No One's Perfect (SILVERIO 1)

16

Habang nag iintay ako na dumating sila dos inabot ako ng alauna ng umaga kaya naka idlip na ako.
 
 
 
Nagising ako ng alas Siyete, kaya nag hilamos na ako at nag linis ng katawan, hindi ko alam kung naka uwi na ba sila o hindi.
 
  
   
Narining ko ang yabag sa hagdanan kaya nag madali akong bumalik sa sala.
 
 
 
"Coee let's talk."
   
 
  
"Anong talk?" nag timpla siya ng kape saka inilagay sa coffee table, nanonood ng Netflix.
 
 
I turned the tv off dahil gusto kong asa akin ang atensyon niya.
   
  
  
"Ano ba? Nanonood ako diba? Bat ba ganyan ka makatingin?" irita niyang tanong.
 
 
  
"Ikaw si Cloi."
 
 
 
"Anong Cloi nanaman ba?" inis niya nang tanong napahawak ako sa batok dahil sa pikon.
 
 
 
"Fuck, please aminin mo na." naiinis ngunit nag titimpi kong saad, hindi ko alam kung bakit sobrang napipikon na talaga ako.
 
    
  
"Ano ba kasi yun? Hindi ko naman alam yang sinasabi mo!?"
 
 
 
"Then how can you explain this?" saad ko at ipinakita ang larawan sa kanya, hinigit niya iyon at itinago.
 
 
 
"Pinsan ko to."
 
 
 
"BS REASON!"
 
 
 
"BAT KA BA SUMISIGAW?! SINABI NGANG HINDI AKO YAN! DANGKULET MO RIN E NOH ASAN BA KUKOTE MO?!"
 
 

"I'm sorry, bakit ba ayaw mo umamin?"
 
 
 
"OO NA PUTA! ANAK MO SI CLOE!" halos tuluyang pumatak ang luhang kanina ko pa pinipigilan. 
     
     
  
"Bakit itinago mo siya ng limang taon?"
 
   
  
"Hindi ba't sinabi ko na na delikado ang buhay namin noon!" napahawak siya sa ulo niya sa sobrang inis.
 
 
 
"Kilala niya ba ko?" mahina kong tanong.
 
 
 
"Kilalang kilala ka niya, kaya ka nga niya nilapitan ng gabing iyon." pilit niya ring pinapakalma ang sarili.
 
 
 
"M-mom sino yung maingay? Nadistorbo tulog ko." saad ni Cloe, na ngayon ay buhat buhat ni Dos, mulang alam niya ang nangyari.
 
  
  
Nang inilapag siya ni Dos agad akong lumapit at lumohod para makapantay siya, hindi ko alam kung gaano ako kasaya.
 
    
  
Sa pag tulo ng luha ko nakita ko ang panlalaki ng mata niya dahil sa gulat, agad niya naman tinignan ang tao sa likod ko.
 
  
  
"W-why a-are you crying?" taka niyang talong saka pinunasan ang mga luha ko kaya napatingin nalang ako sa sahig at inilagay ang daliri na nakapikit ko mata.
 
  
 
Kingina! Ang sakit lang na nagawa niyang ilayo sa akin ang batang to na nanggaling pa sakin.
 
 
 
"Omo, huhu mama he's crying! Mami! Mami! Wala akong kasalanan mami!" nag papanic niyang saad at hinahawakan ang ulo ko.
   
  
 
Nagulat ako ng yakapin niya pa ako kaya halo lalong tumulo ang luha ko, may anak na ko.
 
 
  
"Wag ka pong umiyak huhu, di naman kita niaaway..." saad niya kaya natawa ko, thank you lord.  
   
   
   
"I love you, I'm sorry.." saad ko saka binuhat siya, isinandal niya naman ang ulo niya sa leeg ko.
 
   
   
"Mr. Silverio? Ano meron?"
 
 
 
"You can now call me Daddy, baby." taka niya naman akong tinignan dahil sa sinabi ko.
 
