13

1K 95 91
                                    

Bir çatıda oturmuş etrafa bakıyordum. Beni öldürmek isteyenler kervanına bir kişi daha katılmıştı,yeşil goblin. Onun bu işle ne ilgisi vardı hiçbir fikrim yoktu. Ancak ben her ne kadar daha fazla bu işle uğraşmak istemiyor olsam bile beni öldürmesine izin veremezdim öyleyse onun ne ilgisi olduğunu bulmak zorundaydım. Emin olduğum tek bir şey vardı o da kimseye güvenemeyecek olmamdı. May bana yıllardır yalan söylüyordu, Mj büyücü çıkmıştı, güvenecek kimim kaldı ki? Artık her zamankinden de yalnızdım. Ama bu işi halletmek istiyorsam kaynaklara ve ipuçlarına ihtiyacım vardı. Öncelikli hedefim yeşil goblinin kim olduğu bulmaktı. Ondan sonra niye benim hafızamı bu kadar önemsediğini bulabilirdim. Üstelik benim kim olduğumu biliyor olması işimi hiç kolaylaştırmıyordu. Her an her saniye tehlikedeydim.

"Spiderman" Bu, bu Ironman'di? Ama neden buradaydı ki? Bir o eksikti zaten bu gece görmediğim.

"Stark burda ne işin var?"

"Aaa görmeyeli kabalaşmışsın spidey ayıp oluyor." Gerçekten kimseyle uğraşacak durumda değildim, bay Stark'la bile.

"Havamda değilim Stark." Bu ikile demek oluyordu.

"Kötü bir ruh halindesin anladık. Sana yeni bir kıyafet yaptım onu vermek için geldim." Ah doğru bir de o vardı.

"Beni doğru düzgün tanımıyorsun bile neden yaptın?"

"Hayırseverliğim tuttu." Kafa salladım.

"Sağol."

"Eee seni böyle üzgün yapan şey ne? Her zaman çok neşeli görürdüm seni."

"Yeşil goblin diye biri kimliği biliyor. Nasıl öğrendi bilmiyorum. Anlayacağın başım belada." Buna gerçekten şaşırmış duruyordu. Gizli kimliğime ne kadar önem verdiğimi herkes bilirdi.

"Üzüldüm spidey. Eğer istersen onun için bir tarama yapabilirim. İşe yarar bir şeyler illa ki çıkar."

"Gerçekten mi? Bunu yapar mısın? Aman tanrım çok teşekkür ederim." Bir anda umut ışığı doğmuştu bana. Onu kendim bulmamımın imkanı yoktu.

"Spidey söylesene kaç yaşındasın sen?"

"20" Dedim anında.

"Ordan bakınca salağa mı benziyorum. 18 yaşının altında olduğuna eminim. Okul çantasıyla dolaşıyorsun." Yalanım ortaya çıkmıştı.

"Birkaç aya 17 olacağım."

"Yani 16 yaşındasın. Sen çok küçüksün." İşte bu laftan da nefret ediyordum.

"Küçüksem ne olmuş? Bu güçler yaşa bakmıyor öyleyse sorumluluğumu almam lazım." Çıkışmak istemezdim ama zaten sinirlerim bozuktu.

"Hey hey sakin ol şampiyon." Benim bu kaba ve atarlı ergen halimi nasıl çekiyordu anlamıyordum.

"Bay Stark sizin kim olduğunuzu herkes biliyor, bundan hiç endişe etmiyor musunuz?"

"Aslında bakarsan hiçbir zaman endişe etmedim. Hatta sen hatırlamazsın belki daha yaşın küçük ama bir kez evimin adresini vermiştim sonra bombalamışlardı." Gözlerim kocaman olmuştu, ben olsam aklım çıkardı o ise gülüyordu!

"Bay Stark bazen sizin manyak olduğunuzu düşünüyorum." Buna büyük bir kahkaha attı. Bu kadar komik miydi dediğim?

"Bunu düşünen ilk kişi olmazsın evlat. Goblinle alaklı bir şey bulduğumda sana haber veririm. "

"İyi de beni nasıl bulacaksınız ki?"

"Ben Tony Stark'ım istesem senin kim olduğunu bile bulurum." Evet haklıydı. Onun gözünden hiçbir şey kaçmazdı. Kafa salladım ve o da gitti. Benim de artık eve gitme vaktim gelmişti. May etrafında içki şişeleriyle uyuyordu. Birkaç günde nasıl bu hale gelmişti aklım almıyordu. Sözde evden atılmamızdan korkuyordu! O böyle yaparsa nasıl ödeyecektik ki? Ya beni yetimhaneye alırlarsa? Kafamı iki yana salladım, şu an bunu düşünmek istemiyordum. Odama gidip Bay Stark'la beraber yaptığımız yeni kıyafetime baktım. Çok güzeldi, daha dayanıklı gözüküyordu. Neyse ki yapay zeka eklememişti ama kıyafetle iletişme geçebiliyordu. Bunu nasıl yaptığını anlamamıştım. Karen'ı onun içine yükledim ve ödevlerime başladım. Her ne kadar zeki olsam da benim de ders çalışmak gerekiyordu. Sonra da uyudum.

~~~~~~~~~~

"Televizyonda ki ki babam değil mi?"

"Evet o Petey, konuşma yapıyor."

Küçük çocuk gözleri kocaman olmuş bir şekilde televizyonu izliyordu. Babasının ne dediği hakkında en ufak bir fikri yoktu.

"Sıkıldım, hadi oyun oynayalım."

~~~~~~~~~~

Gecenin bir yarısı bu rüyayla uyandım. Babam televizyondaydı? Yani o ünlü biri miydi? Belki de tek seferlik bir şeydir, ünlü olduğunu nerden çıkardım ki? Bu durumdan sıkılmıştım ve yorulmuştum. Daha fazla uyuyabileceğimi sanmıyordum. Ben de yeşil goblin hakkında araştırma yapmaya başladım.

Öncelikle internette neler yazdığına baktım. Onun kötü olduğunu ve elinde ki bombaların ses, gaz ve ateşli olduğunu öğrendim. Duyularım 11 kat geliştiği için ses bombası sıkıntı yaratabilirdi. Bunun için bir şeyler yapmam gerekiyordu. Goblini en azından bu konu da şaşırtmalıydım. Bunun için duyularımı kısıtlayacak, kıyafete ekleyebileceğim kulaklık gibi bir şey tasarlayabilirdim.Ama ben fakirim yani bunu yapmam çok zordu. Belki bay Stark'tan yardım isteyebilirdim ancak bana zaten çok yardım etmişti, ondan bunu da isteyemezdim. Bir diğer seçenek stajımda Bay Stark'a fark ettirmeden bunu yapmak olabilirdi ama bunun da Friday yüzünden fark edilmemesi imkansızdı. Başladığım yere geri dönmüştüm. Öyleyse tek seçeneğim vardı. Gerekli olan aletlerin listesini çıkarıp, en ucuz olduğu yerden almak.
















Peter sahalara geri dönüyor! Şimdi ne olacağını goblin düşünsün ;)

Rock bottom Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin