Lets Stop! I'm Falling in Love

Chapter 5: Lokaret at Palengke

Hi po sa lahat nang mambabasa lalong lalo na kay LPGonzales08. Salamat sa pag comment.

Well hindi ako kasi medyo sanay magsulat eh kaya pinag aaralan ko talaga xa. hope may masuggest po kayo sakin to improve my writing.

so here na po yung new update ko...

*****

Herald POV

 Maaga akong nagising. Kasalukuyan akong nasa kusina upang mag handa ng agahan. Nakakahiya din kasi sa Bisita ko. Kung ako lng kasi ay Kape at pandesal lang ay tama na sa akin. Pero iba ang sitwasyon ngayon.

Ginabi na kami nang uwi kagabi. Ang dami din naming mga napag kwentohan tungkol sa kanya kanya naming mga buhay. Kahit papanu ay napapagaan din ang damdamin ko. Naaamaze ako sakanya sa totoo lang at kahit papaanu ay masasabi ko na kahit sa maikling panahon ay naging magkaibigan kami.

Kahit nagkapalagayan na kami nang loob ay meyo alangan pa din ako sa kanya lalo na kung maaalala ko ang nangyari kagabi.

Flashback

Pagdating namin sa bahay ay inayos ko agad ang higaan niya. kasalukuyan siyang nasa banyo upang maligo. Subra kasing napawisan dahil sa pakikipaglaro sa mga bata. Nang matapos ko nang ayusin ang higaan nya ay nagdisisyon na akong lisanin ang silid. Ngunit aktong lalabas na ako nang pumasok siya sa silid. Sa unang pagkakataon, palagay koy tumigil ang mundo ko. Sinong hindi kung makikita mo ang mala greek god na tao ang nakatayo sa harap mo at nakatapis lang ito na super low waist. Litiral na napatulala ako. 

"Are you OK?" Tanong niya na nagpabalik sa aking ulirat.

"O-oo, ok ako. sorry may na alala lang ako." Palusot.com. Grabe pakiramdam ko pagpapawisan ako nang malamig. Anu ba itong nangyayari sakin. "Nako Ross, Binibigyan mo nang kasalanan ang verhen kong mata." Nasabi ko sa sarili ko.

"Sure ka ba? Para ka kasi nakakita nang multo."  Tinampaltampal pa nya ako habang nakatitig sa akin. Kita ko sa mata niya ang pag alala niya.

"Ok lng talaga ako, sige labas na ako. Good night Ross." Pagkasabi nun ay nagmadali na akong lumabas.

Hahawiin ko na sana ang kurtinang nagsisilbing pito ng kwarto nang magsalita siya ulit.

"Ah, Herald." napatigil ako at humarap sa kanya. Nararamdaman kong bumabalik na sa ayos ang sarili ko. " Salamat sa lahat." Nakangiti ito at nasa boses nito ang sensiridad.

"Wala yun. Kahit naman kanino gagawin ko yung pagtulong na ginagawa ko sayo." sagot ko sa kanya. "At saka yung sinabi ko kanina, yung kung may maitutulong ako, seryoso ako nun," Lumabas na ako sa silid nina at nag pasyang pumasok na sa silid ko na kurtina din ang pinto. Napatigil ako ang may tumawag sa akin.

"Ah, Herald..." dinig ko nanamang tawag niya. Napatingin lang ako sa kanya at naghihintay na sabihin kung may kailangan pa ito. " AH... Kung... Kung hindi naman nakakaabuso nang kabaitan mo, is it ok if I stay here with you for the rest of the week? You know to have time to think"

Alam ko kung anu ang pinupunterya nito.Ito yung gustong mangyari ng mama nya. Naiintindihan ko naman siya at dahil gusto ko makatulong... " If thats what you think you need, you can stay here as long as you want." nasabi ko sa kanya. Oh diba galing ko din mag english. Kahit naman papanu may utak din ako hehe.

At pumasok na ako sa aking silid upang magpahinga.

End of flashback

Hinahanda ko na ang agahan sa lamesa. Nagluto ako nang arroz caldo at naglaga ng itlog. May roon ding pandesal, pritong itlog at hotdog. May naka ready ding kanin. Hindi ko kasi alam kung anung tipong agahan ang gusto nito. Buti nalang at malapit ang bahay ko sa tindahan nina kagawad. Nasabi ko bang may sari sari store sila?