Rock bottom

3

"Puny Parker, duyduğuma göre Stark stajına seçilmişsin. Hile mi yaptın seni ezik? Kim senin gibi bir ucubeyi ister ki? Duyuyor musun Parker, sen salağın tekisin." Flash yine bana olan sevgi sözcüklerini sıralıyordu. Dün okuldan erkenden çıktığım için hıncını alamamıştı. Bazen onun haklı olduğunu düşünüyordum, Parker laneti beni bir ucube yapıyor olabilir. Ailem, sonra da Ben amcam ölmüştü ve bunun kendi suçum olduğunu düşünmeden bir günüm geçmiyordu. Üstelik ailemin evinde onlar öldükten hemen sonra bir yangın çıkmış ve o yüzden 5 yaşından önce ki hiçbir şeyim yok, ne bir fotoğraf ne bir kaset. Elimde ailemle tek bir fotoğrafım bile yok. Onların fotoğraflarınıysa May ve Ben pek fazla göstermezdi nedendir bilinmez.
Flash bir şeyler söylemeye devam ediyordu ama benim takmadığımı görünce susup gitti.

"Pete, iyi misin dostum?" Bu Harry'di.

"İyiyim Harry, her zaman ki Flash işte."

"Peter, bugün cuma stajına üç gün kaldı. Bu çok harika değil mi?" Staj konusunda herkes benden daha çok heyecanlı galiba. Bense örümcek adam olduğumu anlayabilirler mi onu düşünüyorum. Koskoca Tony Stark'a yalan söylemek zor olacak...

"Evet Harry gerçekten muhteşem bir şey. Çok heyecanlıyım. Düşünsene Tony Stark."
Bir şeyler daha konuştuk ve sınıfa gittik.

🕷 Pazartesi günü, Stark stajına doğru giderken🕷

Büyük an gelip çatmıştı. Gerçekten çok heyecanlıyım. Ya kendimi rezil edersem.Tamam Peter son bikaç gündür pratik yaptığın gibi. Adım Peter Parker, 16 yaşındayım, midtown lisesinden geliyorum, staj için nereye gitmem lazım? Aferin Pete danışmaya aynı böyle diyeceksin. Sonra da Tony Stark'a aynı şeyleri söyleyeceksin. Sen örümcek adamsın hadi bunu yapabilirsin. Kendini rezil etme Peter lütfen lütfen lütfen.
Kendimle üçüncü şahıstan konuşmayı bırakmam lazım. Ve bir baktım ki kulenin önündeyim. İçeri girdim ve elim ayağım titriyordu.

"Merhaba, ben Peter Parker staj için gelmiştim" Sesim içime kaçtı galiba ben bile kendimi duyamadım. Danışmadı ki kadın bana dümdüz bakıyordu. O yüzden tekrar etmeye karar verdim. Hadi Peter hadi

"Ben Peter Parker, staj için gelmiştim." Bu da çok mu yüksek oldu ya? O kadar gerildim ki bıraksalar ağlayabilirim şurda.

"Merhaba, senin geleceğinin bilgisini almıştık. Şuraya imza attıktan stajyerlik kartını alacaksın. Sakın kaybetme buraya girerken onu taratman lazım." Kartı aldıktan sonra teşekkür ettim. Tarattıktan sonra aklıma dank etmişti, nereye gideceğimi sormadım. O kadar pratik boşa gitti yine mal gibi kaldım ortada derken bir adam çıktı.

"Sen de kimsin? Senin yaşındakileri buraya aldıklarını sanmıyorum hadi ikile." Bir tek benim başıma gelebilecek olayları yaşıyorum resmen.

"Ben stajyerlik için gelmiştim. Bu da kartım." Aferin Peter güzel cevap, şimdi normalliğini koru.

"Haaa sen çocuksun. Tony bahsetmişti, söylemem gerek senden baya etkilendi. Neredeyse onun kadar zekiymişsin." Çocuk mu ne? Bir dakika benden etkilenmiş mi? ONUN KADAR ZEKİ MİYİM NE?

"Ben teşekkür ederim efendim. Nereye gitmem gerektiğini biliyor musunuz?"

"35. kata çıkman lazım. Ben Happy bu arada. Güvenlik şefi ve Tony'nin yakın arkadaşıyım." Oha yakın arkadaş mı vay be.

"Tanıştığımıza memnun oldum efendim." Efendim demeye gıcık olmuyorum desem yalan olur ama biraz yalakalıktan zarar gelmez. Asansöre bindiğimde bir ses geldi.

"Merhaba Bay Parker sizi nereye götürmemi istersiniz?" Bu Friday olmalı internette kuleyi onun yürüttüğü yazıyordu.

"35. kat lütfen." Ne kadar kibarım be? Yapay zekaya bile lütfen diyorum. Karen görse gözleri yaşarır. Bir dakika zaten Karen görüyor, saatime yüklemiştim ne olur ne olmaz.

35. kata vardığımda etrafa bakıyordum. Şimdi nereye gidecektim derken Tony Stark'ı gördüm. Aman tanrım bayılma Peter sakın bayılma. Pratik yaptığın gibi hadi mala bağlama.

"Çocuk? Peter Parker sensin değil mi?"

"Evet efendim. Ben Peter Parker." Sesim yine içime kaçmıştı ama anlaşılıyordu.

"Güzel, hadi labaratuara gidiyoruz. Yeni Stark telefonu üstüne çalışacağız. Notlarından ve sınavımızdan 95 almandan çok etkilendim. Zeki bir çocuksun." Az önce Tony Stark beni övdü mü? Vay canına!

"Teşekkürler bay Stark. Sizin stajyeriniz olmak gerçekten büyük bir onur efendim. Sizin çoğu teknolojinizi yakından takip ediyorum. Gerçekten çok etkileyeci özellikle yapay zekanız Friday. Ben de onun gibi bir yapay zeka yapmaya çalıştım ama tabi onun ki kadar gelişmiş olmadı." Az önce Karen'dan mı bahsettim ben? Lanet olsun bundan bahstememem gerekiyordu ama içimde ki fanboy ortaya çıkmıştı.

"Sen yapay zeka yapabildin mi?" Gerçekten şaşırmış ve etkilenmiş duruyordu.

"Evet Bay Stark hatta saatimde. Karen merhaba de." Karen o an konuştu ve merhaba dedi.

"Etkileyici evlat. Senin yaşındakiler bunları çoğu zaman yapamıyor. Seninle güzel işler yapacağız gibi duruyor."

Bir sonra ki üç saat boyunca Stark telefonları üstüne çalıştık. Gerçekten çok acıkmış ve susamıştım ama bunları koskoca Tony Stark'a söyleyemezdim tabi. Onun gerçekten harika biri olduğu çok belliydi.

"Aç mısın evlat. Hadi gel bir şeyler yiyelim. Yedide normalde çalışmanın bitmesi lazım biliyorum ama seni bir saat daha burda tutsak annen ve baban bir şey der mi?"
Anne ve baba... Şimdi halamın tek ailem olduğundan bahsetsem bana acıyacaktı ve ben kimsenin ama hiç kimsenin bana acımasını istemiyorum.

"Ben onları arayıp haber veririm Bay Stark." Bunu dedikten sonra odanın diğer ucuna gidip May'i aradım. Umarım beni oradan duyamıyordur.

"Selam May nasılsın? İyi misin harika. Bay Stark benim bir süre daha kalmamı istiyor da senin için bir sıkıntı olur mu? Tamam teşekkürler bay bay." Neyse ki May sorun çıkarmadı.

Bir sorun yok Bay Stark bir süre daha kalabilirim dediğimde beraber mutfağa doğru gittik ve o iki çizbuger söyledi. İnternetten bildiğim kadarıyla civil war'dan sonra avengers'dan kimse kalmamıştı çünkü neredeyse hepsi Kaptanın tarafını tutmuştu. Ben de orada savaşmıştım, Tony Stark'ın yanında. Hayatımın en havalı günü olabilirdi. Tabi Tony örümcek adamın ben olduğumu bilmiyordu. Benden yardım istediğinde tek şartım kimliğimin gizli kalmasıydı.

"Eee çocuk boş zamanında ne yaparsın?"

"Star wars izlemeyi çok severim. Kesinlikle gelmiş geçmiş en iyi film serisi ama son çekilenler çok kötüydü ve ben onları göz ardı etmek istiyorum." Bir süre daha star wars hakkında konuştum o sıra da çizburgerler geldi ve onları yedik.

"Saat geç oldu söyleyeyim de seni Happy eve bıraksın."

"Bay Stark gerçekten Bay Happy'i rahatsız etmeye gerek yok ben kendim gidebilirim"

"Olmaz Pete seni bu saate tek başına hayatta yollamam." Ben de el mecbur peki dedim.
Happy'le olan araba yolculuğunun çok tuhaf olduğunu söylemem lazım. Sanırım benden pek hoşlanmadı. Ve sonunda eve varmıştım.

Tony ve Peter tanıştı sonunda!