Cuatro's pov.
"Pa, yung pipirmahan lang ang ipinunta ko rito." saad ko sa totoo lang kasama nila si Uno rito.
Nasa bahay nila ko, may kailangan kasi akong pirmahan para roon sa bago nilang things, kailangan ng pirma ng owners.
"Nako, umuulan, mamaya na kayo umalis, halinat pumarito muna kayo mag tigil, baka mag kasakit ang bata." saad ni mama. Kaya naman tumango nalang ako at bumalik sa pag kaka upo.
Nag lalaro si Uno at Cloe sa sala, habang ako ay nasa limesa katabi si Papa.
"I'm so proud of you anak." saad niya kaya tuluyan akong napalingon sa kaniya.
"Nga pala, anong trabaho sa inyo ng magulang ni Coee?" naalala ko ang lahat, at marami pa akong gustong malaman tungkol sa kanya.
"Sila ang naging kanang kamay ng pamilya natin, ibinuwis nila ang buhay nila para sa kaligtasan namin." kwento niya.
"What?"
"Sa aksidenteng nangyari sa barko, iyon ay dahil sa pinag babaril ng pamilyang Cojeda ang barkong sinasakyan namin noon, gusto sana naming mag bonding kaso disgrasya ang inabot namin, kasama namin ang bunsong anak namin at ang nag iisang anak ng Alvejo pareho silang babae, at halos magkapareho rin ng ugali."
"Kung ganon ay hindi na nga nakita ng tuluyan ang bunso kong kapatid?"
"Walang nakakita sa kaniya, imbis na ang nailigtas ko ay ang sarili kong anak, si Coee ang nailigtas ko kaya napabayaan ko ang anak ko. Nag karoon sila ng utang na loob sa amin, alam mo naman kung gaano kayaman ang pamilya natin simula palang kaya ganon kadelikado ang naging lagay namin, silang dalawa ang tigaligtas namin tuwing napupunta kami sa masamang kamay."
Napalingon siya kay Cloe, ng matapos niyang sabihin iyon.
"Ngunit sa mismong kaarawan ni Coee namatay ang kaniyang pamilya, matagal naming pinaghadaan ang party na iyon ngunit sinugod kami ng biglaan, kaagad nilang inunang barilin ang magulang niya ngunit dahil malakas ang dalawang iyon nagawa parin nilang lumaban, kalaunan nilagyan nila ng bomba ang lugar na iyon sumabog malamang, kaya iyon ang dahilan ng peklat niya sa likod."
Narinig ko na ang parteng iyon kay Cloi, nuong itanong ko kung saan galing iyon.
"Bakit gustong gusto nila makuha si Cloe?" tanong ko, dahil hanggang ngayon hindi ko makuha ang maayos na sagot.
"Coee, napaka tapang at taray ng batang iyan kabaliktaran ng ugali ng magulang niya, nung sa mismong party... Binaril niya si Freya."
"What? She did?"
"Buntis si Freya nun, pero dahil nabaril siya patay pati ang anak niya. Habang pinag bubuntis ni Coee, si Cloe duon siya nag tigil kay President Alvejo, ngunit namatay rin ito kalaunan."
Kakaibang kaba ang naramdaman ko para sa anak ko, hindi ko kakayanin kung mawawala ito maging ang ina niya.
Hindi ko kayang mawala sila sakin pareho...
"Kaya sinasabi ko sayo, kailangan mong maging maingat, lalo pa't may anak kana magiging parte na sila ng Silverio."
Taka akong lumingon sa kaniya paano niyang nalaman na anak ko iyon kung hindi niya naman ako madalas na nakikita.
"Nuong unang kita ko palang sa batang iyan, kamuka niya ang iyong kapatid na bunso, kaya ganon nalang ang tuwa ng nanay mo sa kanya nuong una." ibinigay niya sakin ang picture ng isang maliit na babae.
Kahawig niya lang naman hindi niya mismong kamuka, marahil ngay nag mana sa akin ang anak ko.
Cute e.
"Daddy! Look Tito unos made this!" ipinakita niya ang drawing ni Uno, mukang mahilig rin siya roon.
"Magkamuka ba kami daddy?" tanong niya at itinabi sa muka niya ang drawing, mas magaling naman ako diyan.
"Oo, baby.. Kailangan na nating umuwi baka hinahanap na tayo ng mama mo." saad ko at hinaplos ang muka niya.
Coee's pov.
"Soda, kung gusto mong makulong si Red, wala tayong sapat na dahilan para magawa iyon." saad ko sa kaniya. Nag lagay siya ng cookies sa Coffee table pati narin wine, tch ang panget ng kapartner sana chichirya manlang o ano.
"I don't think so, hindi ko parin mabuo ang plano ko." saad niya.
"Ano ba kasing naisipan mo at gusto mong ipakulong si Red?" biglaang tanong ni Dos, nag patuloy lang ako sa pag kain.
"Marami na siyang batas na nilabag, kaya bakit hindi siya pwedeng makulong?" sabagay marami nga naman kaso mayaman kaya hindi makulong, pamilya niya salot sa lipunan e.
"Dos, habang nandito sa Cebu si Soda, ikaw muna bahala sa kanya kasi alam ko namang gusto mo siya."
"Ulol, bilisan mo na kailangan na nating umuwi."
"Wag ka nga excited."
"Soda, kamusta na pala ang kompanya? Hindi ka naman ba nahihirapan?" natawa naman siya sa tanong ko.
"Ako? Mahihirapan? Girl, baka nakakalimutan mong si Soda tong kaharap mo." mayabang niyang saad.
"Tantanan mo ko sa kayabangan mo pag ikaw ipinahamak niyan, ewan ko nalang sayo." naiiling kong saad.
"Hindi ako nag yayabang noh, kailan ba uwi mo?"
"Mamayang 3:30." saad ko.
"Ganon?"
"Oo, ikaw? Baka nakakalimutan mong si Red ang ipinunta mo rito, bumalik ka na rin sa marikina."
"Ayoko, mag sstay muna ako, saka nandyan naman si Dos, makikitira muna ako sa kanya para makatipid."
"Ayon, pareho nga talaga kayong buraot, punyawa magsama nga kayo diyan, may tatawagan lang ako."
Tumayo ako at lumayo sa kanila.
[hello?] narinig ko ang boses ni Cuatro sa kabilang linya, kinikilig ako kagad anak nang.
"Asan na kayo? May lipad tayo mamaya.."
[Actually naka ready na gamit natin, ikaw nalang kulang.]
"Ay ganon? Sorry, pauwi narin kami."
[bilisan niyo, iloveyou.]
*toot toot.
Pota?!!!! Sinabi niya yon?
Hoy ano nga?! UGHHHH HAHAHAHAAHA!!
"HOY! para kang tanga diyan, ngiti ng ngiti amp." saad ni Soda, pero tinaasan ko lang siya ng kilay.
Lalakero kasi duh..
"Tara na Dos, mag paalam kana sa bebe mo." saad ko saka lumabas ng hotel, ne excite tuloy ako umuwi.
'i love you'
'i love you'
Hutaa my heart melts..
To be continued...
BINABASA MO ANG
No One's Perfect (SILVERIO 1)
Random(COMPLETED) We are both not sober on that time, i left him hanging on cause my life is in danger but that was 5 years ago. We met again but i think that's not the right time cause while we're enjoying the days with her, Cojeda are done with their pl...