ᴇsᴋɪ sᴇᴠɢɪʟɪᴍ ᴇɴ ʏᴀᴋıɴ ᴀʀᴋᴀᴅᴀşıᴍʟᴀ sᴇᴠɢɪʟɪ!

𝟎.𝟗: 𝐃𝐨 𝐧𝐨𝐭 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝐦𝐞

Sınıftan içeri girdiğimde Yukhei'yle Lalice'in gülüşdüklerini gördüm. Onlara göz devirdim ve Yukhei'nın sırasından sağ tarafa oturdum. Ama gözüm durmadan onları kesiyordu.. Yukhei yanıma geldi..

"Ahh Soo jin bugün benim yanımda Lalice oturacakta, onunla çalışmamız gereken bir proje ver." şaşırmıştı. Ayağa kalktım ve çantamı elime aldım..

"Ahh tamam siz hiç rahatsız olmayın." dedim ve en arka sıraya oturdum. Arkadaşımdan nefret ediyorum, herşeyimi elimden alıyor. Önce Taeyong şimdi de Yukhei.. Gözlerim dolarak Yukhei ve Lalice'in kahkaha seslerini bakıyordum. Taeyong içeri girdi ve Lalice ve Yukhei'nı öyle görünce bağırmaya başldı.

"NOLUYOR BURDA? SEN NEDEN BUNUN YANINDA OTURUYORSUN?!" 

"Taeyong aşkım, Yukhei'yle yapmayız gereken bir proje ödevi var."

"Sen istediğin zaman birisinin yanına oturucan ve ben buna izin mi vericem Lalice?" 

"Taeyong sevgilim sadece bir günlük." dedi ve masumca Taeyong'a baktı. Taeyong sinirlenip sınıftan çıktı. Bense hala onları izlemekle meşğuldum. Onları kıskanmıyordum tabikide. Sadece.. sadece kendi halime üzülüyordum. 

...

Okulun arka bahçesinde oturmuş etrafı izliyordum. Esen rüzgar yüzümü okşasada ve beni mutlu etsede hiç moralim yok gibiydi. Arkadan birisinin gözlerimi elleriyle kapatmasıya dikkatim dağılmıştı.

"Ben kimim?" dedi bu kişi sesi gülümseyerek.

"Yukhei?" dedim bıkkınca. O yanıma oturdu ve elindeki papatayanı kulağımın arkasına taktı.

"Soğukta neden burda oturdun, üşütüceksin." 

"Gidip Lalice'le ödeviyi yapsana." kahkaha atar..

"Dur bir dakka yoksa sen beni kıskandın mi?" dedi sırıtarak. Ayağa kalktım ve yüzümden hiçbir mimik olmadan konuşmaya başldım.

"Yukhei biz hiçbir şey değiliz, ne sevgili nede arkadaş. Onun için ne sen beni sev, nede ben seni." ayağa kalktı. Üzülmüşe benziyordu.. Yumruğunu sıkarak konuşmaya başldı.

"T-tamam, b-bundan sonra sana k-karışmıycam."