Chapter 6 : The mysterious man

49 5 0
                                    


Aeri's POV.

I thought this is my end, but what the heck! Dark was laughing like my death is funny? Nakakatawa ba ako mamatay? Tangina nito ah!


"Look at your face stupid clumsy girl," he still continue laughing like there's no tommorow. He even put his left hand in his stomach.

"Nakakatawa ba na mamatay na ako!?" I shouted, I feel my angerness. How dare him laugh!

"May 60 mins kapa para mamatay hahaha!" he added while continue laughing. Kinunutan ko s'ya ng noo. Anong ibig n'yang sabihin? I have 60 mins to die?

"So ganun!? hintayin ko lang mag-60 mins bago ako mategi ganun!?"

"Oo parang ga'nun na nga, 'di pa tayo tapos may hahanapin pa tayo" he smirk at me while helping me to stand up. Tinabig ko iyon dahilan para mapaawang ang labi n'ya.

Instead of being mad at me, he just laughed and pick up the ofle flowers that I touched using his wand. He put it to a plastic bags then zip it to lock.

"Tingin mo sasama pa ako sa'yo!?"

"Pagkatapos kong mahawakan 'yang pisteng halaman na 'yan? NO! PUPUNTAA KONG CLINIC D-DI P-PA AKO PWEDENG M-MAMATAY!" nauutal kong sabi. I was teary eye shouting him.

Ayoko pang mamatay, marami pa akong mga pangarap.

"Idiot, Kahit pumunta ka 'dun wala silang ibibigay na gamot!"

"At kung gusto mo pang mabuhay sasama ka sa 'kin!" pagpupumilit n'ya sa 'kin.

"at bakit ko naman gagawin 'yun?" I asked, wala akong tiwala sa kanya. Lalo na't isa s'yang tusong prinsepe.

"Because I know the cure to stop the poison," he smirk at me while playing his wand in his hand. Napatigil ako sa pagsasalita. Totoo ba 'yun? 

"Asaan! Bilisan mo nauubos na ang oras ko!"

"Pffft.. Wait lang pffft.. Hahaha"

Ang weird n'ya ngayon. Ang masungit na prinsepeng damuho tumatawa? hindi lang tumatawa dahil nakangisi pa bung oras. Ganun ba nakakatawa ang pagkamatay ko?

"Saan ba tayo pupunta!? pader na 'to palabas ng academy," I said while facing the end blocks of the academy. As I look around, there's no wizard. 

"Sshh..." I shut my mouth as he hush. Dyusko! Kinakabahan ako sa binabalak ng lalaking 'to.

"Nasa labas ang antedote ng Ofle flower kaya wag kang maingay kung gusto mo pang mabuhay," bulong n'ya sa 'kin. Nanahimik na lang ako. Ayoko nang makipag-away pa.

Nagulat na lamang ako ng may bigkasin s'ya sa pader at bigla nalang ito nagkaroon ng butas.

It's an portal! Pumasok s'ya sa loob ng portal samantalang ako naiwang nakatulala rito. Anong gagawin namin? Lalabas ng school?

No! It's an part of the law in Wizchanted. No one is allowed to go outside or else, kickout.

"Ano pang hinihintay mo d'yan?" mahina n'yang sabi. Nanatili lang akong nakatingin. Naputulan ata ako ng dila dahil sa sobrang gulat. Hinila n'ya na lang ako ng walang pasabim

Pagkatapak namin sa labas ng academy agad nawala ang portal sa likuran namin. Gulat na gulat ko s'yang tinignan.

"Invisible ko lang baka may makapasok na ibang creature," para akong nabunutan ng tinik sa sinabi n'ya. Akala ko talaga 'di na kami makakabalik.

"Pero 'di ba bawal tayong lumabas ng academy?" nakakunot kong tanong.

"Kung magsusumbong ka malamang bawal talaga 'yun" he said.

Bumalik na ang pms ni Prince Dark. Mukhang ito na ang totoong Dark at yung kanina baka clone nya lang 'yun or double ganger.

"Bakit gabi na dito? 'di ba lumabas tayo sa Academy hapon pa lang?" takang tanong ko sakanya.

