Always and Forevermore

Chapter 13

Elle's POV

He didn't found me. Pero umuwi nalang ako mag isa. Disappointed. But seeing him run after me when he heard the door opened and see me makes me cry.

I know he loves me so much hindi lang mapigilan sa isang relasyon ang mag away. Palagi nalang niya akong pinaseselos. At ako naman tong selosa todo magselos at magalit.

He's hugging me so tight. So tight that I don't wanna let go.

I hugged him back. And he led me to the couch and started talking

"I'm sorry" we both said.

"No, I'm sorry kung umalis ako. Hindi ako nag iisip kanina. I'm sorry"

"No, Ako dapat ang mag sorry sayo Ma. Kasalanan ko din kaya ka lumayas" sabi niya

"Nagalit lang ako. Paulit ulit ka kasi. Oo alam ko masakit pa din kapag naaalala mo. Oo nagkamali ako. Nagkamali ka din naman diba? Oo hindi tayo pareho ng ugali pero konting understanding lang naman ang hinihingi ko sayo. Naiintindihan ko nasaktan kita noon. Pero naprove ko naman sayo kung gano kita kamahal diba? Masakit kasi kahit ganito na tayo kapag nakakainom ka at nagagalit tinutulak mo ko sa iba. Mahirap mag move on sa pagkakamali pero gawin mo naman yun para sating dalawa. Hindi solusyon ang alak. Hindi solusyon at magalit sa akin kapag naaalala mo yun! Kasi pinakita at pinapakita ko naman sayo na kaya kong mawala sila wag lang ikaw!" I said while crying.

He was just looking straight at me. Ewan ko kung anong emotion. Pero sana natauhan na siya sa mga sinabi ko. Pinahihirapan niya lang din lalo yung sarili niya sa bagay na tapos na at hinding hindi na maibabalik.

"