Rock bottom

24

Günün devamında babam Ross'la görüşmeye gitmişti. Bense Harry'nin yanına gidecektim. Bu olaylar yüzünden ortadan kaybolmuştum ve şimdi onun bana ihtiyacı vardı. Evlerine vardığımda kapıyı çaldım.

"Merhaba Bay Parker, Bay Osborn odasında." Kafamı sallayıp odasına gittim. Derin bir nefes aldım, çok suçlu hissediyordum.

"H-harry?" Harry'nin hali kalbimi parçalıyordu. Gözleri kıpkırmızıydı ve derin çukurlar vardı. Uzun süredir uyumadığı belliydi.

"Peter?" Hiçbir şey demeden onun yanına gidip sarıldım ve o da ağlamaya başladı.

"B-bu nasıl olabilir aklım almıyor Peter. O bir suçlu çıktı! Tüm hayatımızı mahvetti!" Ne demem gerektiğini bilmiyordum, orda sessizce durup içini dökmesini dinledim.

"S-sen nerelerdeydin? Bir şeyin yok değil mi?" Ona daha fazla yalan söyleyemezdim, artık bunu kaldıramazdım. Bu suçluluk hissi beni yiyip bitiriyordu, affedilmeye ihtiyacım vardı.

"H-harry tuhaf rüyalarımı hatırlıyor musun?" Kafasını salladı.

"O-onlar b-benim gerçek ailemmiş. Ben evlatlıkmışım." Gözleri kocaman olmuştu, şaşkın şaşkın bakıyordu.

"Kimlermiş?" İşte bomba burda patlayacaktı. Onun babasını yakalayan Tony Stark'tı...

"T-tony Stark'mış." Birden ayağı kalktı ve ileri geri yürümeye başladı. Çok korkuyordum, ya benden nefret ederse?

"Seni neden evlatlık vermiş ki?" İkinci bomba da burdaydı. Norman'ın kaçırmasını kimseye bahsetmemem gerekiyordu çünkü bu gizliydi ama Harry bunları bilmeyi hak ediyordu.

"Beni kaçırmışlar Harry. Kaçıran kişi de N-norman'mış. Hafızamı bir şekilde sildirmiş ve Pepper Potts'la ortakmış." Harry bunları duyduğu gibi bir an da yürümeyi kesti. Artık sadece kızarık gözlerinde büyük bir acıyla etrafa bakıyordu.

"Onu da mı b-babam yapmış?" Kafa salladım.

"Tanrım buna inanamiyorum. Hem bir yeşil yaratık olup suç işlemiş hem de bebek kaçırmış!"

"H-harry bana sinirli değilsin değil mi? Gerçekten çok üzgünüm, hiçbir şey böyle olsun istemezdim. Sen benim kardeşimsin senin üzülmen içimi parçalıyor." Bana gözlerine yaşlarla baktı, o kadar üzgün ve yıkılmış duruyordu ki!

"Tabi ki hayır Pete sana nasıl kızgın olabilirim? Senin hiçbir suçun yok, üstüne bir de beni teselli ediyorsun. Senin yerinde başkası olsa bir daha yüzüme bakmazdı. Çok utanıyorum Peter, onun babam olmasından çok utanıyorum. Bu kadar kötü birinin oğlu olmak... Üstelik artık tüm dünya bunu biliyor."

"Hayır Harry senin utanman gerekmiyor. Senin de hiçbir suçun yok. Ben her zaman senin yanında olacağım. Aileler bunun için vardır ve sen kimse yokken benim ailemdin."

"Peter sen de benim ailemsin. Sana söz veriyorum her zaman senin yanında olacağım." Sonra da sarıldık ve bir süre yan yana oturduk.

"Şimdi ne olacak Harry?"

"Yeni vasim halam olacak, şirketin başına da o geçecekmiş. Tabi daha batmadıysak!"

"Her şey yoluna girecektir Harry."

"Hiçbir şey yoluna girmeyecek Pete. Daha iki gün önce onlarla arkadaş olmak için peşimden ayrılmayanlar şimdi arkamdan atıp tutuyor. Artık kimse yanıma bile yaklaşmaz."

"Biliyorum Harry her şey çok zor görünüyor ama elbet bunlar da geçecektir. Üstelik senin hiçbir suçun yok bunu sakın unutma."

"Biliyorum Pete biliyorum. Senin kaçırılma olayın basına sızmadı, gizli bir bilgi mi?"