9.Bölüm:''BABANDIR BE ÇİNGENE!''

32 2 0
                                    

"Anlamam nedenini üzmüşler bebeğimi..."

*O bu hikayenin platonik aşığıydı ve esas kızla önceden tanışmıştı.Ben ise belki de onların aralarını yapıp hikayenin bir iki sayfa sonrasında kaybolucak yan karakterdim...*

Hastahanenin giriş bölümündeki  boş danışma masasının üstünden bir kaç tane peçete alarak  kanayan burnuma tuttum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hastahanenin giriş bölümündeki  boş danışma masasının üstünden bir kaç tane peçete alarak  kanayan burnuma tuttum.Adımlarımı hızlandırarak bir türlü ayrılamadığım hastahanenin çıkış kapısına yürüdüm.Nedense bir türlü ayrılamıyordum bu hastahaneden.Ah, burnum da direğe çarpmamdan dolayı çok kötü sızlamaya başlamıştı.

Hastahaneden çıkarken aklıma  telefonuma Bora'yla hastahanenin terasında konuştuğumuz için bakmadığım bildirimler gelince sırt çantamdan telefonumu çıkarmaya çalıştım.Sağ elim kanayan burnuma peçete tuttuğu için sol elimle sol omzuma taktığım çantamın içinde ki telefonumu almaya çalıştım ama kıyafetlerimin altında kaldığı için alması kolay değildi.

Birinin beni çekmesiyle dengemi kaybederken gözlerimi kapatarak düşüceğim yeri bekledim.Ayaklarımın hala yerde olduğunu hissettiğimde gözlerimi yavaşca açtım.Bora'yla burun buruna gelirken yaptığı şeyi yeni yeni anlamıştım.Ben çantamdan telefonumu almaya çalışırken o, omzumun arkasında kalan çantanın kulpunu tutarak beni kendine doğru döndürerek çevirmişti.Burnuma tuttuğum peçete çoktan kaldırıma düşerken ben ise hala gözlerimin içine bakan Bora'nın gözlerine bakıyordum.

Bakışları kanayan burnuma kayarken elinde kendiyle birlikte getirdiği peçeteyi burnuma tuttu.Bunu yaparken sağ eliyle hala çantamın kulpundan tutuyordu.

''Sakarın tekisin biliyorsun değil mi?Bu beyinle buralara kadar nasıl geldin hala bilmiyorum,''

Bora konuşurken boğulduğum bir havuz varmış da nefes almak için suyun üstüne birden çıkmışım gibi kendime gelerek kendimi geriye çektim.

Daha yeni ne demişti o bana?Sakar!Biz Bora'ya üzümlü kekimiz diyelim o bize sakar desin!

''Ben de diyordum ne zaman bana laf atıcak?Senin yüzünden çarptım burnumu hem,''

''Sen de ayağına taş deyse benden biliceksin, ben mi dedim git kocaman direği görmiyerek burnunu çarp diye?''

''Tabi senin hatan ben mi dedim  'DELİ DANA' gibi hastahanenin terasından bağır diye?Oradan uzaklaşıyım derken burnumu çarptım.''

''DELİ DANA!NE! Ben deli  danaysam sen de önüne gelene laf atan ÇİNGENE MİRA! sın''

''BABANDIR BE ÇİNGENE!''

Sinirle burnuma tuttuğu peçeteyi elinden alarak kendim tutmaya başladım.Ben bunları derken ne oldu biliyor musunuz? Bora tam bana bir şey diyecekken arkadan Bora'nın babası öksürmeye başladı.Annesi gülmemek için kendini zor tutarken ben ise utançla başımı yere eğdim.Adama çingene dedim ya ÇİNGENE! Ben hastahanenin önünde bağırırken Bora'nın annesi ve babası da hemen Bora'nın arkasında duruyordu ve ben adama çingene diye bağırırken adamın içtiği su da boğazında kalmıştı.Hastahanede Bora'nın annesine asansör önünde rezil olduğum yetmiyormuş gibi bir de babasına rezil olmuştum .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 11, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

LUNAPARK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin