Çarpışma■

1

                          1 Ay Önce

Perdeyi çekip son kez camdan baktım.Yağız abim üzerinde basketçi şortu ve ona yataktan kalkmış izlenimi veren bi tişörtle bahçedeydi.Muhtemelen yeni kalkmıştı.Bugün pazardı.Kafasını okuduğu kağıtlardan kaldırmadan kahvesini içiyordu.Gözleri kıpkırmızıydı.Uyumuyor muydu?Omuz silktim.Belki de sattırdığı tozlardan kullanıyordur.Saçmalama İpek o sadece diğer insanları önemsemiyor.Kendini yeterince önemsiyor.Tabi birde Emir'in ailesini yeryüzünden silmeyi önemsiyor.Hatta sanırım en önemlisi buydu onun icin.

Bu düşünceleri kafamdan kovdum.Şimdi tatlı bir kız olmalıydım ve sakin olmalıydım.Evet sakin olmalıydım.Küçük bir yalan söyliycektim hepsi buydu.Şimdiye kadar kaç kez yaptın İpek yine yapabilirsin.

Derin bir nefes aldım ve perdeyi bıraktım.Yavaş adımlarla arka kapıya çıkıp yanına ulaştım.Oturduğu hasır sandalyelerin yanına iyice sokuldum ve yüzüme bakmasını bekledim ama sadece bekledim.Abim ortamda ben yokmuşum gibi işiyle ilgilenmeye devam etti.

Boğazımı temizleyerek ilgisini çekmeyi umdum.Kafasını kaldırmadan konuştu.
"Evet İpek?"

"Kolay gelsin abicim nasılsın?"

"Ne istiyorsun İpek?"

"Abimle konusmak istiyorum ve ayrıca biraz daha sevgi ve ilgi istiyorum"

Abim hiçbir sey dememişim gibi kahvesini içmeye devam etti.

"Abi seninle konuşmaya çalışıyorum farkında mısın?"

Biraz daha sessizlik.

"Siz varya sen ve Engin abim sizde en az annemle babamın katili kadar suçlusunuz.Sizde bu aileyi o katil kadar dağıttınız.Belinizdeki silaha güvenip kendinizi adam sandınız.Aynı babam gibi gaddar oldunuz"

Derin bir nefes aldım ve akan göz yaşımı sildim.Bağırmaktan boğazım acımıştı.İyi haberse abimin ilgisini çekmeyi başarmıştım,kötü haber ise abim bana o kadar kötü bakıyordu ki yer yarılsa da içine girsem dedim.Sonra aniden gözleri yumuşadı.

Kolumdan çekip yanına oturttu ve bana sıkıca sarıldı.Bu tepkiyi beklemiyordum.Bende ona sıkıca sarıldım.Gülümsedi ve saçlarımı kulağımdan çekti.Kulağıma eğilirken belimi öyle bir sıktı ki nefesim kesildi.

"Eğer bana bir daha sesini yükseltirsen hele ki adamlarımın önünde senin o ses tellerini koparırım İpek.Ayrıca seni o piç kurusuyla görmemi de unutmuş degilim.Sevgi beklemek yerine nefes aldığına şükret."

"Abi ben anlattım ya Gökçenin arkadaşıymış birden çat diye oturdular.Yoksa benim Emir Şahiner ile ne gibi bir ilgim olabilir."

"Olamaz İpek olamıyacağı icin hayattasın zaten ama bu sondu.Sana verilen son tavizdi.Bundan sonra ki tek hatanda kimse seni elimden alamaz.Anladın mı?"

Kalbimin hızla atmaya başlamasıyla abimin belimdeki eli öyle bi kuvvetlenmişti ağzımdan bir çığlık kaçtı.

"Aanladım."
Abim başka bir sey dercesine yüzüme bakıyordu.
"Aslında şey..

"Ney?"

"Ben bugün Gökçeyle görüşebilir miyim?"

Evet 23 yaşındaydım ve evet hala izin alıyordum.Abim kafasını kaldırdı.Gözlerimin tam içine baktı.Sakinim gayet sakinim.Kimse kimsenin aklını okuyamaz ki.

"Geç kalma sadece 2 saat"

Hafifçe başımı salladım ve derin bi nefes vererek arkamı döndüm.Yüzümde hafif bir tebessüm oluştu.