"İpek iyi misin?"
Yağız abimin sesini duymamla kağıdı aceleyle cebime koydum.
"İyiyim abi dengemi sağlayamadım sadece"dedim .Abim kolumdan tutup kendine çekti ve kolunun altına aldı.
"Hadi eve gidiyoruz"dedi.Şaşkınca ona döndüm."Toplantıya girmiycek miyim?"dedim. Abim derin bir nefes verdi ve sıkıntıyla bana döndü.
"İptal oldu.Şimdilik" dedi sıkıntıylaAllahım sana şükürler olsun.Bugünlük yırttın İpek.
Arabaya bindiğimizde sinirden delirmiş bir Engin görmeyi beklemiyordum. Gözleri bir farklı bakıyordu resmen.Bu hallerini bilirdim.
Normalde sinirlerini asla belli etmeyen abim patlama noktasında olduğunda böyle olurdu. Ve bu durumlarda asla gözüne batmamak gerekirdi.Çünkü en ufak bir sey için bile kızabilirdi.Zaten Emir meselesi yüzünden bana çok kızgındı.Bu sinirle kesin öldürürdü beni.
Arabada sakince yerime sindim ve göze batmamak için dua etmeye başladım.
Engin abim yanında ki suya uzandı ve sinirle kapağını açarken suyu fazla sıkmış olacak ki şişede ki suyun bir kısmı üzerine döküldü."Bu siktiğimin suyunu kim koydu lan buraya" diye haykırdı resmen.Eveet başlıyoruz.
"Abi sakin.Halledemiyeceğimiz bir şey yok" diyen Yağız abim kendini resmen ortaya atmıştı.
"Adam toplantıdan kaçtı lan.Intikamımızı almamıza şu kadarcık kalmışken adam gözümüzün önünden kaçtı"
Abimin bağırmasıyla kulaklarımı kapatmamak icin zor dayanmıştım.
Demek ki Akif kaçmıştı.O yüzden toplantı iptal oldu.Ama niye kaçtı?
"Yerin içine girse buluruz abi"dedi Yağız abim
"Ne bu rahatlık Yağız? Yoksa Akif'in bilmediğimiz bir kızı var sende ona mı aşık oldun"dedi
Gözlerimi ellerime dikip,arabada yokmuşum gibi davranmaya devam ettim."Abi bu sinirin bize bir faydası yok" dedi Yağız abim
"Senden mi öğrenicem neyin faydalı olduğunu lan.Kes sesini"diye bağıran Engin abimle önümüzdeki günlerin bizim için çok zor geçiceği belli olmuştu.
Arabanın durmasıyla hızla arabadan indim.Engin abimle aynı ortamda kalmak gibi bir niyetim yoktu.
Eve doğru ilerlerken abimin sesiyle olduğum yerde kaldım."Sen nereye gidiyorsun İpek?" Kaçamadın İpek sıra sana geldi.
"Bir Ece'ye bakıcaktım abi"dedim şirin tutmaya çalıştığım sesimle.Abim tam ağzını açmıştı ki bahçe kapısında duran arabayla oraya döndük.
Az önce abimle konuşan adam ve kızı gelmişti.Adam hızla arabadan indi ve büyük adımlarla abimin yanına geldi.
"Engin konuşalım.Şimdi yapacağın bir hamle tüm ticaretimizi bitirir"dedi adeta yalvarır bir sesle."Ben o puştu"abim derin bir nefes alıp bana baktı ve devam etti.
"Yukarda konuşalım"diyerek eliyle evi gösterdi.Kızı sırtına attığı montuyla yanımıza geldi.Özgüvenli bir şekilde konuştu."Bencede baba biz bunları baş başa konuşalım"dedi.Bana bakarak mı konuştu o?Ne yani benim duymamdan mi çekiniyorlardı?
Ben bayılıyorum sanki sizin saçma sapan raconlu muhabbetinize.
Abimin suratına alaycı bir gülümseme yayıldı."Biz derken?"dedi.
"Babamın masada ki yerini kısa süre sonra ben alacağıma göre biz konuşucaz Engin"dedi ama özgüvenli tavrı gitmişti.
"Babanın yerini aldığında biz konuşuruz Rüya"dedi abim bütün kelimelerin üstüne basa basa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çarpışma■
ChickLitGöz yaşlarım çoktan akmaya başlamıştı.Biliyordum bırakmayacaklardı.Görüş açımı bulanıklaştıran yaşları silerken çembere dahil olan iki kişiyle korkum tavan yapmıştı.Gelmişlerdi.Kim mi Engin ve Yağız Aladağlı.Abilerim.Bir zamanlar siyahla beyaz kadar...