Rock bottom

19

-------------------

Peter o gece huzurlu bir şekilde uyurken Tony ise hafıza silinmesini düşünüyordu. Hala bilmedikleri bir sürü şey vardı ve Tony Stark bu işi çözmeye yemin etmiş gibiydi. Norman ikisinin birbirlerini bulduğunu bilmiyordu, hatta Peter'ın yaşıyor olduğunu bile bilmiyordu. Bunu kullanabilirlerdi, hamle sırası artık Stark'lardaydı. Bir de mahkeme ve soruşturmayla uğraşmaları gerekiyordu. Onlar örümcek adamı öğrenemezlerdi öyleyse Norman'ı ve ortaklarını yakalamak sadece kendilerinin göreviydi. Tony, Obadiah Stane'i düşündü kendi kaçırılması onun yüzündendi belki de Peter'ı da o kaçırıtmıştı. Ne yazık ki bunu ona sorma şansı yoktu çünkü o ölmüştü. Derin bir nefes aldı bu işi çözecekti. Yarın Peter'la daha detaylı konuşabilir ve bir plan yapabilirlerdi. Zaten Shield'la goblini yakalamak için çoktan görüşmüştü. Detayları bilmiyorlardı, onlar sadece o manyağı içeri tıkacaklardı.

-----------------------

~~~~~~~~~~~~~~

"Dondurma istiyorum. Dondurma dondurma dondurma..." Küçük çocuk sabahtan beri babasının kafasını şişiriyordu.

"Pete tamam beraber dondurma yemeye gideceğiz ama önce şu toplantıya girmem lazım."

"Banane ben şimdi istiyorum."

~~~~~~~~~~~~~~~

Sabah kalktığımda neden hala rüyalar gördüğümü düşünüyordum. Babamı bulmuştum, bitmeleri gerekmez miydi? Belki de zamanla geçecekti. Üstümü değiştirmek istiyordum ama bir şey fark etmiştim ki bavullarım hala o çatıdaydı yani çalınmadıysa ki bu da imkansızdı. Dün giydiğim kıyafetler kimindi bilmiyorum, öylece dolapta bulmuştum. Ayağa kalkıp üstümü giyindim. O çatıya gidip bavullarıma bakmam lazımdı. Sabah daha çok erkendi eğer bay Stark uyanık değilse o fark etmeden gelmiş olurdum.

"Friday Bay Stark uyanık mı?"

"Evet Peter." Öyleyse ona haber verip gidebilirdim. Aşağı salona indim o ise derin derin düşünüyordu. Ne düşünüyordu bilmek isterdim doğrusu. Ona Tony demek hala çok tuhaf geliyordu. Ondan bay Stark diye bahsetmeyi bile bırakamamıştım. Ben bunları düşünürken o geldiğimi fark etmişti.

"Günaydın Pete."

"Günaydın Tony, yaralandığım gece bir çatıda bavullarım vardı. Gidip onları almam lazım." Tony kaşlarını çatmıştı.

"Seni tek başına yollar mıyım sanıyorsun? Happy'e söylerim gider alır. Üstelik ben milyarderim, neye ihtiyacın varsa alabiliriz. Konusu açılmışken odan için de eşya bakmamız lazım. İstersen internetten de alabiliriz."

"T-tabi olur. İnternetten alsak daha iyi olabilir. Gazetelere manşet olmak istemem." Kafasını salladı.

"Yarın okula gidebilir miyim?" İki gün olmuştu ve arkadaşlarımın beni merak ettiklerine emindim. Telefonum da çantalarda kaldığı için ulaşamıyordum kimseye.

"Peter yeşil goblini yakalayana kadar gitmesen daha iyi olur. Seni öldü sanıyor bunu kullanarak onu şaşırtabiliriz." Bu mantıklıydı ama ya Harry? Benim için endişelendiğine emindim. Ancak ona haber verirsem Norman da hayatta olduğumu öğrenecekti. İç çektim, Norman'dan nefret ediyorum ama Harry benim en yakın arkadaşımdı. Ona bunu yapabilir miydim? Eğer ondan haber alamasam ne kadar endişeleneceğimi düşündüm. Peki ya babası yakalanınca, kim bilir ne kadar üzülecekti. Belki de örümcek adama bilenecekti.

"Peter ne düşünüyorsun?" Uzun süredir sessiz kalmamadan ne düşündüğümü merak ediyordu.

"Harry'i. O benim en yakın arkadaşım, kardeşim. Norman'ı yakalayınca ne kadar üzülecektir kim bilir? Şu an da benim için endişelendiğine eminim."