Chapter 20

237 13 0
                                    

Will you marry me?

I saw my sister sitting on our mother's made that made me sigh.

"Do you miss her?"


Lumingon ito sa akin at napangiti. "Alot."


Siya nalang ata ang pinaka-mabait na batang nandito sa mundo, siya nalang ang batang kinakapitan ko. Siya nalang ang babaeng minamahal ko, kaya't hindi ko kayang masaktan siya ng ganto, due our loss.


Lumapit ako dito at binigyan siya ng mahigpit na yakap.


"Ate? Paano kong natutunang mahalin ni ama si ina? Paano kong nagmahalan sila? Dapat ba ngayon buhay pa siya? Dapat ba ngayon...walang sila?" She asked that broke my heart.


At such a young age she suffered enough. And what broke me the most is she knows, alam niya ang tunay na dahilan ng paghihiwalay ng aming mga magulang, alam niyang may kinakasamang iba ang aming ama. At Alam niya ang sakit na binigay ng mga ito.


"Wala na sila liyah." I answered.


"Wala na sila. Hindi na nila tayo masasaktan pa, hindi na sila magbibigay ng mga pasakit sa ating dalawa naiintindihan mo ba ko?" Hinawakan ko ang pisngi nito at nakita ang mga luhang nanggagaling sa kaniyang mga mata.


"But..what if they comeback?"


I smiled at her kissing her forehead.


"Forget about them ok? Let's live the life, mother wanted us to have. And if ever..they really comeback i'm always by your side. I'll always be here to protect you."


Life is so tough. That's what i always thought back then..


It surely is but, we were given another chance to rebuild it. And we did. Naging masaya kaming magkapatid. Lalo na nung mga panahong kinakasama pa namin ang mga lolo't lola namin. Pumanaw man sila, minamahal namin sila.


"We meet again."


I looked back and saw the same man who kept on stalking me. Bakit ba lagi kong nakikita ang lalaking toh? Anong kailangan nito?


I ignored him and started walking towards the venue of the party. Dahil sa kaarawan ngayon ng susunod na hari ng mga fairy kaya't dumalo kami. Hindi ko nga alam kong bakit may imbitasyon kami, ngunit sa tingin ko ay akala nila isa kaming mga witch. Well, we are but— were vampires too.


Nabigla naman ako ng may humigit sa kamay ko at napatingin sa likod ko. "Bakit mo ba ako iniiwasan, binibining Rose?"


"Ako ba'y iyong kinamumuhian?"


I looked at him from head to toe. Sasagot na sana ako ng oo, kaso baka maipahiya ko ang mga katulad kong witch na narito. I can't do such thing.


"Im looking for my sister." Tinabig ko ang kamay nito at hinanap ang kapatid ko. Kaso nabigla ako ng makasalubong ko ito at nakangiting tumakbo patungo sa lalaking iniwan ko. May kasunod rin itong lalaki na nginitian ako tsaka lumapit kina liyah.


"Kuya Ci!" Sigaw nito at yinakap ang lalaking asul ang mata.


My mouth fell wide open looking at them. Ano toh? Is my sister rebelling from me? Inuna pa talaga ang lalaking iyon kesa sa akin?


"Maligayang kaarawan!"

"Maligayang kaarawan." Bati rin ng lalaking kasama nito.


"Buti at dumalo ka aaliyah." Ngumiti ito sa kapatid ko. Kung tititigan mo ang lalaking yan akala mo kung sinong kabaitan.


But wait. Kaarawan?


"Ako pa ba ang mawawala sa kaarawan mo kuya? Sinama ko rin si ate. Hindi ko lang alam kong nasaan na ba siya, umaalis alis kasi sa tabi ko eh."


Napangiwi ako sa inabi nito at inakalang mabuti na kanina nilagpasan niya lang ako at mukhang hindi pa nakita. I saw that Feliciano smiling like a fool then looked at me with those teasing looks.


Oo na! It's such a shame na malilimutan akong lingonin ng sarili kong kapatid ng dahil sa lalaking toh.


"She's over there liyah, didn't you noticed?"


Aaliyah looked back smilling then it faded seeing me gritting my teeth at the man infront of me. Nakakainis.



Agad kong inirapan ang lalaki at naunang pumasok sa loob. Bahala siya diyan, nakakainis baka mamaya matanggalan ko ng ulo ang animal na yun.


As i entered multiple of men's came to bother me and it made me more irritated. Pag ako talaga sumabog dito hindi ko na lang alam ang mangyayari. Mukhang mas mabuti pang yung Feliciano nalang ang kasama ko kesa sa mga mahaharot na mga toh.


But that doesn't mean i like him. He's just way more better than these low key Men's. Mas edukado lang siya noh.


And the next following days..


I don't know what happened but aaliyah suddenly started to annoy me. Kung saan saan niya ako pinapapunta at sa bawat lugar na iyon nakikita ko si Feliciano. I guess, we started feeling the connection and i won't deny it anymore.



I guess, we fell inlove?


He courted me like any man would and those times was the happiest. He would always come to that same spot on where we would always spend time together.


And he, accepted me for who i am. Wala siyang pake kong bampira man ako o ano pa diyan. Besides, there wasnt any rule that forbids us to love each other. Kaya walang naging sabagal sa pagmamahalan naming dalawa. It was nice and smooth.


"Rose?"


I looked back at him. But i stiffened when suddenly.. i saw him kneeling down the floor.


We came to visit the capital of the fairy world and i thought it would be just a feast. But why is he kneeling down infront of me, why is he looking at me with those loving eyes with more affection.


"Mia Regina." Hinawakan nito ang kamay ko habang nakatingin sa akin ng punong puno ng pagmamahal.


I could feel my eyes heat up because i know these kinds of set up. But i never knew that he would be this early.



"The moment i met you at the forest, i felt like i was looking at the whole galaxy on your eyes. The moment i saw you, i knew and i still remember the way my heart gave in just by your captivating eyes."


"I knew i love you, i knew that i fell inlove with a stranger. But the next following days, i saw you again and this time i thought— maybe it wasnt no longer just a coincidence at all. Maybe, the god's are helping us to find our way to each other."


"And we did. I was thankful, i was really really grateful. Cause you became mine, and I became yours." 


My tears started flowing and so as his and it's breaking my heart seeing him like this. Please don't cry love.


"But, i want something more. I want to be with you forever, I want to spend each of my days seeing you by my side, I wanna create a family with you, I wanna take of you until my last breath."


"You're my everything, and I wanna give you the world. So if you'll give me a chance, I'll be your everything too."


He grabbed something out of his pockets that made me cry harder this time. I can't believe this.


"My love, Rose. Will you marry me?"


I guess, in life love really is the most powerful thing of all. It could ease any heartbreak and any grief. It's what we desire to have, something true and pure. Something like Love.

Princess Metanoia: Unrevealed Truth[Completed]✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon