BTS Oneshots (ROS) [Book I]- COMPLETED

• 08 • I Need U

C H A R A C T E R:
Kim Taehyung as himself
Yannie Silva as Adriana Lee

Adriana's POV

I was waiting for him to come.

I texted him to go here at the playground. Ito lugar na madalas naming puntahan kapag may problema kami pareho.

Pero kahit hindi nya ko nireplyan ay pumunta parin ako. Kahit na there's a possibility na mag-antay ako sa wala.

Tinignan ko ang orasan sa cellphone ko. It's already 10:13pm. But I'm still hoping na darating sya.

"Bakit sa dami ng sakit na naidulot mo sakin. I'm still needing you?" Nabulong ko sa sarili ko.

Bakit sa una palang pumunta ko dito kahit alam ko namang hindi sya pupunta.

Why I keep hoping na kahit minsan mapapansin nya 'ko ulit.

Ang daming kong 'bakit' na sya lang ang makakasagot.

I keep saying 'I hate you' but bakit hinahanap hanap kita.

Umuwi ako losing hope na isang araw babalik sya sa'kin.

Nababalik yung dating kami na masaya lang. Bakit ba 'to umabot sa ganito.

Kinabukasan, pinuntahan ko sya sa bahay nya.

"Tae? I know you're there. Please mag-usap naman tayo." Pero walang lumabas.

"TAE!" Sigaw ko pa.

"What do you need? Nakakabulahaw ka." Bungad nya sa'kin.

"Thanks god. Lumabas ka. Tae please. Talk to me." Walang bahid na kahit anong ekspresyon ang pinakita nya.

"How many times should I tell you Adriana? Hindi na tayo pwede. Ano bang mahirap intindihin doon? Hindi na kita mahal. Naririnig mo ba 'ko?!" Galit na sabi nya.

"Kahit ilang minuto lang kada araw Tae. I'm begging you. Pagbigyan mo na'ko." Pagmamakaawa ko.

"Mahal. Sino yung--" Labas ng isang babaeng nakaover-sized T-shirt lang.

"Nothing. Nagtatanong lang sya. Pasok kana doon." Utos nya sabay halik sa noo nito.

I pretend that I didn't saw it. Kasi nandito parin ako kahit masakit.

Kahit alam kong someone owns his heart now.

"I hate you Tae. Ang sama mo talaga. You never fail to hurt me endlessly."

"Umalis kana. Wala kang aasahan dito."

Pero I hate him but it means I love you for me.

Tignan mo kung paano ako kamartyr pagdating sa kanya.

I've been telling myself na tumigil na sa kahibangan ko.

Kasi I'm inlove alone. I've been hurt alone.

Pinapahirapan ko yung sarili ko. Tinaboy ko sya noon pero ako ang naghahabol ngayon.

My mind and heart tells different.

~

I've been hurting myself multiple times.

I texted him.

M: Tae. Help me.
Sent✔

T: What do you need?
Sent ✔

M: I need you here. Please come here.
Sent ✔

T: Tantanan mo 'ko sa kadramahan mo Adri.
Sent ✔

M: Mauubusan na'ko ng dugo Tae.
S

een ✔

Hindi na sya nagreply. I cry.

Kahit mamatay pala ko, hindi sya pupunta.

"Why is it you? Why did it have to be you? Bakit hindi kita kayang bitawan." I whispered on myself between my sobs.

My sight starts to be blurry.

I heard a footsteps.

"Adri? You're insane. Bakit mo 'to ginagawa?" I saw him.

Napangiti ako knowing na pumunta sya. Pinuntahan nya ko.

"Tatawag lang akong ambulansya. Don't close your eyes." Utos nya.

Nanatili akong nakatingin sa mukha nya. Sa mukha ng lalaking mahal ko pero may mahal namang iba.

"Bilisan nyo!" Sigaw nya mula sa cellphone.

His phone rings again.

"Mahal. Mas inaasikaso lang ako." It's her girlfriend again.

"Ano? Nahihilo ka? Okay, dyan kalang pupunta na'ko."

Tumayo sya.

"T-tae."

"Padating na 'yong ambulansya. Just open your eyes. Malapit na sila. Alis na'ko." Paalam nya.

"M-mas kailangan kita dito. 'Wag mo 'kong iwan." I keep crying.

"Kailangan ko ding umuwi."

Umalis sya. Not knowing that I near to dying.

Kailangan din kita. Pero napatunayan kong kahit ikamatay ko. You're not going back to my arms again.

Kailangan kita pero if I will let you choose between me and her. I know you're not going to choose me.

Kahit gaano pa kita ka-kailangan.

Sa huli. I'm going to cry alone.

Need you alone.

Again, Alone.

The End.

🌻🌞---

This one-shot is dedicated to:
Yannie Silva