Rock bottom

22

Ben, ben vurulmamıştım. Hemen yanımda ki Pepper'a baktım o da vurulmamıştı. Babam tek bir yöne bakıyordu. Ama, ama bu gerçek olamazdı. Orda yenilmezler duruyordu. Black widow, Kaptan Amerika, Hawkeye, Falcon, Scarlet witch, Vision, Doktor Strange, Thor, Hulk, Rhodey amca, adını bilmediğim küçülen adam ve hatta kış askeri bile buradaydı. Silahı ateşleyen de Kaptan Amerika'ydı.

"Bize ihtiyacın olursa orda olacağımızı söylemiştim." Konuşan Kaptan Amerika'ydı. Şu an kafama silah dayalı olmasa bunun ne kadar havalı olduğuyla alakalı bir konuşma yapardım. Sonra da savaş başladı.

Babama baktığımda tek bir şeye odaklanmıştı, Norman Osborn namı değer yeşil gobline. Yanımda ki Pepper'a baktığımda rahatladığını anlamıştım. Ben de bağladıkları kelepçeden kurtulup babamın yanına gittim. Ona bir yumruk atıp üstüne atladım. Yumrukları kesemiyordum, o kadar fazla canımı yakmıştı ki! Beni kaldıran kişi kimdi bilmiyorum ama babam olmadığı kesindi çünkü ben süper güçlüydüm.

"Bırak gebereceğim onu, bırak!" Bağırmama rağmem elinden kurtulamıyordum. Baktığımda beni tutan kişi kış askeriydi.

"Emin ol evlat birilerini öldürmenin vicdan azabını çekmek istmezsin." Belki dediği mantıklıydı ama şu an benim mantığım devre dışıydı. O serum almış bir süper asker olabilirdi ama bu benim daha güçlü olduğum gerçeğini değiştirmiyordu. Elinden kurtulup yeniden Norman'ın üstüne atladım. Gözümü intikam ve hırs bürümüştü, çevremde ki savaşın bittiğinin bile farkında değildim. Sanki hiçbir şeyi duyamıyor gibiydim.

"Sen, sen tüm hayatımı mahvettin! SENİ GEBERTECEĞİM DUYDUN MU BENİ?" Yüzü kanlar içindeydi, benim elim gibi.

"BAK BAKALIM ŞİMDİ ÖRÜMCEK ADAM BİRİNİ ÖLDÜREBİLİYOR MU? HA NE DERSİN ÖLDÜREBİLİRİM SANKİ!" Çıldırmış gibiydim, adamı ölümüne dövüyordum. Beni kaldırmaya çalışıyorlardı ama başaramıyorlardı.

"Peter dur artık! Harry'i düşün, bunu yapmak istemezsin." Konuşan babamdı. Bir anlık dikkat dağınıklığımdan yararlanan kaptan ve kış askeri beni kaldırdılar. Etrafıma baktığımda herkes film gibi beni izliyordu. Norman'ın adamları yerdeydi. Pepper'a baktığımda black widow onun yanındaydı. İkisinin de elinden kurtulup babamın yanına gittim.

"İyi misin evlat?" Konuşana baktığımda Strange'di.

"Çok iyiyim ya valla, göbek atıp oynayacağım o kadar iyiyim." Ne salak salak sorulardı bunlar ya! Shield gelmiş Norman ve adamlarını alıyordu. Keşke gelmeseydiniz ya zahmet oldu!

"Siz nereden çıktınız?" Bunu soran babamdı.
Strange yeniden lafa girdi.

"Yardıma ihtiyacınız olduğunu biliyordum o yüzden onları çağırdım ve buraya geldik." Sonra da bir portal açtı.

"Kuleye gidelim olur mu?" Hepimiz kafa salladık ve kuleye gittik.

"Planınızı kimin Norman'a bildirdiğini bilmek ister misiniz?" Konuşan black widowdu. Neyden bahsediyordu? Birileri bize karşı ajanlık mı yapmıştı? Ancak biz kimseye plandan bahsetmemiştik.

"Pepper'dı" Ortama sanki bomba düşmüş gibiydi.

"Saçmalama o böyle bir şey yapmaz. Pepper bir şeyler desene." Babam aklını yiterecek gibiydi.

"Evet ben yaptım." Ne?

"BEN SENİN İÇİN KENDİMİ FEDA EDİYORDUM, SENİ SÜRTÜK!" Onun üstüne atlamadan kaptan ve kış askeri beni tuttular. Sinirden artık kriz geçirecektim! Babama baktığımda kalbinin binlerce parçaya ayrıldığını burdan ben hissettim. Benim için zorsa onun için 10 kat daha zordu. Nişanlısı sanıyordu onu!