"Advance ang oras sa academy. Ibang-iba ang oras sa loob ng academy kaysa sa labas"

"Ahh!"

Iniikot ko ang aking paningin sa gubat, puno ito ng mga matatayog na puno at halaman katulad na lamang ng una ko itong makita. May mga baging na nakasabit sa itaas. Kahit na madilim naaninag pa rin ang kagandahan ng gubat dahil sa ilaw ng buwan.

Kahit na ganun mas maigi pa rin ang mayroon kaming ilaw kaya naman yung wand ni Dark ang ginamit n'yang flashlight. May sinabi lang s'yang incantasion tapos hola umilaw na ang dulo ng wand n'ya.

"Pano mo pinailaw yang wand mo?" nacurious kong tanong.

"Itaas mo yang wand mo, isipin mo umiilaw," he said na agad kong ginawa. Kinuha ko sa bulsa ko ang wand saka pumikit upang isipin na umiilaw. I'm trying to light my wand. At kapag nagawa ko 'yon possible may kakayahan akong maging wizard.

"And cast the spell, lighten the dark" he continue. I raised my wand and wave it.

"Lighten the dark!" I cast the spell.

As I open my eyes, there's no light at the edge of my wand. Instead, the whole forest has been lighten!

I was jumping because of happiness. Nagawa ko! Nagawa ko! I lighten the darkness!

"Wag kang magsaya pina-ilaw mo lang naman ang buong forest," nakakunot noo ko s'yang tinignan. Anong problema 'dun? Naiingit ba s'ya kasi 'di n'ya naiisip 'yon?

"Kaya malamang nakikita tayo ngayon ng mga mababangis na creature rito, wag kana magtaka kung hapunan na nila tayo," he said in sarcams voice.

"Tse!"

So parang palpak pa rin ang ginawa ko pero okay lang atleast nagamit ko ang wand at ibig sabihin lang nito may kakayahan ako bilang isang wizard.

"San ba kasi tayo pupunta? kanina pa tayo paikot-ikot baka hinahanap na tayo," pagrereklamo ko. Halos mag-iisang oras na kaming naglalakad sa di malamang direksyon.

"Sinabi ko naman sa'yo 'di ba! advance ang oras sa Academy limang minuto palang tayong lumabas," pagpapaliwanag n'ya sa 'kin. Wow sa limang minuto. Eh isang oras na talaga kami naglalakad. Ano kaya 'yun advance din utak ko?

"Dami mo kasing reklamo, ayan andito na tayo"

We're infront of a silver tree. Mayroon iton kulay dilaw na bunga. Kung ihahalintulad sa mundo ng mga tao mukha itong mangga. Ang pinagkaiba lang silver ang kulay ng dahon. Nymp and fairies are everywhere. Pinapalibutan nila ang puno like they trying to protect every single fruit.

Akmang hahawakan ko na ang puno ng puluputin ako ng sanga nito.

"Anong nangyayari Dark?!" natataranta kong sigaw.

Even the nymphs and fairies are scared, to the point that they fly away to the tree.

As I've seen in Dark's expression, it's emotionless.

"May komokontrol sa puno!" sigaw ni Dark at inikot-ikot nito ang kanyang mata sa paligid. He raised his wand.

How many minutes I have left? I guess I only have 20 minutes left. Paano ako makakaalis dito? Hindi ako makawala sa sanga, napakahigpit ng pagkakatali sa buong katawan ko. Nangangawit na rin ang leeg ko.

Sinubukan akong pakawalan ni Dark gamit ang kanyang wand pero wala talaga napakatibay at lakas ng puno.

o kung sino man komokontrol.

"Kamusta Prince Dark," a deep dark voice showed up. As we look to the side where the voice came from. We see a man wearing a black hood. He was 5 meters far from us.

I can't clearly see his face, 'cuz he's wearing an mask to unrevealed his identity...

All I know, this man is the main reason why the silver tree tie me in its stem.

He control it...

He can control anything, even me and Dark...

—🌸

Wizardry Enchanted Academy : The Lost Heiress Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon