Çarpışma■

7

"Saat 7'ye geliyor.Ne yapıcaz?"dedim büyük bir bıkkınlıkla.Ece elleriyle başını ovdu.Aniden başını kaldırdı.

"Tek yolu var.Ben önden girip ortalığı karıştırıyorum.Sen o sırada içeri girip,hemen odana çıkıyorsun"dedi

Delirmişti yine.

"Ece saçmalama kendini feda ediceksin resmen.Çok kızarlar sana"dedi ağlak İpek
Ece uzanıp elimi tuttu.

"Beklersek ikimiz birden yakalanıcaz.Böylesi daha iyi "dedi güven verici bir ses tonuyla

"Ece bak ben sana çok yük oldum zaten.Birde bunu isteyemem"

"Duymamış olayım Ipek.O ne biçim laf"

Ece bana son kez gülümsedi ve hızla tellerle çevrili bahçenin önüne doğru ilerledi.O gittikten sonra biraz bekledim.İçeriden gelen silah sesini duyunca kapıya doğru koştum.Kapıyı içeri doğru ittirmemle kolayca açılmıştı.

Doğruca oyalanmadan odama çıktım ve hızlıca üzerime pijamalarımı geçirip kendimi yatağıma attım.Tavana boş boş bakarak beklemeye başladım.Birkaç dakika sonra aşağıdan sesler gelmeye başlayınca hızla doğruldum ve üzerime sabahlığımı geçirip,aşağı indim.

Ece büyük salondaki koltuğa oturmuş,Engin abime açıklama yapmaya çalışıyordu.Sesimi duyunca ikisi de bana döndü.

"Noluyor sabahın köründe?"dedim

"Ece sana son kez soruyorum.Nerdeydin sen tüm gece?"dedi abim sesinden bariz belli olan öfkesiyle.

"Erkek arkadaşımlaydım oldu mu?"

Abimle ikimiz aynı anda büyük bir şaşkınlıkla Ece'ye döndük.

"Gündüzler bitti mi hayırdır ?" Dedi abim dümdüz bir şekilde.

"Gece planımız vardı.Ben aniden buraya gelince iptal edemedim"dedi Ece

"Haber ver bir dahakine"dedi abim dişlerinin arasından hoşuna gitmemişti.

"Abi herkes iyi" Dedi o sırada salona giren Emrah abi.

"Sabah sabah böyle olaylı bir giriş yapmaya nasıl karar verdin Ece?Silah nasıl çekiyorsun ulan sen?"
Ece omuz silkti.

"Adamlarına söyle silahlarına sahip çıksınlar Engin abicim"dedi alayla

Abim sabır çekerek Eceye arkasını bana yüzünü döndü.Sonra beni yeni farketmiş gibi iyice süzdü.Üzerimdeki pijamalara gözü takıldı.Ve rahatsız edici bir gülümseme yüzüne yayıldı.

"Ece sen nasıl dışarı çıktın peki?"

Ece korkuyla yutkundu.Allahtan abimin arkası dönüktü.Abim tam olarak bana gözümün içine bakıyordu.Ece'den ses gelmemesi üzerine abimin gülümsemesi büyüdü.

"Sana soruyorum Ece"dedi abim biraz daha sert bir sesle.

Ece'nin bakışlarında ki çaresizlik beni de panikletmeye başlamıştı.Korkuyla gözlerimi kapadım ve kendimi olabilecek her şeye hazırladım.

"Abi özür dilerim benim hatam.Ece hanım dün gece bana senin haberin olduğunu söyledi.Bende sana sormadım"dedi Emrah abi

Şaşkınlıkla ona döndüm.Bizi koruyordu.

"İpek,Ece ikinizde yukarı.Ece seninle konuşmamız daha bitmedi."dedi abim

Emrah abiye dönüp,dudaklarımla sessizce teşekkür ederim dedim.Kayıtsızca bana bakmaya devam etti.

"Abi ben hazırlanayım mı?" Dedim sakince."Gerek yok.Bugün evdeyim"dedi abim yüzünü Emrah abiden çevirmeden.

Bu gergin ortama dayanamayıp,hızla yukarı çıktım.Ece odamda oturmuş,beni bekliyordu.
"Ece çok teşekkür ederim."

"Önemli degil.Emrah niye böyle bir şey yaptı İpek?" dedi merakla

"Bilmiyorum ama umarım abim ona bir şey yapmaz"

"Umarım.Ben gidip yatıyorum.Sende dinlen biraz" Dedi ve hızla cıktı.

Kendimi gecenin bütün yorgunluğuyla yatağa attım.
■

Gözlerimi açtığımda saat ikiye geliyordu.Ne çok uyumuşum.Sabahlığımı üzerime geçirip,aşağı indim.Ev sessizdi.Büýük salondaki kapıdan bahçeye ciktim.Sonbahar güneşinin vurduğu salıncağa kendimi attım ve gözlerimi kapatıp,kendimi tek ayağımla sallamaya başladım.

Salıncağın aniden durmasıyla yanım çökmüştü.Gözlerimi araladığımda yanıma oturan Yağız abimi görmeyi beklemiyordum.

Uzun gövdesini salıncağa yaslamış,bacaklarını ileri uzatmıştı.Dümdüz ileri bakıyordu.

"Özür dilerim"dedi nihayet dudaklarını araladığında.Şaşkınlıkla oturur pozisyona geldim.

"Neden?"dedim.Sesli bir nefes aldı."Haklıydın sana olan davranışlarımız konusunda.Sadece güvenliğini düşündük.Senin nasıl hissettiğini veya nasıl olduğunu umursamadık"

Derin bir nefes aldım.

"Bende özür dilerim.Sizi hayal kırıklığına uğrattım"dedim.Abim bana döndü ve yine ne ara aktığını bilmediğim göz yaşlarımı sildi.

"Beraber telafi edicez.Tek isteğim var senden.Bugünden itibaren nolursa olsun birbirimize dürüst olucaz.Sana tekrar güvenmek istiyorum"dedi

"Söz tamamen dürüst olucam"dedim heycanla.Abim beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı.Kafamı göğsüne yasladım ve anın tadını çıkardım.

Ne kadar süre sonra bilmiyorum ama Ece yanımıza geldi.Hasır sandalyelerden birine oturdu.Cebinden bir paket sigara çıkardı.Bir dalını ağzına götürdü ve yaktı.Canım istemişti.

"Abi tamamen dürüst olmaktan bahsettik ya hani.."

"Evet"dedi abim beklentiyle.

"Ben şimdi sana bir konuda dürüst olucam ama kızmak yok.Hem kızarsan bir daha sana dürüst olamam"dedim şirinlik kattığım sesimle.

Abim zoraki de olsa gülümsedi."Kızmam güzelim.Söyle sen.Artık sana hiç kızmıycam.Arkadaşın olarak gör beni de"dedi

Elimi uzatıp,Ece'nin paketini aldım.İçinden bir dal çıkarıp yaktım ve abime döndüm.
"Ben sigara içiyorum abi"dedim.Abim elimdeki sigaraya gözünü kirpmadan bakıyordu.

"Kızmadın dimi?"diye ekledim

Abim yumruk yaptığı elini sert bir şekilde dizine vurdu."Yok güzelim kızmadım tabi ki.Hangi abi kardeşinin kendisini zehirlemesine kızar ki?"dedi sinirle.Eminim ki şu an verdiği kızmıycam sözüne bin pişmandı.

Sigaradan bir fırt almıştım ki abim elimden sigarayı çekti.
"Ama sen yine de şimdi içme abim evde görmesin"dedi.Küçük bir kahkaha attım ve sigarayı abime bıraktım.

Görüş alanıma giren Emrah abiyle dikleştim.Sağ elmacık kemiğinin üstü mordu.Kötü gözüküyordu.

"Lavaboya gidiyorum ben"dedim ve yanlarından kalktım.

Emrah abiye başımla arka bahçeyi gösterdim ve önden ilerledim.Yanıma gelmesiyle ona döndüm.

"Teşekkür ederim Ece'yi kurtardın bugün."
Dedim

"Sizi kurtardım"dedi Emrah abi direkt gözlerime bakarak.Şaşırıp kalmama gülümsedi.

"Merak etme Engin abiye ilk ve son kez ihanet ettim ve kamera kayıtlarını sildim.Bu yüzden de yüzümün halini haketti. Ayrıca bu mesele de sonsuza dek kapandı ama senin icin yapmadım bunu"dedi

Kaşlarımı kaldırarak ona baktım."Ece için yaptın yani?"dedim.Gözlerini kaçırmasıyla şaşkınlıkla konuştum.

"Cidden Ece için yaptın.Ondan hoşlanıyorsun sen"