သိခၤၿငိမ္းခ်မ္း
*********************************************
"သားေရ ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္"
အေဆာင္ေနတဲ့ အိမ္က အန္တီက လွမ္းေအာ္တယ္။
အဝတ္ေတြကို မီးပူတိုက္ေနရင္းက ကြၽန္ေတာ္ တန႔္သြားတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ဆီက ဧည့္သည္ လာစရာ အေၾကာင္းမွ မရွိတာ။ တစ္ႏွစ္ခြဲေက်ာ္အတြင္းမွာ အေမက လြဲရင္ ဘယ္သူမွ ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို မလာခဲ့ဖူးေလ။
"ၿခံထဲမွာ ေစာင့္ေနတယ္တဲ့ အန္တီ ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ ေခါပုတ္ခ်ေပးထားခဲ့တယ္.."
"ေက်းဇူးပါဗ်ိဳ႕ ..."
လုပ္လက္စေတြကို ခဏရပ္ၿပီးေတာ့ အခန္းထဲက ထြက္၊ ေအာက္ကို ဆင္းသြားလိုက္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ အိမ္ေလးက ၿခံနဲ႔ဝန္းနဲ႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလး။ ေတာင္ေပၚေဒသက ၿမိဳ႕နယ္ေလးဆိုေတာ့ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္တယ္။
"ငခ်မ္း ......................................."
ၿခံထဲကို ဆင္းသြားတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ဆီလာတဲ့ ဧည့္သည္က အသံအက်ယ္ႀကီးနဲ႔ ေအာ္ၿပီး ေျပးလာေတာ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ ၿပဳံးလိုက္မိတယ္။
"မိေသာ္"
ရန္ကုန္ကေန ဒီေနရာထိ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေပါက္ခ်လာၾကတာလဲ။
မိေသာ္က အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ၿပီး ေျပးလာတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရေနခဲ့တာ။ အဆက္အသြယ္ေတာ့ မျပတ္ခဲ့ေပမယ့္ ဆရာဝန္ေတြဆိုေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အားလပ္ခ်ိန္ဆိုတာ အရမ္းရွားလို႔ စကားမေျပာျဖစ္ၾကသေလာက္ပါပဲ။
ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို တကူးတက ေရာက္လာတယ္ဆိုတာ အေထြအထူးကိစၥတစ္ခု ရွိေနလို႔မ်ားလား။
မိေသာ္က အနားကိုေရာက္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို တျဖန္းျဖန္းနဲ႔ ႐ိုက္ပါေတာ့တယ္။
"အစုတ္ပလုတ္ေကာင္ .. ေန ႏိုင္တယ္ .. နင္ပဲေနႏိုင္တယ္ေနာ္.. မသာေကာင္ ..."
မိေသာ္က ကြၽန္ေတာ္ နယ္ေျပာင္းသြားကတည္းက ရန္ကုန္ကို အလည္ျဖစ္ျဖစ္ ခဏျပန္လာဖို႔ အၿမဲတမ္းေျပာတယ္။
YOU ARE READING
ဒုတိယလူ ( 2nd Person )
Romanceတစ်ချို့သော ငြိတွယ်မှုတွေက စောစောစီးစီးသိရတယ် တစ်ချို့ ခံစားချက်တွေက နောက်ကျမှသိရတယ် တစ်ချို့ အချစ်တွေကိုတော့ အချိန်လွန်မှသိရတယ် 2nd person Cover by - Moh Moh Started - 10.5.2020 Completed - 9.9.2020
