HAYALLER GERÇEK OLDU

4Bölüm.

︼︻︼︻︼︻︼︻︼︻︼︻︼︻︼

Abim ile karanlık bi yolda yürüyoduk abim benim elimden tutmuştu kayb olmamam için.

Birden abim elimi bırakıp karanlık yolda yürümeye devam etdi.

Ben ise ona sesleniyodum

Ben- abi nereye gidiyorsun benide bekle.

Abimden cevap alamadım.
Abim benden uzaklaşmaya başlamıştı.
Ben karanlıktan korkardım bu yüzden abimin akarsıyca ağlayarak bağırmaya başladım

Ben-abiii! Dur nereye gidiyosun lütfen benide bekle ben karanlıktan korkarım beni burda yalnız bırakma ama abim yine beni dinlemeyip karanlık yolda gözden kayb olmuştu.

Hemde benim karanlıktan korktuğumu bile-bile beni bu yolda yalnız bırakmıştı.

Gözlerimi açtığımda kafam çatlıyodu ve abimin beni o karanlık yolda bırakmasıda rüyaydı galiba.

Etrafıma baktığımda beyaz bir odadaydım.
Odada benden başka bi kes yoktu ve bende makineye bağlıydım.

Yataktan ayağa kalkmaya çalıştım önce ama başım döndüğü ve ağrıdığı için yeniden yatağa uzandım.

Odanın kapısı açıldığında içeriye doktor önlüğü giymiş bir adam girdi.

Doktor- uyanmışsınız!deyip otuziki diş glümsedi.
iyimisiniz küçük hanım ağrınız falan varmı?.

Ben- başım dönüyo ve ağrıyo.

Doktor- korkulucak bi şey yok normal bişey bu sonuçta 6 ay bitkisel hayatda kaldınız zamanla iyileşiceksiniz küçük hanım.

Ben- NE?! Ben komadamıydım ve 6 aymı dediniz?!.

Doktor- evet kafanız kaldırım taşına çarpmış ve bitkisel hayata girmiştiniz bu yüzden.

Ben- peki annem, ablam ve abim onlar nerde?.

Doktor- onlar dışarıda durun çağırayım zaten anneniz ve ablanız sizi görmek istiyodular. Sizin için çok harap oldular.

Doktor annemlere benim uyandığımı söylemek için gitdiğinden biraz sonra annem ve ablam odaya daldılar.

Annem yanıma gelip saçlarımı okşayıp yanağıma sulu-sulu öpücükler kondurarak konuştu

Annem-iyimisin kızım ağrın falan varmı? Bizi çok korkutdun.

Ben- iyim anne sadece başım dönüyo o kadar doktor bunun normal olduğunu söyledi.

Ben-anne doktor söylediki ben 6 aydır komadaymışım doğrumu bu ve abim nerede neden beni görmeye gelmedi?.

Annem- evet kızım doktorun dediği doğru ve a-abin annem nedense konuşamıyo kekeliyodu.

Ablama baktığımda her zamanki gibi yine ağlıyodu.

Birden aklıma kaza anı geldi.

Abim beni kaldırıma itmişti benimde başım taşa çarptığı için bayılmıştım ama abime araba çarpmıştı.

Ben- anne abim iyimi lütfen iyi de bişey olmadı ona de!.

Ablam dayanamayıp odadan dışarı çıkmış dışarıda hıçkırarak ağlamaya başlamıştı.

Anneme baktığımda oda ağlıyodu.

Annem-kızım a-abin malesef ö-öldü.

Duyduklarım ile boğulmaya başladım sanki birisi boğazımı sıkıyodu.