23

7 7 0
                                    

Wednesday ngayon, kaya sabay sabay kaming nag tang haliaan, natatawa ko sa anak ko dahil stress naraw siya sa assignment niya.



"Mom, i forgot this letter was for you from the creepy girl, nung monday pa to ibinigay pero nakalimutan ko kasi ang dami kong assignment, malapit na po ako gumraduatee."



Agad ko namang tinaggap ang sulat na ibinigay niya at binasa iyon, ang pangit naman mag sulat.



'Coee Alvejo, don't you ever dare to make an event or anything else.'

-Z



"Nababaliw na talaga ako sa babaeng to, ang rami ko ng iniisip dumagdag pa siya " agad kong crinample yung papel saka itinapon.



"Yeah, pero mom guess what, ang cool niya, idol ko siya." saad ng anak ko kaya halos mabulunan ako sa kinakain ko.



"Dahan dahan naman..." saad ni Cuatro at binigyan ako ng tubig, walang pasok kasi mag bagyo raw kaya ayon andito kaming tatlo sabay sabay na kumakain.



"Nako manang grabe ang ulan..." saad ko sapagkat nahuli ko siyang nakatingin sa labas.



"Oo nga, naalala ko ang anak kong masayang naliligo sa ulan." emosyonal niyang saad kaya tinabihan ko siya at hinaplos ang likod niya.



Si Cuatro at ang anak ko ang nag huhugas ng plato, inutusan ko sila dahil wala nama silang ambag jk.



"Gano ba manang? Ilang taon na ho ba ang anak ninyo?" taka kong tanong, ang sarap ng hanging pumapasok sa bintana.



"Nako, iyong batang yon ay napaka kulit labing dalawang taon siya nuong pumanaw siya, hindi niya kinaya ang sakit niya kaya tuluyan siyang nag pahinga."



"Pasensya na po..."



"Ayos lang, nag papasalamat nga ako sa diyos dahil dumating si Cuatro sa buhay namin, siya ang tumulong sa anak ko hanggang sa iwan na kami nito."



"Kung ganon po ay pinili niyo nalang manatili rito?"



"Sa totoo ay hindi, pinilit niya kami dahil alam niyang wala na kaming mapupuntahan, natatanda narin kami at mahiHirapan kaming humanap ng trabaho pag nag kataon, napaka bait ng batang iyan."



"Sabagay, wala ho siyang kasangga noon."



"Alam mo ba, nalupa namin ang tinatayuan ng bahay niyang ito ngayon?" halos manlaki mata ko sa sinabi niya.



"Seryoso po? Pano?"



"Dito kami naninirahan, kubo lamang ang bahay namin noon, ngunit tignan mo ang pinag bago ngayon, naabutan ko lamang iyang si Cuatro sa bahay nila, inaya ko siyang ampunin at pumayag naman siya dahil nag iisa lang siya sa bahay nila."



"OMG... So lupa niyo talaga dito? Then inampon niya siya kaya dito siya nag stay?"



"Oo, kaya minsan nahihirapan kaming bisitahin ang puntod ng anak namin dahil sa malayo iyon."



"Bakit naman po malayo??"



"Dahil iyon ang gusto ko, na sinunod ni Cuatro."



Napaka bait naman pala ng Fiancé ko na touch ako, grabe biruin mo tinulungan niya pa sila manang hope all.



"Sige manang dun po muna ako." saad ko saka tumango naman siya kaya tuluyan na akong umalis.



"Mami, sabi ni Tita Soda susunduin niya daw po ako." paalam ng anak ko, kaya taka ko siyang nilingon.



"At bakit? San ang punta? May bagyo na mag gagala pa kayo?" galit kong saad para naman matakot aba.



"Mami, safe naman si Tita."



"At pag nadisgrasya?"



"Mami, hihiramin niya lang daw po ako kasi ang sad niya raw po, ang damot niyo naman po."



"Talaga tong batang to, ayoko. Hindi pwede."



"Cuatro, wala na pala tayong pag kain kailangan namin mamalengke para makabili ng gulay mag go grocery narin kami kaya baka matagalan ha." paalam ni manang.



"Okay po manag, ingat, manong ingat sa pag drive ha." paalala ni Cuatro, tumango naman ang dalawa saka tuluyang umalis.



Agad akong umakyat ng kwarto dahil baka pilitin pa ko ng isang to, marupok ako pag dating sa anak ko noh.



Ilang minuto ang lumipas nagulat ako ng may nag bukas ng pinto, inis ko siyang tinignan dahil nakatayo lang siya roon.



"Ano ginagawa mo diyan? Asan si Cloe?" tanong ko sa kaniya pero inilock niya ang pinto saka tuluyang lumapit sakin.



"Umalis, kasama ni Soda."



"At talagang matigas ulo niyong mag ama e noh, kinginang to tadjakan kita dyan e alis! Lumayas ka rito."



"C'mon honey." natatawa niyang saad, kinilabutan naman ako kaya agad akong bumangon ng kama at tumakbo palabas ng kwarto.



Naupo ako sa couch saka uminom ng beer, manonood nalang ako ng patayan paburito ko kasi yung mga brutal.



"Di man lang nag aya." saad niya saka tumabi sakin, nonood ako wrong turn.



"Ano bayan? Ang pangit naman ng palabas na yan." kumento niya kaya inis ko siyang nilingon.



"Edi wag ka manood."



Bahagya naman siyang natawa saka tuluyang lumapit sakin pero humiga ako sa couch para wala siyang maupuan pero ganon nalang ang gulat ko ng humiga rin siya sa tabi ko.



Inilagay niya pa ang braso ko sa kaniya, parang tanga amp umusog ako dahil baka mahulog siya, o diba ang rupok ko.



"Love..." napatingin ako sa kaniya dahil sa biglaang pag sasalita niya... Apkors di mawawala ang ngiti hanep na love yan pang 3 months char.



"Bakit?"



"Wala lang." Irita akong tumayo dahil sa inis sakanya parang tanga amp, kagigil akala ko naman huhu.



"I'm just excited..." saad niya habang nakangiting naka lingon sakin, excited mo muka mo.



Kinuha niya ang kamay ko at tinanaw ang singsing roon, gash manganganatis nanamana ko neto e.



"I love you." saad ko na ikina bigla niya, kaya natawa ako naalala ko hindi ko pa pala yon nasasabi HAHAHA! KWAWA NAMAN TONG BEBE KO.



"I-i love you more." nauutal niyang saad pero dahil mabait ako lumingon nalang ako sa iba.



But it's too late, i felt his lips on mine then i respond immediately.



To be continued...


No One's Perfect (SILVERIO 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon