια να την φιλήσω σιγά-σιγά αλλά ξαφνικά ορμάει αυτή στα χείλη μου...

Αρχίζω να παίζω με τις γλώσσες μας την βάζω κάτω στην άμμο και είμαι απο πάνω της, αρχίζω να της πιάνω όλο το σωμα και...

- Ντρριιιν

Χτυπά το κινητό της γυρνάει φεύγει απο το φιλί μου και σηκώνει το τηλέφωνο

- Παρακαλώ 

Ρωτάει και μετά ξαφνικά τρέμει ολόκληρη το πρόσωπο της χλώμιασε και....

- Συγνώμη, έρχομαι αμέσως

Λέει και το κλείνει...

-Συγνώμη Χαρού πρέπει να φύγω 

λέει μαζεύοντας τα πράγματα της και πριν προλάβω να την ρωτήσω μου δίνει ένα φιλί στο στόμα αφήνωντας με κάγκελο και φεύγει...

ΜΕΡΙΑ ΡΟΖΑΝΑΣ

- Γιατί έφυγες;

Με ρωτάει και σκύβει το κεφάλι κοιτώντας τα πόδια του που είναι χωμένα μέσα στην άμμο...

Κοιτάω και γω το πάτωμα και αδυνατώ να μιλήσω...

- Εξαιτίας της μητέρας σου, αυτά που μου είπες εκείνο το βράδυ;

Συνεχίζω να μην μιλάω,υπερβολικά αδύναμη στο να απαντήσω

- Είσαι δειλή!!!

Λέει και γυρνάει να με κοιτάξει και γω το ίδιο με ένα ερωτιματικό ύφος...

- Δεν κρύβεσαι απο τα συναισθήματα σου τα αντιμετωπίζεις! Στην αρχή νόμιζα ότι για σένα είμουν απλώς μια νύχτα αλλά τελικά έκανα λάθος... Φένεται στα μάτια σου ότι είναι κάτι παραπάνω

- Δεν ξέρεις τίποτα για μένα!

Του απαντώ κοφτά γυρνώντας κεφάλι...

- Ισχύει! Αλλά ξέρω τα συναισθήματα σου Ροζάνα!!! Και είναι όμοια με τα δικά μου

- Πρέπει να φύγω

 λέω και πάω να σηκωθώ αλλά με τραβάει απο το χέρι γλιστράω και πέφτω πάνω του. Τον κοιτάω που με κοιτάει με ένα γλυκό βλέμμα , ένα βλέμμα αθωότητας και ένα βλέμμα λες και λέει ότι έχει δίκιο. Πλησιάζει σιγά σιγά το πρόσωπο μου και αυτήν την φορά μην αντέχωντας άλλο τον φιλάω εγω η ίδια.

Αρχίζει το παιχνίδι με τη γλώσσα ενώ ταυτόχρονα με αφήνει απο την αγκαλιά του κάτω στην άμμο και έρχεται απο πάνω μου.Αρχίζει λίγο-λίγο να εξερευνά το σώμα μου μέχρι που...

- Ντριιιν 

Χτυπά το τηλέφωνο μου και το σηκώνω

- Παρακαλώ 

λέω ενώ αυτός απο δίπλα αναστενάζει...

- Που είσαι Ροζάνα; Έφτασα σπίτι; 

Με ρωτά η μητέρα μου και γω τρέμωντας ολόκληρη

- Συγνώμη έρχομαι αμέσως!

Λέω και προσπαθώντας να δείξω ψύχραιμη 

- Συγνώμη Χαρού πρέπει να φύγω 

Του λέω και τον φιλάω στο στόμα

Πέρνω ταξί μπαίνω μέσα και σκέφτομαι...

- Συγνώμη χαρου πρέπει να φύγω 

και τον φιλάω

ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΤΟΝ ΦΙΛΗΣΑ;ΓΙΑΤΙ ;ΤΙ ΕΚΑΝΑ;