ACIYA GÜLMEK...

Geçmedi sadece alıştım

İmkansıza alışmış gibiyim artık bunun önemini çok iyi anlıyorum sayende biz diye bişey var sanırken aslında öyle bir şey yokmuş yakınımdayken uzağımdaymışsın meğer haberim yokmuş hatırlıyor musun ben sana seni istediğimi söylerken sen her istediğini elde edemezsin demiştin ama sen benim her istediğim değildin ki neden gittin çok şey istediğimi sanmıyorum ben seninle hayatımı paylaşmak isterken hayatımı çalıp gittin ardında sana dair bi iz bırakmadan hem de söylesene hiç mi sevmedin beni ben seni bu kadar çok severken senin hiç sevmemen imkansız benimle birlikte zaman geçirirken hiç mi eğlenmedin benimle birlikte yalın ayakla toprağa basarken çakıl taşları ayağımızı keserken hiç mi katlanmadın benimle birlikte olan acıya benimle kayan yıldızı aynı anda gördüğünde ben seni dilerken sen başkasını mı dilemiştin de istediğin oldu anlamıyorum artık hiçbir şey için mutlu olamıyorum his nasıl hissedilirdi nasıl sevilebilirdi nasıl mutlu edebilirdim birilerini nasıl hiçbir şey olmamış gibi davranabilirdim ki aslında herşey yaşanmışken nasıl sessiz kalınabilirdiki tüm acımı içime hapsetmişken anlayamıyorum hissedemiyorum. Artık söylemek isteyipte o kadar çok şey söyleyemediğimi farkettim ve bunu farketmem içinde senin beni bırakıp gitmen gerekiyormuş bi ev nasıl bu kadar bomboş kalabilirdi ki bi hayal nasıl bu kadar kırılabilirdiki bi rüya nasıl hissetmeden yaşanırdı ki sen olmadan ama alışmalıyım zorundayım herkes alışmak zorunda gittimi dönemiyor gidenler ya kayboluyorlar o yollarda ya da umursamıyorlar geride bıraktıklarını. Eğer bi gün gitmek zorunda kalırsam geride bıraktığım köprüleri asla yıkmak için uğraşmam çünkü bir gün gelir terkettiğini sandığın yerlere elbet bir gün dönmek zorunda kalabilirsin. Artık benim umudum tek bi melekten ibaret o meleğe olan umudumu bi gün kaybedersem o gün geldiğinde beni öldüren o meleğin olması işte tüm umudumu kaybeder. Ve eğer bunu okuyorsan şunu sakın unutma ne yaşamak nefes almaktır ne de ölmek nefessiz kalmaktır yaşamak sevilmeyi hak eden birine yaşamını harcamaktır. Ve sen bu değeri haketmedin hemde çok sevmişken seni ben kolayca unutan biri değilim bana yapılanları ama bu aralar başım çok ağrıyor umarım hafızam siliniyordur. Şimdi sana cevabını hiç bir zaman  öğrenemiyeceğim senin sadece hep  susacağın o soruyu soruyum mu?
Hani hep derdin ya senden başkası olmaz diye şimdi yanındakine de diyebiliyor musun senden öncesi hiç olmadı diye şunu söyleyeceğim sadece sen benim eski hayatıma döndüğümü eski mutluluğumu geri aldığımı zannetme çünkü sen giderken tüm duygularımı hislerimi de kalbimden söküp götürdün geçmedi...sadece alıştım.

 
Kaç şarkı sildim aklımdan
O melodiyi yaratmak için
Kaç hayal kurdum seni düşünerek
Belki rüyama girersin diye
Kaç rüzgar esti karanlığıma
Tozdan görünmedi anılar
Sildim her şiiri satırından
Saçlarına taradım yıldızları
Gölgem ve ben sırdaşız birbirimize
Ne o yalnız olduğunu söyler kimseye
Ne ben anlatırım seninleyken çocuksu mutluluğumu...