 
 
"I know everything." saad ko sat ngumiti sa kanya, taka niya namang nilingon ang nanay niya.
 
   
  
"You know?" mahigpit niya akong niyakap kaya ganon nalamang ang ngiti ko.
     
    
   
"Last day nyo na rito bukas, mag celebrate na tayo!" saad naman ni Dos pero nakay Cloe parin ang atensyon ko.
 
  
  
"Di pa tayo tapos." saad ko kay Coee, saka tuluyang umalis roon at pumunta sa kusina, back to work nanaman bukas.  
    
    
    
"Ang darama ng mag ama." bulong niya kay Dos, kaya pareho silang natawa, nag apir pa nga e.
 
 
 
"Anong gusto mo kainin?" Tanong ko kay Cloe, pero nakangiti lang siya, ibinigay ko sa kanya ang gatas matapos timplahin iyon. . 
  
 
  
"I want brother and also a sister, which is named Calli and Cloi." bahagya naman akong natawaa.
 
 
  
"We gonna change your surname first, papakasalan ko muna ang mommy mo." saad ko at hinaplos ang buhok niya.
 
   
  
"Asa ka namang pakasalan kita."
   
 
  
"Ah, talaga?" saad ko habang palapit ng palapit sa kanya hanggang sa ma corner siya sa lababo.
     
  
    
"A-ano b-ba ginagawa mo? May bata?!"
 
 
   
"Ayaw mo non? May saksi ng ating pag mamahalan." 
 
  
  
"KUPAL KABA?!" inis niya akong itinulak sa nilagpasan, natawa nalang ako saka tuluyang bumalik sa anak ko... May anak akoo..
 
   
   
"Bonding po tayo nila Mom!" masaya niyang paanyaya, nasa sala kami ngayon nag uusap.
  
  
   
"Busy ako, Cloe." saad ng nanay niya at may tinatype sa laptop, sus... Busy daw kahit wala naman akong pinapagawa.
 
  
  
"Sama ako ah!" saad ni Dos.

  
  
"San mo ba gusto pumunta?" tanong ko kay Cloe, kahit saan naman pwede ko siyang dalhin.
 
  
  
"Ako, may alam akong galaan dito sa Cebu, punta tayo lapulapu!" paanyaya ni dos, mukang malapit lang naman e.
 
  
 
"Kayo nalang tinatamad ako..." saad ni Coee, kaya sumimangot so Cloe, napaka sama ng  ugali ng babaeng to.
      
    
     
COEE'S POV.
 
 
  
"Aalis tayo Dos, diba?" sa bi ko sa kanya dahil pupuntahan namin si Soda, dahil nga sa kahapon.
    
   
  
"San nanaman kayo pupunta?" biglaang pag singit ni Cuatro, tinarayan ko nalang siya, apaka chismoso
   
   
     
"Pupunta rin ako kila Papa, Cloe gusto mo sumama ka nalang sakin?" tanong niya kay cloe at kiniss iyon sa pisngi, bat ako wala? Chos.   
   
  
   
"Oo naman po!" saka ngiting sagot nito, aba, so mas close ma sila ngayon kesa sakin?  
 
  
  
"Tara na po Daddy, bye mom alis na kami g tatay ko!" saad pa ni Cloe, at iwinagayway ang buhok, apaka e kala mo talaga.
 
 
  
"Ano bang balita mo kay Soda?" balik ko kay Dos, hindi ko rin maintindihan ang mokong nato e.
   
   
   
"Ayaw akong replyan." stress niyang saad kaya natawa ako, bat naman kasi gustong gusto niya pinsan ko?
 
  
  
"Tara puntahan na natin sa hotel niya." paanyaya ko saka inayos ang gamit at inubos ang tubig.
 
   
   
Nang makarating kami sa mismong pinaroroonan ni Soda, agad naman siyang humalik bilang pag bati, ganon rin kay Dos kaya ganon nalang ang nGiti niya.
   
     
     
"Ano kailangan niyo?" tanong niya ng maka upo kaming tatlo, marami lang akong gustong malaman.
 
 
  
To be continued...